W mediach społecznościowych na oficjalnej stronie Fast Fridays Motorcycle Speedway pojawiła się relacja z międzynarodowych zawodów jakie odbyły się w Aubur 14 października br. Wówczas zawodnicy Stanów Zjednoczonych zmierzyli się z reprezentacją reszty świata. Poniżej prezentujemy tekst autorstwa Michaela Kirby’ego. Zdjęcia również wykonał autor tekstu.
14 października 2023 r
Finał kończący sezon w zawodach żużlowych Fast Fridays Motorcycle Speedway w Auburn – USA vs. Reszta Swiata był epicki.
Ostatni raz mecz USA vs. Reszta Świata na żużlu w Fast Fridays Motorcycle Speedway w Auburn odbył się w 2019 r. Pandemia i lokalne pożary niestety spowodowały odwołanie imprez w latach 2020, 2021 i 2022. Tegoroczna znakomita reprezentacja Reszty Świata przyjechała z drugiego końca świata, aby wziąć udział w tegorocznych zawodach w Fast Fridays w Auburn. Na pożyczonych motocyklach i na torze znacznie krótszym niż te, do których są przyzwyczajeni w Europie, zawodnicy ze Starego Kontynentu pokonali kolejny raz drużynę z USA. Już po raz trzeci z rzędu utalentowany zespół europejski pokazał się i zwyciężył w międzynarodowej imprezie w Auburn.
USA nie poddały się łatwo, a spotkanie było epickie. Prowadzenie zmieniało się wielokrotnie i przez większą część wieczoru zespoły dzieliły zaledwie punkty, ale ostatecznie Reszta Świata pokonała USA 73-66.
W skład World Team wchodziło kilku najlepszych zawodowych jeźdźców z Europy. Członkami drużyny byli Rasmus Jensen z Danii, Adam Ellis z Wielkiej Brytanii, Ludwig Lindgren ze Szwecji, Peter Ljung ze Szwecji, Jacob Thorssell również ze Szwecji, a międzynarodowy zespół uzupełniał Chris Kerr ze Stanów Zjednoczonych. Zespół USA składał się z 11-krotnego mistrza krajowego AMA na żużlu Billy’ego Janniro, Louie „Ironman” Mersaroli, Blake Borello, Russella Greena, Broca Nicola i Dillona Rumla. Obie drużyny są doświadczone, z wykwalifikowanymi gwiazdami żużla.
Zawody składały się z 18 wyścigów, w których wszyscy zawodnicy ścigali się ze sobą co najmniej raz. Punktacja w eliminacjach zapewniała zwycięzcy trzy punkty za wygraną, dwa punkty za drugie miejsce, jeden punkt za trzecie miejsce i brak punktów za czwarte miejsce. Po eliminacjach każda z drużyn wybrała po dwóch zawodników, którzy mieli ścigać się w zawodach głównych A i B, w których punktacja wzrosła o jeden punkt za każde miejsce na mecie w turnieju głównym B i podwoiła się w turnieju głównym A. Tak więc, niezależnie od tego, jak punktacja była równa przez całą noc, zwycięstwo lub porażka w wydarzeniu zależały od tych dwóch finałowych wyścigów.
Po pierwszych trzech seriach USA utrzymały prowadzenie 11-7 dzięki wysiłkowi Rumla i Nicola, którzy wspólnie zdobyli pięć punktów i zajęli pierwsze i drugie miejsce. Po sześciu seriach wynik był remisowy 18-18, tym razem dobre wyścigi odjechali zawodnicy Reszty Świata, a Ellis i Jensen zajęli pierwsze i drugie miejsce, zdobywając pięć punktów w serii czwartej. Po dziewięciu seriach wynik był bliski remisu, ale USA wyszły na prowadzenie dzięki kombinacji Janniro i Mersaroli w pierwszej sekundzie w serii dziewiątej. USA prowadziły wówczas 29-25. Po 12 seriach USA utrzymały prowadzenie 39-33.
W przypadku straty co najmniej sześciu punktów zasady pozwalają na jednorazowe użycie Jokera przez drużynę przegrywającą. Użycie Jokera podwaja punktację tego zawodnika w tym biegu. Reszta Świata mądrze wystawiła Ellisa w biegu 13 jako Jokera, a on nie zmarnował szansy, wygrywając bieg i zdobywając dla Reszty Świata sześć punktów, a w połączeniu z kolejnymi dwoma punktami zajmując drugie miejsce za kolegą z drużyny – Jensena, Reszt Świata zdobyła osiem punktów w biegu jednej serii. Pod koniec serii 15 goście wyszli na prowadzenie 48-45. Reszta Świata utrzymywała prowadzenie aż do 17. serii, kiedy to Janniro i Mersaroli ponownie zaliczyli podwójne zwycięstwo, co przyniosło kolejne pięć punktów i wynik wynosił wówczas 53-52 dla USA. Przewaga była jednak krótkotrwała, ponieważ przyjezdni dodał kolejne pięć punktów w serii 18, a wynik po zakończeniu tego wyścigu wyniósł 57-54 dla Reszty Świata.
Wraz ze wzrostem punktacji w grupie A i B wyścigi stały się naprawdę interesujące. USA wysłały Greena i Borello do głównej drużyny B, a goście desygnowali Kerra i Thorssella. Kerr i Thorssell łącznie zdobyli siedem punktów za pierwsze i drugie miejsce, a Borello i Green łącznie zdobyli po trzy punkty, zajmując trzecie i czwarte miejsce, pozostawiając wynik 64-57 przed wyścigiem finałowym. W głównym biegu turnieju A USA wysłały na start Janniro i Nicola, a Reszta Świata wysłała w biegu finałowym Ellisa i Jensena. Po starcie Janniro miał przewagę na swoim własnym torze i zapewnił sobie zwycięstwo, zdobywając sześć punktów, Jensen był drugi z pięcioma punktami, Ellis był trzeci z czterema punktami, a Nicol był czwarty z trzema punktami. Kiedy po biegu opadł już kurz, ostateczny wynik wyniósł 73-66 dla Reszty Świata.
W sumie po tym zwycięstwie Stany Zjednoczone nadal utrzymują prowadzenie z 12 zwycięstwami na 8 zwycięstw Reszty Świata. Tak naprawdę nie było zwycięzcy ani przegranych, a w boksach żużlowcy wymieniali uściski dłoni i uściski po wspaniałej nocy wypełnionej międzynarodowymi wyścigami tutaj, w Auburn.
Najlepszymi zawodnikami swoic drużyn byli Billy Janniro, który zdobył 21 punktów dla USA i Adam Ellis z Wielkiej Brytanii, który zdobył 21 punktów dla Reszty Świata. Zawody były wspaniałym zakończeniem fantastycznego sezonu żużlowego Fast Friday w Auburn.
Wyniki:
Reszta Świata:73
Adam Ellis-2 3 1 3 6 2 4=21
Rasmus Jensen-1 2 2 2 1 5=15
Jacob Thorssell-1 2 2 0 2 3 4=14
Chris Kerr-0 1 1 2 1 2 3=10
Peter Ljung-1 1 1 1 3 0=7
Ludwig Lindgren-2 2 0 0 1 1=6
USA:66
Billy Janniro-3 3 3 0 3 3 6=21
Broc Nicol-2 3 3 3 0 3 3=17
Blake Borello-0 0 3 3 0 1 2=9
Russell Green-3 1 0 2 1 0 1=8
Dillon Ruml 3 0 0 1 2 0=6
Louie Mersaroli 0 0 2 1 0 2=5
Bieg po biegu:
1. Janniro, Ellis, Jensen, Mersaroli 3:3 (3-3)
2. Green, Lindgren, Ljung, Borello 3:3 (6-6)
3. Ruml, Nicol, Thorssell, Kerr (u/w) 5:1 (11-7)
4. Ellis, Jensen, Green, Borello 1:5 (12-12)
5. Nicol, Lindgren, Ljung, Ruml (t) 3:3 (15-15)
6. Janniro, Thorssell, Kerr, Mersaroli 3:3 (18-18)
7. Nicol, Jensen, Ellis, Ruml 3:3 (21-21)
8. Janniro, Mersaroli, Ljung, Lindgren (u/w) 5:1 (26-22)
9. Borello, Thorssell, Kerr, Green 3:3 (29-25)
10. Ellis, Jensen, Mersaroli, Janniro 1:5 (30-30)
11. Borello, Green, Ljung, Lindgren 5:1 (35-31)
12. Nicol, Kerr, Ruml, Thorssell (u/w) 4:2 (39-33)
13. Ellis (6J), Jensen, Green, Borello 1:8 (40-41)
14. Ljung, Ruml, Lindgren, Nicol 2:4 (42-45)
15. Janniro, Thorssell, Kerr, Mersaroli 3:3 (45-48)
16. Nicol, Ellis, Jensen, Ruml 3:3 (48-51)
17. Janniro, Mersaroli, Lindgren, Ljung (def) 5:1 (53-52)
18. Thorssell, Kerr, Borello, Green 1:5 (54-57)
FINAŁ „B”. Thorssell (4), Kerr (3), Borello (2), Green (1) 3:7 (57-64)
FINAŁ „A”. Janniro (6), Jensen (5), Ellis (4), Nicol (3) 9:9 (66-73)
****
Komentarz redakcji:
Należy się cieszyć, że takie zawody są organizowane, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie żużel to zajęcie pasjonatów. Pisaliśmy o starcie we wrześniowych mistrzostwach USA w Costa Mesa 67-letniego Bobby Schwartza. Uważamy, że gdyby w reprezentacji Reszty Świata pojawiło się sześciu uczestników SEC (nawet nie ze Speedway Grand Prix) zawody nie byłyby równie interesujące i zacięte. Tylko w amerykańskich statystykach wynik zaliczany jest jako starcie USA z żużlowcami Reszty Świata…
Źródło i zdjęcia: fb Fast Fridays Motorcycle Speedway
