„Szumi dookoła las, Szwender na motor wlazł. Już dodaje gazu. Już dodaje gazu. A tu mu motor zgasł.”
Taką piosenkę śpiewały dzieci o Włodzimierzu Szwendrowskim. Wychowanek Ogniwa Lublin urodził się 5 czerwca 1931 r w Lublinie.

Wszystko zapewne potoczyłoby się inaczej, gdyby u małego Włodka zwyciężyła chęć gry na pianinie. Jego rodzice bardzo zabiegali o to, żeby ich syn uczył się gry na tym instrumencie. Jednak to pasja do ścigania się na motocyklach wzięła górę. Pianino, które było w domu Szwendrowskich zostało sprzedane, a kupił je ojciec Krzysztof Cugowskiego. Ojciec Włodka sam ścigał się na motocyklach w wyścigach ulicznych. Był mechanikiem motocyklowym, więc przez jego ręce „przewijało” się sporo motocykli do naprawy. Tak wspomina tamte czasy Włodzimierz Szwendrowski w swojej autobiografii: Z motorami – w ogóle otrzaskałem się trochę. Mój ojciec był wówczas w Lublinie mechanikiem motocyklowym, często więc miałem okazję przejechać się na „klientowskiej” maszynie. Na zawodach zręcznościowych w 16 roku życia zdobyłem jako uczeń II klasy gimnazjum im. Zamoyskiego pierwsze miejsce. W rok później, na zawodach o puchar „Życia Lubelskiego”, zwyciężyłem na torze przy Nowej Drodze groźnego zawodnika Lublinianki… Nie był to jednak „prawdziwy” żużel… Jeździło się na maszynach trochę przystosowanych do potrzeb sportu żużlowego i na wirażach nie trzeba było pokonywać oporu 45 koni mechanicznych jak u „Excelsiorów”, tylko jakieś 25- 30.

Szwendrowski junior swoją karierę zaczynał od wyścigów ulicznych. W swoim rodzinnym mieście na żużlu startował w latach 1947-1950.

Po występach w Ogniwie Lublin w 1951 roku został powołany do kadry Zrzeszenia Ogniwo z siedzibą w Bytomiu. W tym samym roku, 14 października na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu wywalczył swój pierwszy tytuł indywidualnego mistrza Polski. Włodzimierz Szwendrowski i Alfred Spyra zgromadzili tyle samo punktów – po 14. O tytule IMP zdecydowała niższa suma wszystkich czasów uzyskana przez zawodnika z Lublina.

A tak o tym fakcie pisaliśmy w artykule 70 lat temu Włodzimierz Szwendrowski zwyciężył w 7 Finale IMP: W bezpośredniej rywalizacji to Alfred Spyra pokonał Włodzimierza Szwendrowskiego i według zasad obowiązujących dzisiaj to on powinien zostać indywidualnym mistrzem Polski, jeśli nie zdecydowano by się rozegrać biegu dodatkowego. Ale w 1951 te reguły jeszcze nie obowiązywały. Organizatorzy zsumowali wszystkie czasy uzyskane przez Szwendrowskiego i Spyrę. I okazało się, że o 3,1 sekundy szybszy był zawodnik Ogniwa Bytom i to on został Indywidualnym Mistrzem Polski w sezonie 1951. Drugi był Alfred Spyra, a trzeci Zbigniew Raniszewski.

Za takim rozwiązaniem optował wówczas, wieloletni działacz sportu żużlowego, nieżyjący już, Władysław Pietrzak. W tamtych latach związany był z żużlem w Bytomiu.

A takimi słowami młody zawodnik Ogniwa Bytom opisał zdobycie tytułu indywidualnego mistrza Polski: …Czy znacie uczucia 20-letniego młodzieńca, któremu zakładają wieniec laurowy, dekorują szarfą i ustawiają na podium zwycięzców? Owej jesieni 1951 roku przeżyłem taką ceremonię po raz pierwszy w życiu. Niezapomniane chwile. Obok mnie stanęli wicemistrzowie: Spyra i Raniszewski. Spyra, gdy robiono nam zdjęcie, miał lekko przymknięte oczy. Może rozmyślał właśnie o tych 3 sekundach, które odebrały mu tytuł mistrza Polski, a które mnie zapewniły zwycięstwo?

Następnie w latach 1952–1956, 1961–1962 występuje w Tramwajarzu Łódź (Ogniwo, Sparta).

Sukcesy Szwendrowskiego zauważono w tygodniku Motor. Taką min. laurkę można było przeczytać w 1952 r w tym czasopiśmie: Najmłodszy z naszych mistrzów sportu uzyskał w zeszłym roku tytuł mistrza Polski, a obecnie, mimo zaawansowanych studiów na politechnice, umie pogodzić naukę ze sportem, będąc najlepszym zawodnikiem Zrzeszenia Ogniwo i czołowym żużlowcem Polski. Jego koleżeńskie i serdeczne podejście do zawodników oraz zdyscyplinowanie mogą być wzorem dla wielu sportowców…

Następne lata przyniosły wiele sukcesów Szwendrowskiemu. W 1955 r okazał się najlepszy w czterech turniejach finałowych i wywalczył po raz drugi w swojej karierze tytuł Indywidualnego Mistrza Polski, tym razem w barwach Sparty Łódź. W tym samym roku zwyciężył też w Criterium Asów, rozgrywanym w Bydgoszczy.

Na torze Stadionu Olimpijskiego Włodzimierz Szwendrowski podczas test meczu Polski z Anglią jako pierwszy Polak pokonał aktualnego wówczas indywidualnego mistrza świata Petra Cravena. Pokonał również Ove Fundina, czy Barry’ego Briggsa.

W swojej karierze sportowej osiągnął wiele sukcesów, a wszystkich nie sposób nawet wyliczyć. Min zdobył Srebrny Kask w 1962r. BYł uczestnikiem finału europejskiego Indywidualnych Mistrzostw Świata (Oslo, 1956 – XIII m.).

We wrześniu 1958 r. został skazany na dwa lata więzienia za śmiertelne potrącenie samochodem przechodnia w Łodzi.

W 2008 roku wybrany został do żużlowej drużyny 60-lecia Lublina. W jej skład weszli (w kolejności alfabetycznej): Tadeusz Berej, Robert Dados, Marek Kępa, Jerzy Mordel, Dariusz Stenka, Zbigniew Studziński, Włodzimierz Szwendrowski i Dariusz Śledź.

Po zakończeniu kariery sportowej Włodzimierz Szwendrowski pracował jako trener. Wielokrotnie opiekował się kadrą narodową. Jednym z ostatnich zadań, jakie mu powierzono, było szkolenie młodych zawodników w Łodzi. Ostatnie lata swojego życia spędził w Lublinie.

Włodzimierz Szwendrowski zmarł w wieku 82 lat, 9 marca 2013 r.  Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie.

Osiągnięcia Włodzimierza Szwendrowskiego podczas startów o DMP:

RokWiekKlubKlasaMeczeBiegiPunktyŚr./bieg
195120ŁódźEkstraliga92772.02.667
195221ŁódźEkstraliga3923.02.556
195322ŁódźEkstraliga51537.02.467
195423ŁódźEkstraliga1854145.02.685
195524Łódź1 Liga123696.02.667
195625ŁódźEkstraliga1455144.02.618
196130Łódź1 Liga1360150.02.500
196231Łódź1 Liga2080205.02.563
Razem:8 sezonów943368722,596