Władze FIM postanowiły, iż w 1987 roku finał Indywidualnych Mistrzostw Świata odbędzie się w Amsterdamie w Holandii. Ustalono, że mistrza świata wyłoni turniej dwudniowy.

Ostatnim etapem kwalifikacji do finału dla żużlowców z „kontynentu” (były to  kraje tzw. bloku wschodniego, a także min. Niemcy, Francja, Holandia, Włochy, bez krajów skandynawskich) był Finał Kontynentalny.

Władze światowego speedwaya uwzględniając zmieniający się układ sił w światowym żużlu postanowiły, iż tylko czterech najlepszych żużlowców z Finału Kontynentalnego awansuje do Finału Światowego w Amsterdamie. 11 miejsc zarezerwowano dla najlepszych uczestników Finału Interkontynentalnego. Jedno miejsce w finale IMŚ miał zapewnione zawodnik holenderski (Henny Kroeze).

Finał Kontynentalny odbył się 26 lipca 1987 we włoskim Lonigo. Zawody wygrał reprezentant RFN Gerd Riss.

Z czwórki startujących Polaków awans wywalczył tylko jeden nasz reprezentant.

Bardzo dobry występ zanotował Roman Jankowski, który był drugi. Pierwsze miejsce przegrał po barażu z zawodnikiem niemieckim. Czechosłowak Antonin Kasper zajął trzecie miejsce. Do finału IMŚ awansował także czwarty Roman Matousek (Czechosłowacja).

Ósmą pozycję zajął Janusz Stachyra, czternastą Wojciech Żabiałowicz, a ostatnią Jan Krzystyniak.

Wyniki zawodów:
1. Gerd Riss (RFN) – 13+3 pkt.
2. Roman Jankowski (Polska) – 13+2
3. Antonin Kasper (Czechosłowacja) – 11+3
4. Roman Matousek (Czechosłowacja) – 11+2
5. Wołodymyr Trofymow (ZSRR) – 10+3
6. Armando Dal Chiele (Włochy) – 10+2
7. Armando Castagna (Włochy) – 9
8. Janusz Stachyra (Polska) – 9
9. Zoltan Adorjan (Węgry) – 7
10. Karl Maier (RFN) – 6
11. Antal Kocso (Węgry) – 5
12. Michaił Starostin (ZSRR) – 4
13. Petr Vandirek (Czechosłowacja) – 4
14. Wojciech Żabiałowicz (Polska) – 3
15. Sandor Tihanyi (Węgry) – 3
16. Jan Krzystyniak (Polska) – 1