Przypuszczalnie pierwszymi zawodami na świecie w ice-speedwayu – takim jaki znamy obecnie były wyścigi rozegrane w 1938 roku w Moskwie. Zawodnicy prawdopodobnie startowali w tych zawodach na motocyklach wyposażonych już w opony z kolcami (kolce w kołach motocykli wynalazł Rosjanin Nikołaj Zakriewskij). Przed erą współczesnego ice-speedwaya rozgrywano jednakże w co najmniej kilku krajach wyścigi na nawierzchni śnieżnej bądź lodowej. Zawodnicy jeździli na „zwyczajnych” oponach bez kolców, pokonując wiraże ślizgiem, tak jak na nawierzchniach żużlowych.
Swoją kartę w historii pionierskiego ice-speedwaya zapisała też Polska. Już 1.03.1930 roku rozegrano w Zakopanem pierwsze w Polsce zawody na nawierzchni śnieżnej. Dwa lata później (dnia 7.02.1932 roku) w Rybniku rozegrano natomiast na zamarzniętym stawie pierwsze w Polsce zawody na nawierzchni lodowej. W zawodach tych oprócz Rybniczan wystąpili także zawodnicy z Bielska-Białej, Katowic i Mysłowic.
Pierwsze zawody na śniegu w Zakopanem oraz na lodzie w Rybniku, rozegrane tak wcześnie stawiają nasz kraj w szeregu głównych prekursorów tej odmiany speedwaya na świecie! Szkoda więc, iż historia „lodowego żużla” w Polsce nie potoczyła się podobnie jak w kilku innych krajach, gdzie sport ten zyskał znacznie większą popularność jak nad Wisłą i Odrą. Największymi sukcesami polskiego ice-speedwaya były dotychczas siódme miejsce Norberta Światły w Indywidualnych Mistrzostwach Świata w 1967 roku oraz czwarte miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Świata wywalczone w 2013 roku na torze w Sanoku.
Obecnie na świecie dyscyplinę tą uprawia w granicach dwustu zawodników (z czego około 90 to Rosjanie) w około 10 krajach świata.
