Speedway Grand Prix 2007 było 62. edycją oficjalnych Mistrzostw Świata i trzynastym sezonem w erze Speedway Grand Prix, w którym wyłoniono żużlowego mistrza świata. Był to pierwszy rok w którym SGP zarządzała firma Benfield Sports International (BSI).
Format zawodów na rok 2007 był taki sam jak w 2006 roku. Czyli w każdym Grand Prix brało udział 16 zawodników, a w trakcie 20 biegów części zasadniczej każdy zawodnik ścigał się raz z innym zawodnikiem. Ośmiu najlepszych żużlowców po części zasadniczej awansowało do półfinału, a z każdego półfinału zawodnicy z 1. i 2. miejsca awansowali do finału Grand Prix.
Punkty uzyskane w poszczególnych biegach były liczone do sumy punktów Grand Prix, w tym półfinał i finał. W finale zdobyte punkty liczyły się podwójnie (6-4-2-0). A zatem maksymalna liczba punktów za pojedyncze Grand Prix wynosiła 24 (5x wygrane w biegu, wygrana w półfinale i ostateczna wygrana). Ta zmiana punktacji została wprowadzona w wyniku uwag zgłoszonych w 2006 roku przez zawodników. Uważali oni, że czterej finaliści otrzymywali zbyt wiele punktów w porównaniu do przegranych półfinalistów, którzy uzyskali niewielkie korzyści w porównaniu z zawodnikiem z dziewiątego miejsca. (z tego miejsca nie awansowano do półfinałów). Ten format oznaczał również, że nie każdy zwycięzcą finału Grand Prix zakończy z największą liczbą punktów w danym turnieju.
Speedway Grand Prix 2007 w Lonigo były czwartym turniejem o Wielką Nagrodę Włoch. Zawody rozegrane 28 kwietnia 2007 r. były pierwszym turniejem SGP w cyklu z 2007 r.
Zwycięzcą pierwszej rundy okazał się Duńczyk Nicki Pedersen. Amerykanin Greg Hancock zajął drugie miejsce, a Polak Wiesław Jaguś trzecie. Pozostali Polacy uplasowali się odpowiednio, na szóstej pozycji Tomasz Gollob, na ósmej Jarosław Hampel, a Rune Holta na piętnastej.
Warty odnotowania jest fakt, iż Nicky Pedersen wygrał wszystkie siedem biegów i zdobył komplet 24 punktów.
Dla Wiesława Jagusia trzecie miejsce w Lonigo było miłym złego początkiem. W kolejnych rundach cyklu SGP nie zbliżył się wynikami do tego z inauguracji. I niestety po rozegraniu 11 zawodów musiał pożegnać się z cyklem SGP i w 2008 nie uczestniczył w zmaganiach najlepszych zawodników świata.
Wyniki pierwszej rundy Grand Prix:
1. Nicki Pedersen (Dania) – 15+3+6 pkt.
2. Greg Hancock (Stany Zjednoczone) – 12+3+4
3. Wiesław Jaguś (Polska) – 10+2+2
4. Jason Crump (Australia) – 10+2+0
5. Leigh Adams (Australia) – 11+1
6. Tomasz Gollob (Polska) – 9+1
7. Hans Andersen (Dania) – 9+0
8. Jarosław Hampel (Polska) – 8+0
9. Chris Harris (Wielka Brytania) – 7
10. Andreas Jonsson (Szwecja) – 7
11. Matej Zagar (Słowenia) – 5
12. Bjarne Pedersen (Dania) – 5
13. Scott Nicholls (Wielka Brytania) – 4
14. Antonio Lindbaeck (Szwecja) – 3
15. Rune Holta (Polska) – 2
16. Mattia Carpanesse (Włochy) – 2
17. Daniele Tessari (Włochy) – 0
18. Christian Miotello (Włochy) – 0
Bieg po biegu
1.Hampel, Andersen, Gollob, Holta (u/w)
2. Crump, Jonsson, Zagar, Tessari, B.Pedersen (t)
3. Hancock, Harris, Lindbaeck, Carpanese
4. N.Pedersen, Adams, Nicholls, Jaguś
5. N.Pedersen, Carpanese, Andersen, B.Pedersen
6. Hancock, Adams, Crump, Hampel
7. Gollob, Harris, Nicholls, Zagar
8. Jaguś, Jonsson, Lindbaeck, Holta
9. Jaguś, Crump, Andersen, Harris
10. B.Pedersen, Nicholls, Hampel, Lindbaeck
11. Gollob, Jonsson, Adams, Miotello, Carpanese (w/2min)
12. N.Pedersen, Hancock, Zagar, Holta (u/w)
13. Adams, Andersen, Lindbaeck, Zagar
14. N.Pedersen, Hampel, Harris, Jonsson
15. Jaguś, Hancock, B.Pedersen, Gollob
16. Crump, Holta, Nicholls (u/w), Carpanese (u/w)
17. Andersen, Hancock, Jonsson, Nicholls
18. Zagar, Hampel, Jaguś, Carpanese
19. N.Pedersen, Gollob, Crump, Lindbaeck
20. Adams, Harris, B.Pedersen, Holta
Półfinały:
1. N.Pedersen, Jaguś, Gollob, Andersen
2.Hancock, Crump, Adams, Hampel
Finał:
N.Pedersen, Hancock, Jaguś, Crump
Czwarte zawody o Wielką Nagrodę Włoch wygrał Duńczyk Nicki Pedersen, dla którego było to pierwsze zwycięstwo w Lonigo. Wyprzedził onGrega Hancocka ze Stanów Zjednoczonych i debiutującego w gronie stałych uczestników Wiesława Jagusia. Na zabrkło miejsca dla zwycięzcy Grand Prix Włoch z 2006 r. – obrońcy tytułu IMŚ – Australijczyka Jasona Crumpa.
W półfinałach wystąpiło jeszcze dwóch Polaków: Tomasz Gollob, który zajął ostatecznie szóste miejsce oraz Jarosław Hampel, który był ósmy. Ponadto 15. miejsce zajął Rune Holta (Norweg startujący z polskim paszportem).
Podczas zawodów do kontrowersyjnej sytuacji doszło w biegu 5. Jadący na trzeciej pozycji Duńczyk Hans Andersen najechał od tyłu na Bjarne Pedersena. Do upadku nie doszło, jednak motocykl Pedersena zdefektował, a Andersen ratował się przed upadkiem. Zamieszanie wykorzystał jadący na ostatniej pozycji reprezentant gospodarzy Matia Carpanese, który zdobył w tym biegu dwa punkty i były to jedynie punkty jakie zdobył tego wieczora. Sędzia nie przerwał biegu, pomimo protestu B. Pedersena i domaganie się powtórki startu.
W 11. biegu kibice mieli okazję oglądać niecodzienną sytuację. Na linii startu zapalił się motocykl Carpanese. Nieduży ogień, szybko został ugaszony przez obsługę techniczną, lecz sam Carpanese został wykluczony z biegu za przekroczenie limitu dwóch minut. Tym samym na starcie zastąpił go inny Włoch Christian Miotello dla którego był to debiut w zawodach SGP.
Inna warta odnotowania sytuacja wydarzyła się w biegu 16. (kolejny raz przy udziale Włocha Carpanese). W pierwszym łuku wspomniany Carpanese upadł i jednocześnie jego motocykl zgasł (podczas upadku wypadła połączona z ręką żużlowca linka bezpieczeństwa, która natychmiastowo wyłącza silnik). Na wyjściu z pierwszego łuku Anglik Scott Nicholls groźnie wpadł w dmuchaną bandę. Jako że motocykl Włocha nie był w stanie kontynuować jazdy, sędzia uznał iż zakończył on ten bieg (do programu wpisano jako „upadek”). Nicholls jako sprawca przerwania biegu, został wykluczony z powtórki, w której uczestniczyło tylko dwóch zawodników (Jason Crump i Rune Holta). Dla Norwega z polskim paszportem były to jedyne dwa punkty (za drugie miejsce) wywalczone podczas Grand Prix Włoch, w pozostałych czterech swoich startach przyjeżdżał do mety ostatni.
