Sławomir Dudek, urodzony 30.12.1968 roku jest wychowankiem zielonogórskiego klubu. Jeździł dla Zielonej Góry przez 14 lat – egzamin na licencję zdał 19. września 1984 a do innego zespołu odszedł dopiero po sezonie 1998. W lidze zadebiutował 14. kwietnia 1985 roku w meczu Falubazu z Kolejarzem Opole, wystąpił w dwóch biegach w każdym przyjeżdżając na trzeciej pozycji. Mimo małego doświadczenia początkujący żużlowiec zaczął bardzo dobrze punktować w ostatnich meczach sezonu, czym zdobył sobie sympatię zielonogórskiej widowni. Jako junior odnosił spore sukcesy. Dwukrotnie zakwalifikował się do finału IMŚJ, gdzie zajął XIV miejsce w Slanach w sezonie 1988 oraz XV miejsce w Lonigo rok później.

Już w pierwszym sezonie swoich startów w wielkim stylu został medalistą Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par, zdobywając 16 z 19 punktów zdobytych wspólnie ze Zbigniewem Błażejczakiem, co starczyło na zdobycie brązowego medalu. Trzy lata później młodzieżowcy Falubazu wywalczyli w tych zawodach złoto, tym razem dzieląc się zdobyczą punktową sprawiedliwie – każdy z trójki żużlowców (oprócz Dudka startowali również Z. Błażejczak i Jarosław Szymkowiak) zdobył 9 punktów. W tym samym sezonie Błażejczak i Dudek startowali też w mistrzostwach par seniorów, gdzie wraz z Andrzejem Huszczą zajęli VII miejsce. W kolejnym roku powtórzyła się sytuacja z MMPP ‘85 i Sławek znów wywalczył brązowy medal niemal samodzielnie, a pomógł Mu nieco Jan Połubiński zdobywając 3 z 16 punktów. Jako junior zajmował również czołowe pozycje w rywalizacji o Srebrny (II m-ce w 1985) i Brązowy Kask (III pozycja w 1986 i 87). Dwukrotnie (w 1987 i 88)stawał na najwyższym stopniu podium w MDMP, w których brał udział wspólnie z Markiem Molką, Z. Błażejczakiem, J. Szymkowiakiem i Darkiem Michalakiem. Ta ekipa wywalczyła również brąz MDMP w 1986.

W finałach IMP brał udział siedmiokrotnie. Niestety tylko raz, w sezonie 1991 udało Mu się wywalczyć medal. Miało to miejsce w Toruniu, gdzie stanął na najniższym stopniu podium. Nie był wówczas zaliczany do grona faworytów, miał jednak ogromną szansę na srebro. W swoim ostatnim starcie prowadził przez ponad trzy okrążenia. Popełnił jednak błąd i spadł na drugą pozycję. Strata tego punktu zadecydowała o tym, że sławek musiał zmierzyć się w biegu barażowy o srebrny medal z Wojciechem Załuskim z Opola, który tego dnia okazał się szybszy. Pozostałe sześć startów w IMP zakończył na miejscach: XIII (dwukrotnie – w 1988 i 93), XII (’89), VII (’92), VI (’94) oraz X (’96). Sławek miał również czynny udział w dwóch tytułach DMP Falubazu. Jako junior na samym początku kariery w sezonie ’85, w którym Falubaz zdobył trzeci w historii złoty medal, osiągnął średnią biegową 1,04. Jako senior w czwartym „złotym” sezonie KSF osiągnął średnią bliską 1,5 punktu/bieg Natomiast w roku 1989, kiedy nasz zespół zdobył wicemistrzostwo ligi – 1,96.

W kolejnych latach, Dudek był jednym z liderów zielonogórskiej drużyny. W sezonach ’92 – ’98 osiągał kolejno średnie biegowe na poziomie: 2.0, 1.82, 1.7, 2.39, 2.24, 1.29, 1.20. W sezonie ’99 Sławek zmienił barwy klubowe przechodząc do zespołu z Opola.

Barwy opolskiego klubu przywdziewał w latach 1999-2004, zawsze będąc solidnym zawodnikiem, na którego można było liczyć. Był jednym z liderów drużyny w latach 1999-2000, jak i pod koniec swoich startów w naszej drużynie w latach 2003-2004. W latach 2001-2002 miewał ciągłe problemy sprzętowe, co przekładało się na nieco słabsze wyniki. W roku 2003,kiedy to TŻ Opole zmieniło nazwę, na historyczną – Kolejarz był zdecydowanym liderem Opolan i często jako jedyny nawiązywał równorzędną walkę z rywalami. Rok później, jako kapitan zespołu, walnie przyczynił się do awansu drużyny do 1 ligi będąc, obok Adama Pietraszki, najpewniejszym punktem drużyny. Tego samego roku wraz z Piotrem Żyto obchodzili swoje jubileusze i zorganizowali turniej z okazji awansu drużyny do 1 ligi, gdzie naprzeciw siebie stanął Team Sławomira Dudka i Piotra Żyto. Po tym sezonie zmienił jednak drużynę i przeniósł się do Startu Gniezno, z którym awansował ligę wyżej.

Później występował w Poznaniu i Daugavpils. W roku 2007 czwarty raz z rzędu awansował wraz z drużyną do 1 ligi, tym razem z łotewskim Lokomotivem Daugavpils. Na sezon 2008 podpisał kontrakt warszawski w macierzystej Zielonej Górze, ale nie wystąpił w żadnych zawodach. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się prowadzeniem kariery swojego syna Patryka.

Dudek junior na torze radzi sobie bardzo dobrze, osiągając większe sukcesy niż Sławomir, co wskazuje na to, że jego tata przekazał Patrykowi w genach swój talent.

Źródło: falubaz.com, kolejarzopole.pl