Brytyjski żużlowiec Joseph Screen urodził się 27 listopada 1972 w Chesterfield , Derbyshire w Anglii. Popularny “Maszyna” (Screen Maschine) zasłynął brawurową, widowiskową jazdą. Do jego najważniejszych osiągnięć na żużlu należą zwycięstwo w Mistrzostwach Świata U-21 w 1993, dwukrotne zwycięstwo w Indywidualnych Mistrzostwach Wielkiej Brytanii w 1996 i 2004 oraz Mistrzostwach Brytyjskiej Ligi Zawodników w 1992 Ma dwa medale Drużynowych Mistrzostw Świata (DPŚ) – brąz z 1992 roku oraz srebro z 2000 roku. Wystąpił w 37 meczach reprezentacji Anglii na żużlu i 7 meczach reprezentacji Wielkiej Brytanii. W roku 2001 nie wystąpił ani razu, ponieważ miał całoroczną kontuzję.
Screen zaczął jeździć na motocyklach w wieku czterech lat, a pierwsze doświadczenia zdobywał na motocyklu motocrossowym o pojemności 50 cm³ . Po rywalizacji w motocrossie i na torze trawiastym, w wieku czternastu lat zaczął rywalizować w speedwayu. Screen opuścił dom mając zaledwie 16 lat i w wieku 17 lat zaczął jeździć zawodowo na żużlu.
Screen rozpoczął karierę żużlową w zespole Belle Vue Aces w 1989 roku, w najwyższej klasie rozgrywkowej British League. Szybko stał się czołowym zawodnikiem klubu i zadebiutował w reprezentacji Anglii w 1991 roku, mając 19 lat.
W sierpniu 1992 roku zdobył brązowy medal w Indywidualnych Mistrzostwach Świata U-21 na Żużlu, co było dla niego ogromnym rozczarowaniem, ponieważ miał wielkie nadzieje na zwycięstwo w tych zawodach.
Jednak pocieszenie znalazł w wygraniu Mistrzostw Ligi Brytyjskiej Riders’ Championship, które odbyły się na stadionie Odsal 3 października 1992 roku.
W kolejnym 1993roku, Screen powetował porażkę z 1992 roku w kategorii U21, wygrywając rozgrywane w Pardubicach Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów na Żużlu. Wówczas czwarty był Piotr Baron, po porażce w biegu barażowym o brązowy medal z Norwegiem Rune Holtą. Screen miał wówczas 20 lat i jeszcze w kolejnym roku miał prawo startować w IMŚJ.
W 1994 roku przeniósł się do Bradford Dukes, gdzie spędził kolejne cztery sezony. Screen wygrał swoje pierwsze z dwóch brytyjskich mistrzostw żużlowych w 1996 roku. Jeździł także w serii Speedway Grand Prix w latach 1996-2001 (kiedy musiał się wycofać po złamaniu uda) oraz jako dzika karta w British Grand Prix w 2002 roku. Ogółem wystąpił w 21 turniejach cyklu Grand Prix i zdobył łącznie 159 punktów. Jeden raz wystąpił w finale, w którym zajął czwarte miejsce. Było to na torze w Vojens 25 września 1999 roku w ostatniej ówczesnej rundzie.
W 1998 roku, był kapitanem klubu Belle Vue Aces, Następne cztery sezony spędził w Eastbourne Eagles, zanim powrócił „do domu” do Belle Vue w 2003 roku. Screen został ponownie indywidualnym mistrzem Wielkiej Brytanii w 2004 roku.
Po odejściu z Belle Vue po sezonie 2008, Screen dołączył do mistrzów Elite League Poole Pirates. W 2009 roku był tam na wypożyczeniu. Były uwagi dotyczące jego wagi, ale Screen w odpowiedzi schudł 27 funtów.
Pomimo poprawy średniej w trakcie sezonu nie został zatrzymany przez Poole. Po nieudanej próbie otrzymania oferty Elite League zgodził się na dwuletni kontrakt z Glasgow Tigers w Premier League. Z powodów proceduralnych mógłby być zmuszony do przedwczesnego zakończenia kariery. Jednak otrzymał koło ratunkowe w postaci krótkoterminowego kontraktu z Wolverhampton Wolves na 2010, dopóki nie wrócił po kontuzji Adam Skornicki. Podczas startów w Wolves jego średnia spadła na tyle, że zmieścił się w drużynie Glasgow Tigers, do której dołączył w maju 2010 roku, podpisując kontrakt na 2011 rok, kiedy to był kapitanem Glasgow. Wówczas wygrał z tym klubem Premier League Championship i Premier League Pairs (wraz z Jamesem Grievesem). W latach 2011 i 2012 bronił również barw Birmingham Brummies w Elite League. W 2013 startował dla Coventry Bees w Elite League jako zmiennik kontuzjowanego Adama Roynona, ale po tym, jak sam doznał kontuzji, jego kariera w tamtym klubie była krótka.
Screen występował w polskiej lidze od 1992 do 2007 roku w barwach różnych klubów w Drużynowych Mistrzostwach Polski na żużlu. W 1992 roku skorzystał z propozycji jednego z największych brytyjskich żużlowców, Petera Collinsa i spróbował swoich sił w lidze polskiej. Wybrał Włókniarza Częstochowa, którego szybko stał się czołową postacią. Mało tego w tym samym sezonie zdobył swój pierwszy brązowy medal Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów. Rok później, w tych rozgrywkach zdobył złoto. Sezon 1993 spędził w Unii Tarnów. Po roku powrócił do „Lwów”. Z Włókniarzem jeździł nieprzerwanie do końca sezonu 1997. Włókniarz zawdzięcza mu trzeci w historii klubu tytuł DMP z 1996 roku. Joe Screen zasłynął brawurową, widowiskową jazdą. Najlepszym na to dowodem jest piętnasty wyścig meczu z 1995 roku Włókniarza Częstochowa ze Stalą Gorzów przy Olsztyńskiej. Partnerem Screena w tej gonitwie był 20-letni Sebastian Ułamek, a przeciwko nim stanęła para Billy Hamill i Piotr Świst. Po starcie w lepszej sytuacji byli goście. Stawkę zamykał Ułamek. Z kolei żądny natomiast Joe ruszył w pogoń za gorzowianami. Atakował, jak tylko była możliwość, a na drugiej prostej czwartego okrążenia, dosłownie, wjechał między dwójkę przeciwników, wyprzedzając ich obu za jednym zamachem. Częstochowski stadion krzyczał ze szczęścia. Indywidualny biegowy triumf był jednocześnie zwycięstwem gospodarzy. Końcowy wynik był jednak niecodzienny: 45,5 : 44,5.
Screen zajmował się również trenowaniem młodych żużlowców i prowadził akademię w Buxton.
Screen startował także w wyścigach motocyklowych na torach trawiastych i długich. W swojej karierze na torach trawiastych wygrał zarówno British 350cc Championship, jak i British 350cc Best Pairs w 1989 r., Ponadto dotarł do finału World Longtrack w 1993 i 1994 r., a także wygrał British Masters Championship w 1992 i 1995 r
W czerwcu 2013 r. Screen ogłosił, że po 25 latach startów w brytyjskiej lidze żużlowej zakończy karierę po zakończeniu sezonu. Jednak kontuzja ręki, której doznał w sierpniu 2013 roku, przedwcześnie zakończyła jego starty a tym samym karierę żużlową wieku 42 lat.
Do historii przeszło jego najsłynniejsze powiedzenie: „15 piw, 15 punktów” przeszło do historii świata żużlu. Faktycznie, Brytyjczyk nie odmawiał sobie złocistego napoju z pianką. Na szczęście, był nie tylko nietuzinkowym talentem, ale mógł się również pochwalić rewelacyjnym metabolizmem. Podczas kontroli alkomatem nigdy nie wydmuchał nawet ułamka promila.
Zawodnik słynął z brawurowych szarż, ogromnej odwagi oraz hedonistycznego trybu życia.
W Polsce reprezentował nie tylko barwy Włókniarza, ale również klubów z Bydgoszczy, Rzeszowa, Piły, Gorzowa, Tarnowa i Ostrowa.
Po zakończeniu kariery żużlowej Screen otworzył Daresbury Boarding Kennels, którego jest właścicielem wraz z żoną Lindsay. Firma oferuje usługi zakwaterowania dla psów i kotów (hotel dla zwierząt) na najwyższym poziomie.
Bieg 5 i 15 meczu pomiędzy Włókniarzem a Stalą Gorzów, Częstochowa 9 runda DMP, 18.06.1995 rok:
