Grand Prix IMŚ na Żużlu 2001 (SGP) był siódmym sezonem rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 2001 22 żużlowców zmagało się o mian najlepszego żużlowca globu podczas 6 rund w Berlinie, Cardiff, Vojens, Pradze, Bydgoszczy oraz Sztokholmie.
Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia – Mały Finał, oraz Dużym Finałem).
W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).
Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).
Do Grand Prix 2002 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 2001.
W każdej z eliminacji startowało 24 zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą).
5 maja 2001 r odbyła się pierwszy turniej cyklu FIM Speedway Grand Prix sezonu 2001. Były to piąte zawody o Wielką Nagrodę Niemiec w ramach SGP a także były to pierwsze zawody żużlowego cyklu Grand Prix jakie odbyły się na tor czasowym.
Inaugurację żużlowej Grand Prix w sezonie 2001 wygrał Tomasz Gollob. Niespodzianką było drugie miejsce Henrika Gustafssona, który wystąpił ze względu na kontuzję Joe Screena’a. Na najniższym stopniu podium znalazł się Duńczyk Nicki Pedersen.
Zawody rozpoczęły się z godzinnym opóźnieniem z powodu opadów deszczu. Organizatorzy zdążyli jednak przykryć tor folią i nie przeszkodziło to w rozegraniu zawodów.
Oprócz Gustafssona i Pedersena miłą niespodziankę swoim kibicom sprawił Peter Karlsson, zajmując 5 miejsce. Zdecydowanie rozczarowali 2 najlepsi żużlowcy świata z poprzedniego sezonu, Mark Loram był 13, a Billy Hamill 15. Z kolei ostatnie miejsce w zawodach zajął niedawny brązowy medalista mistrzostw świata – Jimmy Nilsen.
W zawodach wystąpiło dwóch Polaków. Oprócz zwycięzcy Golloba wystartował też Piotr Protasiewicz, ale nie zdołał on przebrnąć fazy eliminacyjnej i ukończył turniej na 17 pozycji.
W Grand Prix Niemiec zadebiutowało trzech zawodników: Niklas Klingberg, Matej Ferjan i Mirko Wolter.
Za zwycięstwo w Berlinie Tomasz Gollob zainkasował 25 punktów w klasyfikacji generalnej SGP. Ostatecznie Tomasz Gollob w 2001 roku był trzeci, a mistrzem świata został wówczas Szwed Tony Rickardsson.
Wyniki Grand Prix Niemiec 5 maja 2001 r. Berlin:
1. Tomasz Gollob (Polska)
2. Henrik Gustafsson (Szwecja)
3. Nicki Pedersen (Dania)
4. Tony Rickardsson (Szwecja)
5. Peter Karlsson (Szwecja)
6. Todd Wiltshire (Australia)
7. Leigh Adams (Australia)
8. Ryan Sullivan (Australia)
9. Greg Hancock (Stany Zjednoczone)
10. Brian Andersen (Dania)
11. Carl Stonehewer (Wielka Brytania)
12. Matej Ferjan (Słowenia)
13. Mark Loram (Wielka Brytania)
14. Robert Barth (Niemcy)
15. Billy Hamill (Stany Zjednoczone)
16. Jason Crump (Australia)
17. Piotr Protasiewicz (Polska)
18. Niklas Klingberg (Szwecja)
19. Chris Louis (Wielka Brytania)
20. Andy Smith (Wielka Brytania)
21. Mikael Karlsson (Szwecja)
22. Mirko Wolter (Niemcy)
23. Rune Holta (Norwegia)
24. Jimmy Nilsen (Szwecja)
