Marian Pilarczyk urodził się 17 stycznia 1937 roku w Pięczkowie. Zmarł w wieku 61 lat, 27 kwietnia 1998 roku. Był młodszym bratem Edwarda Pilarczyka, który był pionierem sportu żużlowego w Gorzowie Wlkp, a później mechanikiem i konstruktorem.

Marian zadebiutował w Stali w wieku 20 lat w 1957 roku. Wówczas Gorzowianie zajęli piąte miejsce w ośmiozespołowej drugiej lidze. Wówczas zanotował występ tylko w trzech meczach i odjechał 10 biegów. W kolejnym roku 21-letni wychowanek Stali nieco poprawił swoją drugoligową średnią, która po sezonie wyniosła 0,373 pkt/bieg. Młodszy z braci Pilarczyków wystąpił w 10 meczach i odjechał 35 biegów.

Po sezonie przeniósł się do rywalizującej o awans do najwyższych rozgrywek ligowych Stali Rzeszów. Klub z Podkarpacia w cuglach wygrał 2 ligę żużlową. Rzeszowianie wygrali 13 meczów i tylko jedno spotkanie z Wandą Nowa Huta zremisowali po 39.

Marian Pilarczyk od sezonu 1960 występował w rywalizacji o drużynowe mistrzostwo Polski. Stal Rzeszów w latach 1960 i 1961 była najlepszą ekipą żużlową w kraju. Pilarczyk znacząco podniósł swoją średnią biegową. Po raz pierwszy w swojej karierze zdobywał przeciętnie nieco ponad 1 punkt w meczu. Wystąpił w 13 meczach (na 14 rozegranych) i odjechał 39 biegów. Z bonusami uzyskał 40,5 punktu. Pierwsze druzynowe mistrzostwo Polski dla Rzeszowian zdobyli zawodnicy: Florian Kapała, Jan Malinowski, Stefan Kępa, Janusz Kościelak, Wiktor Brzozowski, Marian Stawecki, Marian Pilarczyk, Hieronim Kunicki i Józef Batko.

W kolejnym sezon ie Rzeszowianie powtórzyli sukces z 1960 roku i obronili tytuł DMP. Ale Pilarczyk wystapił w zaledwie 4 meczach ligowych swojej drużyny. W latach 1962-1964 nie wystąpił w żadnym meczu ligowym. W 1965 roku, w wieku 28 lat  ponownie reprezentuje barwy Sali Gorzów. Choć nie osiąga oszałamiających wyników to jest ważnym ogniwem swojej drużyny, w której startując do końca 1970 roku (miał wówczas 33 lata) osiąga przeciętnie średnią wahającą się w okolicach 1 punktu.

W tym czasie w 1965 roku debiutuje 19-letni Edward Jancarz a w 1970 roku 17-letni wówczas Zenon Plech.

Ze Stalą Gorzów w latach 1965, 1966, 1968 zdobywa srebrne medale DMP. W 1969 roku zdobywa swój trzeci złoty medal mistrzostw Polski w drużynie. Jest to historyczny wyczyn żużlowców Gorzowa, gdyż właśnie w 1969 roku Stal po raz pierwszy w historii zostaje drużynowym mistrzem Polski. W ekipie Stali występowali wówczas następujący zawodnicy: Edward Jancarz, Andrzej Pogorzelski, Edmund Migoś, Jerzy Padewski, Ryszard Dziadkowiak, Wojciech Jurasz, Marian Pilarczyk, Bronisław Rogal i Kazimierz Giżycki.

Pilarczyk, Rogal i Migoś mieli wówczas po 32 lata i byli najstarszymi gorzowskimi zawodnikami.

W latach 1972-1974 Marian Pilarczyk występuje w Starcie Gniezno, które rywalizuje na zapleczu rozgrywek o DMP na żużlu. Karierę zakończył w wieku 37 lat po sezonie 1974.

Marian Pilarczyk na żużlu występował w latach 1957 – 1974 z przerwą w sezonach 1962-1964. Przez 14 lat startów wystąpił w 134 meczach ligowych, a pod taśmą startową stawał 415 razy. Zdobył z bonusami 426,5 punktu co dało mu średnią z całej kariery 1,028 pkt/bieg.