W powojennym Wrocławiu odradzało się nie tylko te „normalne” życie, związane z codziennym utrzymaniem siebie i swoich rodzin. Odradzał się też sport. W drugiej połowie lat czterdziestych na Dolnym Śląsku w kilku klubach min. w Legnicy, Żaganiu, Kłodzku, Wałbrzychu i oczywiście we Wrocławiu istniały sekcje żużlowe.
W 1951 r we Wrocławiu Spójnia miała dwie drużyny żużlowe. Pierwsza startowała w 1 lidze, natomiast druga drużyna oraz Stal (Pafawag) Wrocław walczyły w rozgrywkach Poznańskiej Ligi Okręgowej. Na żużlu jeżdżono również w AZS-ie Wrocław.
W trakcie sezonu we Wrocławiu było sporo okazji do zobaczenia żużlowców w akcji. Jakby tego było mało w niedzielę 18 listopada 1951 r. na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu zorganizowano test mecz Wrocław – Katowice.
W reprezentacji Wrocławia wystąpili zawodnicy na co dzień jeżdżący w barwach Spójni Wrocław. Natomiast w reprezentacji Katowic na to spotkanie jeździli zawodnicy kilku klubów: Górnika Rybnik, Ogniwa Bytom oraz Stali Ostrów Wlkp.
Wygrał Wrocław 28-24.
Komplet punktów zapisali na swoim koncie zawodnicy gospodarzy Jerzy Sałabun i Mieczysław Kosierb, którzy w trzech swoich startach w tym meczu nie znaleźli pogromców. Zawody rozegrano wg tabeli 9-cio biegowej. W 1951 r mecze pierwszej ligi Drużynowych Mistrzostw Polski rozgrywano wg takiej właśnie tabeli.
Punkty:
Wrocław – 28 pkt.
Edward Kupczyński (Spójnia)- 5
Mieczysław Kosierb (Spójnia) – 9
Jerzy Sałabun (Spójnia) – 9
Tadeusz Teodorowicz – (Spójnia) 1
Czesław Kapała (Spójnia) – 3
Albin Tomczyszyn – (Spójnia) 1
Henryk Płocicki (Spójnia) – 0
Katowice – 24 pkt.
Ryszard Krajewski (Ogniwo Bytom) – 6
Robert Nawrocki (Górnik Rybnik) – 2
Jerzy Błoch (Stal Ostrów Wlkp.) – 2
Ryszard Pawlak (Stal Ostrów Wlkp.) – 7
Andrzej Krzesiński (Stal II Ostrów Wlkp.) – 7
Edward Widuch (Górnik Rybnik) – 0
Henryk Owczarek (Ogniwo Bytom) – 0
