Marian Zadoń urodził się 12 lutego 1920 roku. Był jednym z pionierów sportu żużlowego w Zielonej Górze. W 1946 roku w Zielonej Górze powstaje sekcja motorowa Milicyjnego Klubu Sportowego.

Przed sezonem 1947 sekcja motocyklowa zostaje przeniesiona do Motoklubu Unia z Poznania tworząc w Zielonej Górze swój oddział. Zawodnicy zielonogórscy doskonalą swoją jazdę oraz przystosowują swoje turystyczne motocykle do wyścigów na torze żużlowym. W tym samym roku utworzono Okręgową Ligę Żużlową, w której występowały rezerwy: Leszczyńskiego Klubu Motorowego, Motoklubu Rawicz, Ostrowskiego Klubu Motorowego oraz pierwsze drużyny: Lechii Poznań, Unii Poznań, Unii Gniezno, Unii Piła, Unii Chodzież, Unii Gorzów i żużlowcy Unii Zielona Góra, w skład, której wchodzili: Jerzy Błoch, Alfons Kostusiak, Marian Zadoń, Kazimierz Juzala, Mieczysław Chlebicz, Józef Śmigielski, Ksawery Sawicki i Stanisław Świstak.

Pod koniec sezonu do winnego grodu przybywa Mieczysław Chlebicz, reemigrant z Wielkiej Brytanii, który przywiózł ze sobą typowy motocykl żużlowy, jaki używali wówczas zawodnicy startujący między innymi w lidze brytyjskiej. Uczy zielonogórskich zawodników poprawnego pokonywania łuków ślizgiem kontrolowanym.

Po odejściu Chlebicza do PKM Warszawa liderem jest Jerzy Błoch. Ale wysoką formę prezentuje też Marian Zadoń. Drużyna z Zielonej Góry występuje w Poznańskiej Lidze Okręgowej w miejsce wycofanego po pierwszej rundzie zespołu ZZK Poznań. Jeden z trójmeczy PLO był jednocześnie pierwszym spotkaniem derbowym zespołów z Zielonej Góry i Gorzowa, potyczka zakończyła się remisem. Pod koniec sezonu rozegrano prestiżowy wówczas turniej o Puchar Winobrania.

W rozgrywkach okręgowych PZM Poznańskiej Ligi Okręgowej Unia Zielona Góra zdobywa w 1949 roku oraz 1950 trzecie miejsca. W składzie Zielonogórzan występowali wówczas: Jerzy Bloch, Marian Zadoń, Alfons Kostusiak, Witold Antoniewicz (1949) oraz (tylko w 1950 roku) Kazimierz Juzala, Kaczorowski, Nawrocki.

W latach 1946-1956 w większości impreza zawodnik, który uzyskał najlepszy czas zawodów otrzymywał tytuł Mistrza toru. W niektórych zawodach finałowym biegiem był również wyścig o tytuł mistrza toru, w którym spotykali się najlepsi zawodnicy rozegranych wcześniej biegów lub najlepsi zawodnicy z poszczególnych drużyn. Podczas imprez żużlowych rozgrywanych w tym okresie można napotkać również biegi nazywane „próbą bicia rekordu toru”, w którym zazwyczaj startował jeden zawodnik. Rekordy w pierwszych latach podawane były w formacie minuty-sekundy-dziesiąte sekundy, dopiero z biegiem czasu i wyśrubowaniem rekordów przyjęto podawanie czasu biegu wyłącznie w sekundach.

03.07.1949 rekordowy czas 5 okrążeń:2.09,9 uzyskał  Marian Zadoń (Unia Zielona Góra). Długość toru w Zielonej Górze wynosiła wówczas 420 metrów.

Na przełomie kwietnia i maja 1950 roku na walnym zebraniu ZKS Zielona Góra działającym przy „Zastalu” podpisano umowę o powiększeniu klubu o sekcję motorową byłego Klubu Motorowego UNIA. Drużyna Stali Zielona Góra w 1950 roku występowała w rozrywkach ligi okręgowej, a jej rywalami byli: Gwardia Poznań, Włókniarz Piła, Stal Gorzów, Unia Poznań, Stal II Ostrów, Kolejarz Poznań, Unia II Leszno i Związkowiec Gniezno. Zawody rozgrywano jako dziewięciobiegowe trójmecze. Start odbywał się na chorągiewkę, na wirażach umieszczano bele ze słomy, które miały chronić zawodników przed urazami. Stanowisko sędziego mieściło się na murawie przy linii startu. W tym okresie do podstawowych zawodników Stali Zielona Góra należeli: Jerzy Błoch, Marian Zadoń, Alfons Kostusiak. Startowano jeszcze na motocyklach przystosowanych (NSU, TRIUMPH, ZUNDAP).

W wyniku kłopotów organizacyjno-finansowych w 1954 roku nastąpiło zawieszenie działalności sekcji żużlowej w Winnym Grodzie. Z drużyny odszedł czołowy zawodnik Jerzy Błoch, który wyjechał do Ostrowa, a później bronił barw Sparty Wrocław. Marian Zadoń w 1955 roku reprezentuje barwy reaktywowanej po przerwie drużyny sąsiada zza miedzy – Stali Gorzów. Razem z Zadoniem do Gorzowa przeszedł Kaziemierz Juzala. Barw Stali bronili wówczas min Stanisław Kaiser, Bronisław Rogal czy Edward Pilarczyk. Niestety Gorzowianie zajmują ostatnie miejsce w 2 lidze. Zdobyli tylko dwa punkty zwyciężając u siebie 28-24 zespół Śląska Świętochłowice.

Po roku przerwy w startach i reaktywacji w 1957 roku speedwaya w Zielonej Górze startuje w barwach LPŻ (Ligi Przyjaciół Żołnierza) w rozgrywkach III ligi żużlowej. Wyniki ekipy z grodu Bachusa nie są oszałamiające, ale po reorganizacji rozgrywek ligowych w 1958 roku Zielonogórzanie startują w II lidze. Jest to ostatni rok startów na żużlu Mariana Zadonia. Barw klubu LPbronili wówczas: Bonifacy Langner, Tadeusz Miński, Wacław Krysiński, Kazimierz Juzala, Ksawery Sawicki, Henryk Ciorga, Józef Podhajski, Marian Zadoń, Zygmunt Szopian, Henryk Geford i Józef Beker.

19.06.1958 roku rozegrano pierwsze międzynarodowe zawody w Zielonej Górze, w których Polonia Bydgoszcz pokonała Rudą Hvezdę (Czechosłowacja) 38:30. W barwach Polonii występowali żużlowcy LPŻ Zielona Góra Henryk Ciorga, Józef Podhajski, Marian Zadoń, Zygmunt Szopian, Henryk Gelford i Józef Beker.

Marian Zadoń zmarł w wieku 54 lat 13 sierpnia 1974 roku. Jest pochowany na cmentarzu w Zielonej Górze, kwatera 72, rząd 3, grób 6

Źródło: zuzel.falubaz.com, zuzel.zgora.pl, speedwayw.pl, historyspeedway.nstrefa.pl

Zdjęcie: falubaz.com