Zapraszamy na kolejną część podsumowania występów Spartan w cyklu turniejów Speedway Grand Prix. Dziś prezentujemy wyniki rywalizacji Wrocławian w latach 2004 – 2013.

2004
Scott Nicholls tym razem miał słabszy sezon. Ani razu nie wystąpił nawet w finale . Opuścił jeden turniej przez kontuzje. Zdobył 66 pkt. i zajął 12 miejsce.

Jarosław Hampel otrzymał stałą dziką kartę na cały cykl. Również nie wystąpił w jednym turnieju przez kontuzję. Był to jego pierwszy sezon jako stałego uczestnika. Dwa razy zajął 2 miejsce w zawodach – w GP Czech gdzie wygrał Crump, oraz we Wrocławiu gdzie wygrał (jedyny raz w karierze) B. Pedersen. W całym cyklu zajął 8 miejsce (o 1 pkt. wyprzedził Andersena) co dało mu utrzymanie. Zdobył 81 pkt.

Greg Hancock jako pierwszy zawodnik w historii Sparty zdobył medal SGP. W cyklu zajął 3 miejsce i zdobył 137 pkt. Wygrał jeden turniej – GP Wielkiej Brytanii, dwa razy zajął 2 miejsce – GP Słowenii i Norwegii (w obu przegrał z Ricardssonem) oraz 3 miejsce w GP Danii. Był to zarazem jego ostatni rok startów we Wrocławiu. Przyczynił się do tego niejasne okoliczności braku Amerykanina w meczu decydującym o złotym medalu DMP w Tarnowie. Może coś więcej do powiedzenia na ten temat będzie miał Grzegorz Ślak…

Niels Kristian Iversen dostał dziką kartę na GP Danii. 22 letni Duńczyk pokazał się z bardzo dobrej strony. W swoim debiucie w Grand Prix awansował do półfinału gdzie zajął 3 miejsce.

Na wrocławskim torze Hancock był pierwszy o a Scott Nichols 17.

Jako ciekawostkę należy podać fakt, iż po raz pierwszy indywidualnym mistrzem świata został Jason Crump.

2005
Hans Andersen dostał stałą dziką kartę na cały cykl SGP. 25-letni Duńczyk nie będzie jednak dobrze wspominał tego sezonu. O podium otarł się raz – zajmując 4 miejsce w finale w GP Wielkiej Brytanii. Zgromadził łącznie 64 pkt. co dało mu 12 miejsce w cyklu. W zawodach wrocławskich zajął ostatnie 16 miejsce.

Jarosław Hampel może mówić o dużym pechu – stracił przez kontuzję trzy turnieje. Dwa razy stawał na podium. W GP Czech zajął 3 miejsce wyprzedzając Crumpa w finale, a w GP Wielkiej Brytanii był drugi (wygrał Ricardsson). We Wrocławiu zajął 6 miejsce.

Wicemistrzem świata po raz kolejny Crump.

2006
Hans Andersen raz wystąpił z dziką kartą, a 5 razy zastępował kończącego karierę Toniego Ricardssona. Aż cztery razy z sześciu turniejów w których uczestniczył stawał na podium. W GP Czech i Danii zwyciężał, w GP Skandynawii ustąpił jedynie Jonssonowi. Trzecie miejsce zajął w GP Włoch. Łącznie zdobył 101 pkt., co dało mu 6 miejsce w cyklu.

Jarosław Hampel miał nieco słabszy sezon. Na podium dostał się jedynie w GP Wielkiej Brytanii zajmując 3 miejsce. W finale pojechał też we Wrocławiu i w Pradze. Zajął 9 miejsce, uzbierał 91 pkt, lecz utrzymał się w cyklu dzięki temu, iż Andersen do SGP 2007 awansował przez Challenge.

Jason Crump po raz drugi w karierze został Mistrzem Świata. Pierwszy raz (i nie ostatni) zawodnik Sparty został najlepszym żużlowcem globu. Wygrał 4 z 10 turniejów (w tym m.in. we Wrocławiu) , raz był drugi i raz trzeci. W lidze doprowadził Spartę do tytułu Mistrzowskiego.

Kenneth Bjerre wystąpił jako rezerwa toru w GP Danii. 24 latek wyjechał na tor w jednym biegu i zdobył 1 pkt.

Na stadionie Olimpijskim Hampel zajął 4 miejsce, drugi był Greg Hancock. Rezerwę toru stanowił Tomasz Gapiński ze Sparty.

2007
Hans Andersen nie pokazał się z tak dobrej strony jak sezon wcześniej. Nie udało mu się wygrać żadnego turnieju. W GP Szwecji zajął drugie miejsce, podobnie w GP Europy na Olimpijskim. Hansowi udało się jednak utrzymać w cyklu. Zajął 5 miejsce z 107 pkt. (o 1 pkt. wyprzedził Hancocka).

Jason Crump już nie tak przebojowy, ale swoje zrobił. Trzy razy stawał na najniższym stopniu podium: w GP Czech , Skandynawii i Wielkiej Brytanii.  Zdobył brązowy medal gromadząc na swoim koncie 124 pkt.

Kenneth Bjerre wystąpił z dziką kartą w GP Danii. Pokazał się z bardzo dobrej strony. Dojechał do półfinału gdzie jednak zajął 4 miejsce.

Tomasz Gapiński zaliczył jeden bieg będąc rezerwą toru na Olimpijskim (zdobył 1 pkt. wyprzedzając Lindbaecka , przed którym był też w klasyfikacji). Tomasz Jędrzejak był drugim rezerwowym, jednak nie wyjechał na tor. We Wrocławiu Crump zajął 4 miejsce.

2008
Jason Crump był jedynym stałym uczestnikiem GP z ekipy Spartan. Trzecie miejsce zajął w Danii, Czechach oraz we Włoszech. Wygrał w GP Wielkiej Brytanii (gdzie rezerwą toru był, ale nie wyjechał ani razu, Tai Woffinden), oraz w GP Łotwy.

Maciej Janowski zadebiutował w zawodach w Bydgoszczy, zastępując kontuzjowanego Iversena. W swoim debiucie w 5 biegach 17-letni wówczas Magic przywiózł 1 pkt. (pokonał Chrisa Harrisa)

W Grand Prix Czech rezerwą toru był Filip Sitera (nie wyjechał ani razu na tor)

W „generalce” tuż poza podium dwóch byłych Spartan – Hancock 4 (4 pkt. straty do trzeciego Golloba), a Andersen 5 (8 oczek straty)

2009
Dla Scotta Nichollsa był to najsłabszy sezon w GP. Jedynie w Słowenii wystąpił w półfinale, jednak do mety przyjechał jako ostatni. Łącznie zdobył 45 pkt. i zajął 15 miejsce. Był to jego ostatni sezon jako stałego uczestnika GP.

Jason Crump po raz trzeci został najlepszym żużlowcem na świecie. 6 razy stawał na podium. Trzecie miejsce zdobył w GP Czech. W GP Szwecji i Skandynawii zajmował drugie miejsce. Zwyciężył w GP Danii, Wielkiej Brytanii i w GP Europy w Lesznie.

2010
Z kolei dla Kennetha Bjerre był to najbardziej udany sezon w SGP. Po raz pierwszy i jedyny udało mu się wygrać turniej – był pierwszy w GP Szwecji. Na podium stanął też w GP Nordyckim – zajął drugie miejsce. Cały cykl zakończył na 7 miejscu ze 106 pkt (do 4 miejsca zabrakło mu jedynie 3 pkt.)

Jason Crump po raz 10 z rzędu i ostatni w karierze zakończył cykl z medalem. Dwukrotnie kończył GP na trzecim miejscu podium (Nordyckie i Chorwacji), dwa razy na drugim (GP Wielkiej Brytanii i Skandynawii). Wygrał GP Europy w Lesznie. Sezon zakończył drugim w karierze brązowym medalem (135 pkt. – o 2 mniej od Hampela). W przeciągu 10 sezonów 3 razy był mistrzem świata, 5 razy wice.

Wicemistrzem Świata został Jarosław Hampel. Upragnione złoto, do którego dążył przez całą karierę zdobył Tomasz Gollob.

Po raz pierwszy jako stały uczestnik GP startował z dziką kartą Tai Woffinden. 49 pkt, 14 miejsce i jeden półfinał. To zdobycze Tajskiego. Ale jak sam przyznał po śmierci ojca Roba, nie był w stanie skupić się na jeździe na żużlu. A i wtedy lubił zabawić się z kolegami…

2011
Kenneth Bjerre drugi przyzwoity sezon z rzędu. Zdołał się ponownie utrzymać w cyklu.  Na podium stanął tylko raz – zajął 3 miejsce w GP Skandynawii. W całym cyklu ponownie zajął 7 miejsce zdobywając 101 pkt.

Jako stały uczestnik cyklu po wygranej Challengu zadebiutował 21 letni Artiom Łaguta. Zajął 15 miejsce, zdobywając 28 pkt. Jeden raz dotarł do półfinału.

Po raz drugi mistrzem świata został Greg Hancock, brązowy medal przypadł Jarkowi Hampelowi.

2012
Fredrik Lindgren po raz pierwszy w karierze wygrał turniej GP. Dokonał tego w Szwecji. Na podium był tez w kolejnym turnieju w GP Danii. Ustąpił pierwszeństwa jedynie Jasonowi Crupmpowi, dla którego było to ostatnie podium w turnieju GP. Ostatecznie na koniec sezonu zajął 8 miejsce, zgromadził 118 pkt. i pewnie utrzymał się w cyklu na kolejny rok.

W GP Czech rezerwowym, który raz wyjechał na tor ale przyjechał jako 4, był Vaclav Milik junior.

Maciej Janowski drugi raz wystąpił w turnieju SGP. W Toruniu dostał dziką kartę. Zdobył 8 pkt. Dojechał do półfinału w którym jednak zajął  4 miejsce.

Mistrzem został Chris Holder, a brąz przypadł Hancockowi.

2013
Tai Woffinden otrzymał stałą dziką kartę na cykl SGP. Pięć razy stawał na podium. Dwa razy zajmował drugie miejsce – GP Włoch i Słowenii. Dwa razy był trzeci – GP Polski i GP Łotwy. Po raz pierwszy też wygrał turniej – GP w Pradze. I po raz trzeci żużlowiec Sparty zdobył złoto GP. Był to świetny sezon w wykonaniu Taia również w lidze.

Wicemistrzem drugi raz został Jarek Hampel.

W turnieju GP w Łotwie zadebiutował Andrei Lebiediev. Zdobył 8 pkt, i doszedł do półfinału.

cdn…