Drużynowy Puchar Świata na żużlu w 1993 był 34. edycją tej rywalizacji, która miała na celu wyłonienie drużynowych mistrzów świata. Jest to cykl rozgrywany od 1960 roku. Były to ostatni rok, w którym drużyny rywalizowały w czteroosobowych składach plus rezerwowy w formie klasycznych czwórmeczów.
W 1994 roku przeprowadzono reorganizację międzynarodowych rozgrywek mistrzowskich – zlikwidowano drużynowe mistrzostwa świata w dotychczasowej formie, de facto nadając tę nazwę mistrzostwom par. Do 1998 roku żużlowe duety walczyły więc o medale jako drużyny narodowe, a oddzielne rozgrywki par zostały zaniechane.
W 1992 roku Polska reprezentacja drużynowa zadomowiła się na trzecim poziomie rozgrywek o mistrzostwo świata. Polacy okazali się najlepsi w rozgrywkach grupy C pokonując takie „tuzy” Włochy, Finlandię i Austrię. W grupie B było już znacznie gorzej. Ostatecznie do grupy A awansowali Węgrzy. Jednak do wielkiego finału w szwedzkiej Kumli awansowali Anglicy.
W 1993 roku Polska drużyna walkę o finał Drużynowych Mistrzostw Świata rozpoczęła od rywalizacji w grupie B. Z niższej do naszej awans uzyskali Niemcy. Dwaj pozostali przeciwnicy Polaków to Norwegia (z min. Rune Holtą, Larsem Gunnestadem czy Einarem Kyllingstadem) oraz Węgry.
27 czerwca 1993 roku w Toruniu Polacy w skaldzie Tomasz Gollob (15 pkt), Piotr Świst (5 pkt), Piotr Baron (12 pkt), Jacek Krzyżaniak (13 pkt) oraz Piotr Protasiewicz (1 pkt) zgromadzili 46 punktów i wygrali czwórmecz grupy B. Dzięki temu nasi reprezentanci uzyskali awans do turnieju grupy A. Zwycięzca w grupie A automatycznie wchodził do Finału Drużynowych Mistrzostw Świata w sezonie 1993.
Niestety 22 sierpnia 1993 w duńskim Slangerup najlepsi okazali się gospodarze i to oni uzyskali awans do finału Drużynowych Mistrzostw Świata. Gospodarze byli poza zasięgiem rywali. Uzyskali 53 punkty (na 60 możliwych). Na drugim miejscu zawody ukończyli Australijczycy 28 punktów. Polacy zajęli trzecie miejsce z 27 oczkami (Gollob – 10, Śledź – 4, Krzyżaniak – 7, Baron – 6, Protasiewicz – ns). Czwarte miejsce zajęli Czesi z 12 punktami.
Finał Drużynowych Mistrzostw Świata odbył się 19 września 1993 roku na stadionie Brandon w Coventry w Anglii. Stany Zjednoczone zdobyły czwarty tytuł w historii.
Zawody na Wyspach Brytyjskich były bardzo zacięte. Trochę od pozostałych finalistów odstawali Brytyjczycy, którzy na własnym torze nie potrafili wygrać żadnego biegu indywidualnie. O mistrzostwo rywalizowali Duńczycy i Amerykanie. Przed ostatnim biegiem Dania oraz Stany Zjednoczone miały po 37 punktów.
Ostatecznie Sam Ermolenko pewnie wygrał 20 bieg. Drugi do mety dotarł Tony Rickardsson, a trzeci był Hans Nielsen. Wykluczony z tego biegu został Joe Screen.
Tak więc tytuł Drużynowych Mistrzów Świata wywalczyli po raz drugi z rzędu (a czwarty w historii) Amerykanie przed Duńczykami. Na trzeciej pozycji zmagania w Coventry ukończyli Szwedzi. Anglicy musieli obyć się bez medalu.
Wyniki Drużynowych Mistrzostw Świata, Brandon Coventry, 19 września 1993 roku:
1. Stany Zjednoczone – 40
5..S Ermolenko..1,3,3,3,3 = 13
6..B Ott..2,1,0 = 3
7..B Hamill..2,3,2,2,1 = 10
8..G Hancock..0,2,2,3,2 = 9
18..[R]..J Larsen..2,3 = 5
2. Dania – 38
13..B Karger..3,0,1,1,0 = 5
14..H Nielsen..3,3,3,3,1 = 13
15..T Knudsen..3,2,1,3,3 = 12
16..J Jorgensen..3,2,2,1,0 = 8
20..[R]..B Andersen = ns
3. Szwecja – 28
1..P Jonsson..0,1,3,2,0 = 6
2..P Karlsson..2,2,1,1,1 = 7
3..H Gustafsson..0,1,1,2,2 = 6
4..T Rickardsson..0,3,3,1,2 = 9
17..[R]..P Nahlin = ns
4. Anglia – 14
9..K Tatum..1,0,0,1 = 2
10..G Havelock..1,0,0,3 = 4
11..M Dugard..1,0,0 = 1
12..J Screen..2,1,2,0,0 = 5
19..[R]..C Louis..0,0,0,2 = 2
Bieg po biegu:
1..Nielsen, Screen, Ermolenko, Rickardsson 0-1-2-3 (0-1-2-3)
2..Karger, Ott, Dugard, Gustafsson 0-2-1-3 (0-3-3-6)
3..Knudsen, Karlsson, Tatum, Hancock 2-0-1-3 (2-3-4-9)
4..Jorgensen, Hamill, Havelock, Jonsson 0-2-1-3 (2-5-5-12)
5..Rickardsson, Jorgensen, Ott, Tatum 3-1-0-2 (5-6-5-14)
6..Ermolenko, Knudsen, Gustafsson, Havelock 1-3-0-2 (6-9-5-16)
7..Hamill, Karlsson, Screen, Karger 2-3-1-0 (8-12-6-16)
8..Nielsen, Hancock, Jonsson, Dugard 1-2-0-3 (9-14-6-19)
9..Rickardsson, Hancock, Karger, Louis 3-2-0-1 (12-16-6-20)
10..Nielsen, Hamill, Gustafsson, Louis 1-2-0-3 (13-18-6-23)
11..Ermolenko, Jorgensen, Karlsson, Dugard 1-3-0-2 (14-21-6-25)
12..Jonsson, Screen, Knudsen, Ott 3-0-2-1 (17-21-8-26)
13..Hancock, Gustafsson, Jorgensen, Screen 2-3-0-1 (19-24-8-27)
14..Knudsen, Hamill, Rickardsson, Louis 1-2-0-3 (20-26-8-30)
15..Nielsen, Larsen, Karlsson, Havelock 1-2-0-3 (21-28-8-33)
16..Ermolenko, Jonsson, Karger, Tatum 2-3-0-1 (23-31-8-34)
17..Larsen, Gustafsson, Tatum, Karger 2-3-1-0 (25-34-9-34)
18..Havelock, Hancock, Karlsson, Jorgensen 1-2-3-0 (26-36-12-34)
19..Knudsen, Louis, Hamill, Jonsson 0-1-2-3 (26-37-14-37)
20..Ermolenko, Rickardsson, Nielsen, Screen [w] 2-3-0-1 (28-40-14-38)
DMŚ w Coventry, 19 września 1993 roku:
