Po dominacji w drugiej połowie lat 70-ych XX wieku, sezony 1979-1982 nie były już tak udane dla żużlowców Stali Gorzów. Chociaż słowo nie były już tak udane nie pasuje w kontekście Gorzowian. Drużyna z miasta nad Wartą tylko w 1980 roku nie zajęła miejsca na podium.

W 1982 Stal zajęła trzecie miejsce. Natomiast w następnym Gorzowianie powrócili na mistrzowski tron. Był to tytuł cenniejszy od innych. Na kolejny Stal musiała poczekać długich 31 lat… Tak o sezonie 1983 pisał Jan Delijewski w książce „Żużel nad Wartą 1945-1989” wydanej przez WiMBP w Gorzowie w 2012 r.:

W przedsezonowych prognozach skazywano Stal na porażkę w lidze. Nie brakowało opinii, że gorzowianie będą mieli kłopoty z utrzymaniem się w najwyższej klasie rozgrywek. Przede wszystkim dlatego, że w 1983 roku GKSŻ znowu zmienił reguły gry, wprowadzając przepisy obligujące zespoły ligowe do wystawiania w każdym meczu trzech zawodników poniżej 21 lat, z obowiązkowym startem w trzech wyścigach. Kluby nie mające dobrych zawodników młodzieżowych, w tej sytuacji, nie powinny odgrywać większej roli w batalii o prymat w kraju. Wszyscy przy tym doskonale wiedzieli, że w Stali z młodzieżą było krucho.

Było, bo akurat w tym sezonie na krajowych torach pokazała się z dobrej strony grupa młodych, utalentowanych żużlowców z Gorzowa: Krzysztof Grzelak, Ryszard Franczyszyn i Mirosław Daniszewski. Ciężar ligowej walki spoczywał jednak nadal na Edwardzie Jancarzu, Jerzym Rembasie, Bogusławie Nowaku, Mieczysławie Woźniaku i Marku Towalskim. W odwodzie byli jeszcze Krzysztof Okupski i Stanisław Racięda. Z poprzedniego składu jedni odeszli sami (Fabiszewskiego wypożyczono do Polonii Bydgoszcz), z innych zrezygnowano, bo nie czynili postępów.

Drużyna przygotowywała się do ligi solidniej niż to w poprzednich latach bywało. Między innymi powrócono do sprawdzonej formy treningu – jazdy na motocyklach motocrossowych. Intensywnie także nadrabiano zaległości w szkoleniu narybku. Sprzętowo również nie było najgorzej, aczkolwiek z konieczności Jancarz po sześciu latach jazdy na Weslake musiał się przesiąść na Jawę, która mimo zmian i fabrycznych przeróbek ciągle ustępowała motocyklom ze znaczkiem Weslake. A na światowych torach pojawiły się przecież kolejne typy nowych maszyn – Goddeny, GM-y… Gorzowian nie było jednak stać na zakup tych drogich motocykli. Zresztą, nie tylko Gorzowian…

W 1983 roku pierwszą ligową rundę spotkań o drużynowe mistrzostwo Polski zaplanowano na 4 kwietnia – zgodnie z wieloletnią tradycją w lany poniedziałek. Gorzowianie wybrali się wówczas na derbowy pojedynek z Falubazem do Zielonej Góry.

Ale wcześniej, bo 19 marca 1983 roku na stadionie w Gorzowie Wlkp. rozegrano Turniej Par. Miejscowi postanowili dokonać przeglądu swojego wojska i w zawodach wystąpiły cztery duety gospodarzy: Stanisław Racięda z Ryszardem Franczyszynem, Jerzy Rembas z Mirosławem Daniszewskim, Marek Towalski z Benedyktem Dąbrowskim oraz Mieczysław Woźniak z Krzysztofem Okupskim.

Stawkę rywali uzupełniały dwie pary Unii Leszno i duet Polonii Bydgoszcz. Dla części zawodników (Krzysztof Kasprzak, Jerzy Rembas, Zdzisław Rutecki, Kazimierz Ziarnik) było to doskonałe przetarcie przed zaplanowanym osiem dni później (27.03.1983) Kryterium Asów w Bydgoszczy.

Gospodarze nie okazali się zbyt gościnni. Dwa pierwsze miejsca zajęły duety Stali Gorzów. Na trzecim miejscu uplasowała się para Polonii Bydgoszcz, wsparta przez rezerwowego Krzysztofa Grzelaka, który w dwóch biegach zastąpił Kazimierza Ziarnika.

Najlepszym zawodnikiem tych zawodów był Jerzy Rembas, który wygrał wszystkie swoje biegi i zgromadził 18 punktów. Jednak jego partner z pary – Mirosław Daniszewski zdobył tylko trzy oczka i para w której liderem był Remabs zajęła „tylko” drugie miejsce. Zwyciężył duet Mieczysław Woźniak – Krzysztof Okupski.

Wyniki Turnieju Par, Gorzów Wlkp. 19.03.1983 r:
1. Stal Gorzów 26 pkt. – Mieczysław Woźniak 16 (3,3,2,3,2,3) – Krzysztof Okupski 10 (2,1,3,2,1,1)
2. Stal Gorzów 21 pkt. – Jerzy Rembas 18 (3,3,3,3,3,3) – Mirosław Daniszewski 3 (0,1,1,-,0,1)
3. Polonia Bydgoszcz 17 pkt. – Zdzisław Rutecki 14 (3,2,3,d,3,3) – Kazimierz Ziarnik 3 (1,0,1,1,-,-)
4. Unia Leszno 17 pkt. – Zenon Kasprzak 11 (2,3,2,1,1,2) – Piotr Pawlicki 6 (1,2,0,0,2,1)
5. Unia Leszno 16 pkt. – Włodzimierz Heliński 11 (2,2,1,2,2,2) – Marek Bzdęga 5 (0,0,3,1,1,0)
6. Stal Gorzów  14 pkt. – Stanisław Racięda 13 (3,1,2,2,2,3) – Ryszard Franczyszyn 1 (1,0,0,0,d,-)
7. Stal Gorzów 13 pkt. – Marek Towalski 9 (d,d,1,3,3,2) – Benedykt Dąbrowski 4 (2,1,0,0,1,-)

RT. Krzysztof Grzelak 2 (2,d,0,0,0)

Zdjęcie: echogorzowa.pl. Na fotografii Stal 1982 r.: Ryszard Franczyszyn, Krzysztof Okupski, Aleksander Ilnicki, Zbigniew Bubak, Ryszard Fabiszewski, Jerzy Rembas, Bogusław Nowak, Jerzy Szabłowski, Krzysztof Grzelak i Edward Jancarz (siedzi na motocyklu). Klęczą : Cezary Owiżyc, Mirosław  Daniszewski, Benedykt Dąbrowski, Mieczysław Woźniak, Marek  Towalski.