1986 r był drugim sezonem rywalizacji o tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu w turniejach cyklu Speedway Grand Prix. Cykl SGP zastąpił jednodniowe finały. W 1995 r z rywalizacji odpadł Tomasz Gollob i w następnym sezonie był pierwszym rezerwowym tych zmagań.

W sezonie 1996 17 żużlowców zmagało się o tytuł Mistrza Świata podczas 6 rund.

Każdy z sześciu turniejów SGP składał się z 24 biegów. Zawodnicy startowali wg klasycznego zestawu dwudziestobiegowego. Następnie, na podstawie zdobytych punktów, przydzielani byli do biegów finałowych. Najlepsza czwórka walczyła o zwycięstwo w finale A (bieg 24), miejsca 5-8 w finale B (bieg 23), miejsca 9-12 w finale C (bieg 22), miejsca 13-16 w finale D (bieg 21), natomiast pozostała dwójka nie brała udziału w biegach finałowych.

Pozycje startowe w finałach B, C i D były przydzielane na podstawie zajmowanego miejsca po 20. biegach. Zawodnicy z miejsc 5, 9 i 13 rywalizowali z toru A w kasku czerwonym, z miejsc 6, 10 i 14 z toru B w kasku niebieskim, z pozycji 7, 11 i 15 z toru C w kasku białym, natomiast z miejsc 8, 12 i 16 z toru D w kasku żółtym. W finale A zawodnicy sami wybierali tor w kolejności zajętego miejsca po 20. biegach.

18 maja 1996 r. we Wrocławiu odbyły się zawody inaugurujące walkę o tytuł IMŚ. Była to druga rywalizacja na Stadionie Olimpijskim o Grand Prix Polski.

Turniej we Wrocławiu wygrał doskonale znający ten tor Duńczyk Tommy Knudsen (zawodnik Sparty Wrocław), który był wówczas jedynym zawodnikiem, z trzema wygranymi zawodami Speedway Grand Prix. Bez zwycięstwa w zawodach GP był wtedy Tony Rickardsson, który już po raz trzeci zajął drugą lokatę. Wielokrotny mistrz świata Duńczyk Hans Nielsen zadowolił się trzecią lokatą.

We Wrocławiu wystąpił jeden Polak – Tomasz Gollob startujący z dziką kartą i zajął 8 pozycję w zawodach.

W Grand Prix Polski zadebiutowało dwóch Australijczyków.  Leigh Adams, przyszły wielokrotny medalista mistrzostw świata wypadł słabo, zajmując odległą 15. pozycję. Po raz pierwszy jako stały uczestnik wystąpił Jason Crump (przyszły wielokrotny mistrz świata, a aktualny wówczas mistrz juniorów) – zajął we Wrocławiu ostatnie miejsce.

Wyniki Grand Prix Polski 18 maja 1996 r Stadion Olimpijski we Wrocławiu:
1. Tommy Knudsen (Dania)  (3,3,3,1,1) +3 – 25 pkt.
2. Tony Rickardsson (Szwecja) (2,2,2,3,1,) +2 – 20
3. Hans Nielsen (Dania) (3,1,3,2,2) +1 – 18
4. Billy Hamill (Stany Zjednoczone) (2,3,1,2,3) +0 – 16
5. Henrik Gustafsson (Szwecja) (w,3,d,3,3) + 3- 14
6. Gary Havelock (Wielka Brytania) (0,3,3,2,1) +2- 13
7. Greg Hancock (Stany Zjednoczone) (3,2,2,1,0) +1- 12
8. Tomasz Gollob (Polska) (3,0,3,1,3) +0- 11
9. Sam Ermolenko (Stany Zjednoczone) (2,1,0,2,2) +3 – 9
10. Chris Louis (Wielka Brytania) (1,1,1,1,2) +2- 8
11. Peter Karlsson (Szwecja) (1,1,0,3,2) +1- 7
12. Mark Loram (Wielka Brytania) (2,0,0,0,3) +0- 6
13. Marvyn Cox (Niemcy) (1,2,1,d,0) +3- 4
14. Joe Screen (Wielka Brytania) (0,2,2,w,0) +2- 3
15. Leigh Adams (Australia)  (1,0,1,3,0) +1- 2
16. Jason Crump (Australia) (d,0,2,0,1) +0 – 1