21 maja 1986 roku Kenny Carter zastrzelił swoją żonę, a następnie siebie w domu rodzinnym w Halifax w Wielkiej Brytanii.
Urodził się 63 lata temu, 28 marca 1961 roku. Kenny Carter miał zaledwie 17 lat, gdy w 1978 roku rozpoczęła się jego niesamowita kariera żużlowa.
W 1984 roku był mistrzem Wielkiej Brytanii i fachowcy kreowali go na przyszłego indywidualnego mistrza świata.
Urodzony w Halifax jeździec – znany jako „King Kenny” – ponownie zdobył tytuł najlepszego Brytyjczyka w 1985 roku i wydawało się, że ma świat u swoich stóp. Sławę zdobywał startując w klubach Halifax Dukes i Bradford Dukes.
Był uwielbiany przez wielu młodych fanów żużla, którzy mieli jego plakaty na ścianach swoich sypialni. Ale Carter tragicznie zmarł w wieku zaledwie 25 lat. Szokujące jest to, że Carter zastrzelił swoją żonę, 25-letnią wówczas Pamelę. Była ona jego ukochaną dziewczyną z dzieciństwa. Po zabiciu żony strzałem w plecy, gdyż próbowała uciec przed mężem, skierował broń na siebie i wystrzelił. Tragiczne wydarzenia działy się w ich luksusowym wiejskim domu, Gray Horse Farm w Bradshaw, niedaleko Halifax.
Carter był bardzo zazdrosny o swoją żonę. Kenny po doznanej kontuzji i niepowodzeniach na torze, błędnie wierzył, że jego żona go zdradza. Para została pochowana razem co budziło wiele kontrowersji. Ale w liście pożegnalnym Carter napisał, że kocha swoją żonę i chce być pochowany razem z nią. Spełniono więc prośbę zabójcy.
Na ich prostym nagrobku na cmentarzu w Bradshaw umieszczono imiona małżonków, datę ich śmierci a także imiona ich dzieci. Wydarzenia ze środy 21 maja 1986 r. wstrząsnęły całym światem żużla. Zabójca pozostawił na osierocił dwoje małych.
Dwadzieścia pięć lat po zabójstwach, brat Kenny’ego Cartera, Alan, wydał książkę Światło w ciemności, w której opisuje życie swoje i brata. Alan nazwał to, co zrobił jego brat, jako „morderstwo pierwszego stopnia” i napisał, że Kenny był „bardzo wyrachowanym, przebiegłym mordercą”.
W 2011 roku Alan powiedział Halifax Courier, że tłem tragedii był definitywny koniec małżeństwa Kenny’ego z Pam, matką ich dwójki dzieci. Alan stwierdził również, że Kenny dokładnie zaplanował, co zrobi tego pamiętnego dnia:
Kenny nie tylko przejechał 20 mil, aby zdobyć broń, ale także ukrył się i swój samochód przed Pam – powiedział w wywiadzie po wydaniu książki.
Alan ujawnił, że para się kłóciła, a Kenny groził, że zastrzeli żonę, gdy odejdzie. 21 maja 1986 r strzelił ratującej się ucieczką Pam w plecy. Później napisał list pożegnalny. Zadzwonił do przyjaciela, powiedział, że zastrzelił swoją żonę, a zaraz to sam zrobi. Jak skończył rozmawiać przez telefon zastrzelił się.
Alan powiedział w wywiadzie dla Halifax Courier: Wiem tylko, że był bardzo wyrachowanym, przebiegłym mordercą. Dzięki Bogu ich dzieci nie było tamtego wieczoru. Czy Kenny też zakończyłby ich życie?
Pisarz Tony McDonald uważa, że niewiele osób jest świadomych tragedii rodzinnych, jakich Kenny Carter przeżył w dzieciństwie. McDonald, autor książki The Kenny Carter Story, opisuje Kenny’ego Cartera jako odważnego zawodnika na torze, ale także człowieka z obsesją na punkcie siebie, który nie mógł zaakceptować przegranej, czy to wyścigu na żużlu, podczas gry w snookera. Nie był w stanie zaakceptować także (a może przede wszystkim) tego, że jego żona Pam od niego odeszła. Traktował to jako porażkę.
Jego obsesją było zdobycie tytułu Indywidualnego Mistrza Świata. Obiecał to sparaliżowanej matce. Trzy razy w latach 1981, 1982 i 1983 zajmował w finałach IMŚ piąte miejsce. Najbliżej złota był w 1982 r. w Los Angeles. Ale tam został wykluczony za spowodowanie upadku Bruce’a Penhalla, który zdobył wtedy tytuł IMŚ. Kenny nie mógł się z tym pogodzić do końca życia.
Książka opisuje Cartera jako wygadanego Yorkshiremana i gwiazdę speedwaya. Miał osobowość, którą niektórzy kochali, a inni nienawidzili.
Jedni postrzegali Cartera jako aroganckiego człowieka, a inni natomiast pamiętają go jako nieco „szalonego”. Jego osobowość oznaczała, że być może nie był w stanie ujawnić swoich prawdziwych uczuć, dopóki nie było za późno, jak twierdzono.
Książka omawia tragedie, które wpłynęły na życie Cartera, w tym śmierć jego młodszego brata w wypadku samochodowym, samobójstwo matki w 1979 roku, a także „apodyktyczną obecność” jego ojca.
Matka Cartera została sparaliżowana w wypadku samochodowym, w którym zginął jego czteroletni brat. To ona prowadziła wtedy samochód. Christine później odebrała sobie życie po latach ogromnego bólu spowodowanego powypadkowymi obrażeniami. Przedawkowała tabletki przeciwbólowe.
Kolejna tragedia (już po śmierci rodziców) miała spaść na rodzinę w 2003 roku, kiedy syn Kenny’ego i Pameli Carter został skazany na więzienie za zabicie nastolatka w wypadku gdy prowadził z ogromną prędkością samochód.
Trzydzieści sześć lat po śmierci Carterów fani żużlowca wciąż nie mogą się pogodzić z brutalną prawdą o ich bohaterze z młodości…
Bieg nr 14 Finału IMŚ w 1982 r w Los Angeles:
