Wielopokoleniowy jest klan Holubów w speedwayu. Jan Holub urodził się 24 stycznia 1968 roku w Czeskich Budziejowicach. Jego ojciec, również Jan także był żużlowcem. Dwukrotnie w latach 1968 i 1969 był mistrzem Czech. Zmarł w wieku 76 lat w 2018 roku. Syn Jana Holuba jr, dla odmiany – także Jan (urodzony w 1991 roku) również został żużlowcem.

Jan Holub urodzony 24 stycznia 1968 roku jest dwukrotnym medalistą młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Czechosłowacji: złotym z 1986 roku oraz srebrnym (1989). Zdobył także brązowy medal drużynowych mistrzostw Czechosłowacji (1990). Dwukrotnie wywalczył złoty medal mistrzostw Czechosłowacji par klubowych (1990, 1992). Czterokrotnie rywalizował w finałach indywidualnych mistrzostw Czechosłowacji (1987 – XV miejsce, 1988 – XI miejsce, 1990 – V miejsce, 1991 – X miejsce) oraz trzykrotny był w finale indywidualnych mistrzostw Czech (1992 – X miejsce, 1993 – X miejsce, 1994 – VI miejsce). Niestety w dorosłym żużlu nie udało mu się wywalczyć medalu indywidualnie.

W swojej karierze Holub dwukrotnie awansował do finału Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów, lecz zawsze jako zawodnik rezerwowy. Za każdym razem jednak pojawiał się na torze. W 1986 roku na torze w Równem wywalczył 3 punkty w 3 startach, natomiast trzy lata później we włoskim Lonigo zdobył 4 punkty w 5 startach. Medali nie udało mu się także wywalczyć w Indywidualnych Mistrzostwach Czech. Nasz sąsiad z południa dwukrotnie zwyciężał i raz zajął 2 miejsce w turnieju Zlata Stuha, która poprzedzała prestiżową Zlatą Prilbę, rozgrywaną na obiekcie w Pardubicach.

Swoją przygodę w lidze polskiej rozpoczynał w Sparcie Wrocław w 1990 roku. W Stolicy Dolnego Śląska prezentował się z bardzo dobrej strony, osiągając imponującą średnią biegową 2,524 w 4 meczach. Holub w Sparcie startował jednak rzadko, bowiem w zespole częściej korzystało się z usług jego rodaków – Zdenka Tesara i Jana Schinagla, którzy w najważniejszych meczach zdobywali pokaźne ilości punktów. W kolejnym sezonie zasilił ekipę Włókniarza Częstochowa, gdzie miał częstsze okazje do startu. Podobnie jak we Wrocławiu miał za partnera swojego rodaka – Petra Vandirka, a do tego Austriaka Heinricha Schatzera. Sezon ten z pewnością mógł zaliczyć do udanych. W kolejnym roku ponownie zmienił otoczenie i przeniósł się do GKM-u Grudziądz, gdzie wziął udział w 9 spotkaniach, kończąc kolejny rok startów w Polsce ze średnią przekraczającą nieco 2 punkty na bieg. Następnie Holub powrócił do Częstochowy.

W roku 1994 zawodnik zasilił szeregi opolskiego Cem-Wapu. W zespole ze stolicy polskiej piosenki był zmiennikiem Węgra Zoltana Hajdu, którego pozycja straniero nr. 1 była niepodważalna, oraz Austriaka Andreasa Boessnera. Łącznie wystąpił w zaledwie dwóch spotkaniach, zdobywając kolejno 5 i 9 punktów. Warto wspomnieć, że był on pierwszym zawodnikiem opolskiej drużyny, który startował na motocyklach z leżącym silnikiem.

Jego ostatnim klubem w lidze polskiej był Kolejarz Rawicz, gdzie startował w 1996 roku. Podczas wszystkich lat swoich startów na polskich torach zawsze występował na zapleczu 1 ligi. Na żużlu ścigał się również jego brat Zdenek i ojciec Jan senior, który dwukrotnie został Indywidualnym Mistrzem Czech. Piętnaście lat po krótkiej przygodzie z zespołem Kolejarza, Jan Holub ponownie odwiedził Opole. Tym razem jako wsparcie dla syna, również Jana, który podpisał kontakt z KŻ Kolejarz Opole i startował przy Wschodniej przez trzy kolejne sezony.

Źródło: kolejarz.opole.pl

Zdjęcia: speedwaya-z.cz