25 sierpnia 1968 roku we Wrocławiu żużlowcy walczyli o przepustkę do finału Indywidualnych Mistrzostw Świata. Mimo, iż był to w nazwie finał europejski to we Wrocławiu zobaczyliśmy gwiazdy z Nowej Zelandii Barry’ego Briggsa oraz Ivana Maugera. Polacy okazali się mało gościnni w tych zawodach. Na Stadionie Olimpijskim triumfował zawodnik gospodarzy Paweł Waloszek, który wyprzedził swoich rodaków Antoniego Worynę oraz Jerzego Trzeszkowskiego z miejscowej Sparty.
Podczas rywalizacji doszło do kilku upadków. Min. Edward Jancarz w swoim czwartym starcie zanotował upadek i musiał wycofać się z zawodów. Ale zdobyte osiem punktów pozwoliły mu zająć siódme miejsce i awansować do Finału Światowego na Ullevi w Goeteborgu. Tam Jancarz osiągnął swój największy sukces w karierze zajmując trzecie miejsce.
W 1968 roku z finału europejskiego awans do finału indywidualnych mistrzostw świata uzyskiwało aż 10 zawodników. Sześć pozostałych miejsc w finale przeznaczonych było dla gospodarzy imprezy – Szwedów.
We Wrocławiu wystartował również inny zawodnik Sparty Konstanty Pociejkowicz. Niestety zmagania zakończył po pierwszym swoim wyścigu.
A dlaczego?
Pociejkowicz daleki był również od kalkulowania i odpuszczania. Zawsze jechał na maksimum swoich możliwości. Tak było min. w roku 1968.
Były żużlowiec i trener Sparty Wrocław, Jerzy Chudzikowski tak wspomina wydarzenia z 1968 roku: Wrocław miał wtedy organizować europejski finał, który był eliminacją do Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu i Kostek miał w tym turnieju wystartować. Dwa tygodnie wcześniej w Toruniu odbył się finał Złotego Kasku. Pociejkowicz wystąpił w nim, wiedząc, że niebawem czeka go turniej znacznie ważniejszy. W Toruniu nie odpuszczał, jak zawsze jechał na pełen gaz. W jednym z biegów miał kolizję, na skutek której doznał urazu pęknięcia łopatki. Mimo to wystartował we Wrocławiu.
Start we wrocławskim finale był dowodem na to, jak mocną psychikę miał ten żużlowiec.
On był wręcz chory, jak nie mógł startować. Palił się do powrotu na tor, nawet nie będąc w pełni sił – zaznacza Chudzikowski. Był to również wyraz szacunku dla kibiców, których Pociejkowicz bardzo cenił.
Były trener na zakończenie dodaje: – Pamiętam, że uczył tego też nas, młodych zawodników. Mówił, że trzeba mieć charyzmę, walczyć sportowo, bo kibic właśnie po to przychodzi na stadion.
Z drugiej strony, na chłodno analizując tamte zawody we Wrocławiu, to na pierwszy rzut oka widać bardzo dobrą postawę rezerwowego Jerzego Padewskiego. Ówczesne przepisy nie pozwalały zawodnikowi rezerwowemu awansować z zawodów, jeśli nie wystartował od pierwszej serii. W czterech swoich startach Padewski zgromadził 9 punktów i bez problemów awansowałby do finału światowego IMŚ.
Ale rozumiemy postawę Konstantego Pociejkowicza, któremu jak nikomu innemu zależało na występie przed własną publicznością i awansie do finału IMŚ.
Wyniki finału europejskiego we Wrocławiu, 25.08.1968 r.:
| Msc | Nr | Zawodnik | Kraj | I | II | III | IV | V | Razem | Kwalif. |
| 1. | 3. | Paweł Waloszek | Polska | 3 | 2 | 3 | 2 | 3 | 13 | Q |
| 2. | 5. | Antoni Woryna | Polska | 3 | 3 | 3 | w | 2 | 11 | Q |
| 3. | 16. | Jerzy Trzeszkowski | Polska | 2 | 2 | 2 | 3 | 2 | 11 | Q |
| 4. | 11. | Ivan Mauger | Nowa Zelandia | 1 | 3 | 1 | 2 | 3 | 10 | Q |
| 5. | 1. | Gienadij Kurylenko | ZSRR | 2 | 2 | 3 | 0 | 2 | 9 | Q |
| 6. | 8. | Barry Briggs | Nowa Zelandia | 1 | 3 | 1 | 3 | 1 | 9 | Q |
| 7. | 10. | Edward Jancarz | Polska | 3 | 3 | 2 | u | – | 8 | Q |
| 8. | 14. | Reidar Eide | Norwegia | 3 | 1 | 0 | 3 | 1 | 8 | Q |
| 9. | 12. | Nigel Boocock | Wielka Brytania | 2 | 1 | 0 | 2 | 2 | 7 | Q |
| 10. | 2. | Martin Ashby | Wielka Brytania | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 6 | Q |
| 11. | 9. | Igor Plechanow | ZSRR | 0 | 0 | 2 | 1 | 3 | 6 | Rez. |
| 12. | 6. | Władimir Smirnow | ZSRR | 2 | 0 | d | 2 | 1 | 5 | |
| 13. | 4. | Trevor Hedge | Wielka Brytania | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 | |
| 14. | 7. | Terry Betts | Wielka Brytania | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 2 | |
| 15. | 13. | Sverre Harrfeldt | Norwegia | 1 | 1 | u | – | – | 2 | |
| 16. | 15. | Konstanty Pociejkowicz | Polska | 0 | – | – | – | – | 0 | |
| 17. | R1 | Jerzy Padewski | Polska | 1 | 2 | 3 | 3 | 9 | ||
| 18. | R2 | Vaclav Verner | CSRS | ns |
Bieg po biegu:
01 Waloszek Kurylenko Ashby Hedge 77,2
02 Woryna Smirnow Briggs Betts 77,0
03 Jancarz Boocock Mauger Plechanow 77,0
04 Eide Trzeszkowski Harrfeldt Pociejkowicz 77,4
05 Woryna Kurylenko Harrfeldt Plechanow 76,2
06 Jancarz Ashby Eide Smirnow 77,2
07 Mauger Waloszek Padewski Betts 75,8
08 Briggs Trzeszkowski Boocock Hedge 77,0
09 Kurylenko Trzeszkowski Mauger Smirnow (def) 78,2
10 Woryna Padewski Ashby Boocock 76,2
11 Waloszek Plechanow Briggs Eide 76,2
12 Hedge Jancarz Betts Harrfeldt (u) 80,0
13 Eide Boocock Betts Kurylenko 78,6
14 Briggs Mauger Ashby 78,0
15 Trzeszkowski Waloszek Jancarz (u) Woryna (w) 77,2
16 Padewski Smirnow Plechanow Hedge 78,2
17 Padewski Kurylenko Briggs 78,0
18 Plechanow Trzeszkowski Ashby Betts 80,0
19 Waloszek Boocock Smirnow 79,2
20 Mauger Woryna Eide Hedge 79,6
21 Dodatkowy o 10 miejsce: Ashby Plechanow 80,8
