W 1962 roku odbyła się trzecia edycja Drużynowych Mistrzostw Świata na żużlu. W 1961 mistrzami zostali Polacy. Wówczas dramatyczny finał odbył się we Wrocławiu.
Z mistrzowskiego składu zostało trzech żużlowców. Ubyli tylko Henryk Żyto oraz Stanisław Tkocz. Do drużyny dołączyli zawodnicy z Górnego Śląska – młody i utalentowany Paweł Waloszek (24 lata) oraz Joachim Maj.
Finał Drużynowych Mistrzostw Świata odbył się 29 lipca 1962 roku w czechosłowackim wówczas Slaným.
Tytuł najlepszej drużyny na globie wywalczyła reprezentacja Szwecji. Punkty dla triumfatorów zdobywali – Ove Fundin dziewięć, Gote Nordin cztery, Soren Sjosten dziesięć, Bjorn Knutsson dziesięć i Rune Sormander trzy.
Drugie miejsce zajęła drużyna Wspólnoty Brytyjskiej. Było to istotne o tyle, że w tej ekipie mogli występować zawodnicy nie tylko z Wysp Brytyjskich. W Slanym wystąpiło dwóch Nowozelandczyków – Ronnie Moore oraz Barry Briggs i trzech Anglików – Peter Craven, Ron How i Cyril Maidment. Dwóch ostatnich żużlowców wyraźnie odstawało od reszty ekipy.
Biało-Czerwono sięgnęli po medal brązowy. Dla polskiej drużyny najwięcej punktów zdobył Marian Kaiser (9 pkt.). Jako jedyny z naszych wygrał dwa biegi indywidualnie.
Wyniki finału DMŚ, Slany 29 lipca 1962 r.:
I. Szwecja – 36 pkt.
Ove Fundin – 9 (0,3,3,3)
Gote Nordin – 4 (0,1,3,-)
Soren Sjosten – 10 (3,3,3,1)
Bjorn Knutsson – 10 (3,2,3,2)
Rez. Rune Sormander – 3 (3)
II. Wielka Brytania – 24 pkt.
Ronnie Moore – 10 (3,3,1,3)
Peter Craven – 6 (1,1,2,2)
Ron How – 0 (0,0,0,-)
Barry Briggs – 8 (2,2,2,2)
Rez. Cyril Maidment – 0 (0)
III. Polska – 20 pkt.
Marian Kaiser – 9 (2,3,1,3)
Florian Kapała – 5 (2,1,2,0)
Paweł Waloszek – 2 (2,0,-,0)
Joachim Maj – 4 (1,2,0,1)
Rez. Mieczysław Połukard – 0 (0)
IV. Czechosłowacja – 16 pkt.
Bedrich Slany – 4 (1,0,1,2)
Lubos Tomicek – 7 (3,1,2,1)
Karel Prusa – 2 (1,0,-1)
Jaroslav Wolf – 3 (0,2,1,0)
Rez. Bohumir Bartonek – 0 (0)
