15 września odbyło się kilka imprez mistrzowskich zarówno w Polsce jak i na torach Europy.

W 1955 roku finał Indywidualnych Mistrzostw Świata odbył się w Londynie na słynnym Stadionie Wembley. Zwyciężył Anglik Peter Craven, który zgromadził 13 punktów. Medal srebrny w biegu barażowym wywalczył Ronnie Moore z Nowej Zelandii, który pokonał swojego rodaka Barry’ego Birggsa oraz Walijczyka Erica Williamsa.

Wyniki finału IMŚ 15.09.1955 Wembley:
1. Peter Craven (Anglia) – 13 pkt.
2. Ronnie Moore (Nowa Zelandia) – 12+3
3. Barry Briggs (Nowa Zelandia) – 12+2
4. Eric Williams (Walia) – 12+1
5. Brian Crutcher (Anglia) – 10
6. Ove Fundin (Szwecja) – 10
7. Jack Young (Australia) – 10
8. Olle Nygren (Szwecja) – 9
9. Arthur Forrest (Anglia) – 7
10. Arthur Wright (Anglia) – 6
11. Billy Bates (Anglia) – 6
12. Ron Johnston (Nowa Zelandia) – 6
13. Kjell Carlsson (Szwecja) – 3
14. Phil Clarke (Anglia) – 2
15. Henry Andersen (Norwegia) – 2
16. Cyril Roger (Anglia) – 0
Rez. Ken McKinlay (Szkocja) – ns
Rez. Gerald Hussey (Anglia) – ns

*****

W sezonie 1961 finał Indywidualnych Mistrzostw Świata odbył się w szwedzkim Malmoe. Wygrał reprezentant gospodarzy Ove Fundin. Dwie kolejne lokaty zajęli także zawodnicy gospodarzy. Bjorn Knutson był drugi, a Gote Nordin trzeci. Na siódmej pozycji uplasował się Florian Kapała indywidualny mistrz Polski z 1961 r. z 8 punktami na koncie.

Wyniki finału IMŚ 15.09. 1961 Malmoe:
1. Ove Fundin (Szwecja) – 14 pkt.
2. Bjorn Knutson (Szwecja) – 12+3
3. Gote Nordin (Szwecja) – 12+2
4. Barry Briggs (Nowa Zelandia) – 12+1
5. Ronnie Moore (Nowa Zelandia) – 10
6. Bob Andrews (Anglia) – 10
7. Florian Kapała (Polska) – 8
8. Rune Sormander (Szwecja) – 7
9. Ron How (Anglia) – 7
10. Peter Craven (Anglia) – 6
11. Ken McKinlay (Szkocja) – 5
12. Cyril Maidment (Anglia) – 4
13. Igor Plechanow (ZSRR) – 4
14. Ray Cresp (Australia) – 3
15. Stanisław Tkocz (Polska) – 3
16. Mike Broadbanks (Anglia) – 2
Rez. Jack Young (Australia) – ns
Rez. Leif Larsson (Szwecja) – ns

15 września 1968 r w Rybniku odbył się Finał Indywidualnych Mistrzostw Polski. Z 14 punktami Mistrzem Polski został Andrzej Wyglenda. Kolejne miejsca na podium zajęli zawodnicy Stali Gorzów: drugi był Edmund Migoś a trzeci Edward Jancarz. W finale w 1968 startowało trzech zawodników Sparty Wrocław. Jerzy Trzeszkowski z 9 pkt. był szósty, Piotr Bruzda z 6 pkt. był 11, a Piotr Jaroszewic z 4 oczkami – 12.

Wyniki finału IMP w Rybniku:
1. Andrzej Wyglenda (Rybnik) – 14pkt
2. Edmund Migoś (Gorzów Wlkp.) – 12+3
3. Edward Jancarz (Gorzów Wlkp.) – 12+2
4. Andrzej Pogorzelski (Gorzów Wlkp.) – 11
5. Stanisław Tkocz (Rybnik) – 10
6. Jerzy Trzeszkowski (Wrocław) – 9
7. Joachim Maj (Rybnik) – 9
8. Zbigniew Podlecki (Gdańsk) – 8
9. Jan Mucha (Świętochłowice) – 8
10. Jerzy Padewski (Gorzów Wlkp.) – 7
11. Piotr Bruzda (Wrocław) – 6
12. Bohdan Jaroszewicz (Wrocław) – 4
13. Andrzej Tanaś (Tarnów) – 4
14. Henryk Glucklich (Bydgoszcz) – 3
15. Paweł Waloszek (Świętochłowice) – 2
16. Henryk Ciorga (Zielona Góra) – 1
Rez. Stanisław Skowron (Opole) – ns

*****

W 1985 r w Finale IMP tryumfował zawodnik Wybrzeża Gdańsk Zenon Plech. O drugie miejsce na podium rywalizowało trzech zawodników. Najlepszy w biegu dodatkowym był Bolesław Proch zawodnik Polonii Bydgoszcz, który wyprzedził dwóch zawodników Falubazu Zielona Góra: Macieja Jaworka i Andrzeja Huszczę.

Wyniki finału IMP w Gorzowie Wlkp.:
1. Zenon Plech (Gdańsk) – 13 pkt.
2. Bolesław Proch (Bydgoszcz) – 12+3
3. Maciej Jaworek (Zielona Góra) – 12+2
4. Andrzej Huszcza (Zielona Góra) – 12+1
5. Piotr Pyszny (Rybnik) – 10
6. Grzegorz Dzikowski (Gdańsk) – 8
7. Wojciech Załuski (Opole) – 7
8. Eugeniusz Miastkowski (Toruń) – 7
9. Krzysztof Zarzecki (Świętochłowice) – 6
10. Wojciech Żabiałowicz (Toruń) – 5
11. Roman Jankowski (Leszno) – 4
12. Tadeusz Wiśniewski (Toruń) – 4
13. Mirosław Berliński (Gdańsk) – 3
14. Jan Krzystyniak (Zielona Góra) – 2
15. Zdzisław Rutecki (Bydgoszcz) – 0
16. Wiesław Pawlak (Zielona Góra) – 0
Rez. Toru. Ryszard Franczyszyn (Gorzów Wlkp.) – 10
Rez. Toru. Krzysztof Okupski (Gorzów Wlkp.) – 5

Finał Drużynowych Mistrzostw Świata na żużlu rozegrano w niemieckim Diedenbergen. Wówczas narodowe reprezentacje składały się z trzech zawodników. Polacy w składzie Tomasz Gollob, Sławomir Drabik i Piotr Protasiewicz zostali Drużynowymi Mistrzami Świata. Drugą pozycję zajęli Rosjanie, a na trzecim miejscu zawody ukończyli Duńczycy.

Wyniki finału DMŚ w 1996 r w Diedenbergen:

I. Polska – 27 pkt.
Tomasz Gollob – 15+3
Sławomir Drabik – 12+1
Piotr Protasiewicz – 0

II. Rosja – 22 pkt.
Rinat Mardanszin – 13+1
Siergiej Darkin – 4+2
Oleg Kurguskin – 5+2

III. Dania – 21 pkt.
Brian Andersen – 16
Jesper B. Monberg – 4+1
Nicki Pedersen – 1

IV. Niemcy – 20 pkt.
Gerd Riss – 14
Robert Barth – 6+2
Robert Kessler – 0

V. Szwecja – 14 pkt.
Niklas Klingberg – 7+1
Stefan Danno – 7+1
Daniel Andersson – 0

VI. Anglia – 12 pkt.
Paul Thorp – 9
Sean Wilson – 3+1
Scott Nicholls – ns

VII. Węgry – 9 pkt.
Zoltan Adorjan – 3
Norbert Magosi – 3
Sandor Tihanyi – 3

W 1986 roku w duńskim Korskoro Anglik  Simon Wigg został Indywidualnym Mistrzem Świata na długim torze.Drugi był Czechosłowak Jiri Stancl, a trzeci również Anglik – Peter Collins.

Wyniki finału IMŚ na długim torze:
1. Simon Wigg (Wielka Brytania) – 22 pkt.
2. Jiri Stancl II (Czechosłowacja) – 19
3. Peter Collins (Wielka Brytania) – 18
4. Shawn Moran (USA) – 17
5. Egon Muller (RFN) – 17
6. Bobby Schwartz (USA) – 15
7. Martin Hagon (Wielka Brytania) – 12
8. Gerd Riss (RFN) – 11
9. Jeremy Doncaster (Wielka Brytania) – 9
10. Georg Hack (RFN) – 7
11. Klaus Lausch (RFN) – 6
12. Finn Rune Jensen (Dania) – 5
13. Vaclav Verner (Czechosłowacja) – 5
14. Ales Dryml (Czechosłowacja) – 4
15. Ivan Mauger (Nowa Zelandia) – 4
16. Petr Ondrasik (Czechosłowacja) – 4
17. Heinrich Diener (RFN) – 2
18. Marcel Gerhard (Szwajcaria) – 0
Rez. Brian Jacobsen (Dania) – 2
Rez. Chris Morton (Wielka Brytania) – 0