Rafał Wilk urodził się 9 grudnia 1974 w Łańcucie. Karierę żużlową rozpoczął w 1991,a licencję Ż uzyskał w barwach drużyny Stali Rzeszów. Klub z tego miasta reprezentował przez sześć lat i właśnie w nim odnosił swoje największe sukcesy. Następnie zmieniał dwukrotnie kluby, w 1997 startował w J.A.G. Speedway Club Łódź, a w kolejnym sezonie przywdziewał plastron gnieźnieńskiego Startu.

3 maja 2006 podczas meczu ligowego startując w barwach klubu z Krosna miał wypadek, po którym stracił władzę w nogach i w konsekwencji zakończył karierę żużlową. W latach 2009-2011 pełnił funkcję trenera klubu KMŻ Lublin jednak po nieudanym początku sezonu 2011 rozwiązał umowę z klubem za porozumieniem stron.

Po wypadku nie zrezygnował z czynnej kariery sportowej i zaczął uprawiać narciarstwo zjazdowe na nartach jednośladowych mono ski. Ponadto trenuje kolarstwo na rowerze z napędem ręcznym, tzw. handbike. W tej dyscyplinie odnosi sukcesy (1. miejsce w Mistrzostwach Polski, VI w MŚ w jeździe na czas, cztery zwycięstwa w zawodach Pucharu Europy, 2. miejsce w maratonie nowojorskim; 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2012, 2013).

A tak o sobie mówi Rafał Wilk:
Jestem sportowcem, który wierzy, że ciężką pracą można osiągnąć sukces. Jako kolarz ręczny miałem zaszczyt reprezentować Polskę podczas Paraolimpiady Londyn 2012 i Rio 2016gdzie byłem chorążym Polskiej Reprezentacji

Z Londynu wróciłem jako podwójny mistrz paraolimpijski w Rio zdobyłem złoto i srebro. Zdobyłem też Puchar Świata (2012 , 2013,2015,2016 r.) oraz Puchar Europy (2012, 2013,2015,2016r.). Jestem pięciokrotnym mistrzem świata.Pięciokrotnie znalazłem się na pierwszym miejscu rankingu UCI.

Sport jest moją pasją, którą realizuję z takim samym zaangażowaniem na każdym etapie swojego życia. Przed wypadkiem, który miał miejsce w 2006 r. na torze żużlowym, wiązałem swoją przyszłość z żużlem. Jako junior zdobyłem dwa złote medale w drużynowych mistrzostwach Polski. w 2005 r. zostałem wybrany Sportowcem i Trenerem Roku w Krośnie. Wypadek przekreślił możliwość dalszego rozwoju na tym polu, ale otworzył drogę do kolarstwa ręcznego. Wykorzystuję tę szansę każdego dnia. Daję z siebie wszystko zarówno na treningach, jak i na zawodach.

Kolarstwo ręczne pozwoliło mi spełniać marzenia, dlatego założyłem fundację, której zadaniem jest wspieranie sportowców niepełnosprawnych, by i oni mogli spełnić swoje marzenia o medalach i sukcesach sportowych.

Źródło i zdjęcie: rafalwilk.com