Wiesław Patynek urodził się 15 stycznia 1956 roku w Dzierżoniowie na Dolnym Śląsku. Będąc nastolatkiem trafił do Bydgoszczy i tam rozpoczął treningi w sekcji żużlowej Polonii Bydgoszcz. W roku 1975 w wieku 19 lat uzyskał licencję żużlową i zadebiutował w barwach Polonii Bydgoszcz w ówczesnej pierwszej lidze DMP. W pierwszym sezonie startów nie zaimponował zbyt dobrą jazdą i nie zdobył żadnego punktu. Zresztą wystąpił w zaledwie trzech meczach i odjechał po jednym biegu w każdym z nich. Zadebiutował w meczu 10 rundy DMP 3 sierpnia 1975 roku. Wówczas w meczu w Gorzowie Polonia przegrała ze Stalą 29-49

W kolejnym sezonie 20 letni Patynek należy do podstawowych juniorów Bydgoszczan. W meczu 15 rundy 19 września 1976 roku przeciwko wrocławskiej Sparcie zdobył rekordową ilość punktów w sezonie. Patynek uzyskał 11 pkt + bonus w pięciu startach (w pierwszym biegu zanotował defekt maszyny), a Polonia rozgromiła Spartę 76-19. W drużynie Polonii w ówczesnym czasie było kilku bardo dobrych młodzieżowców. Byli to Lech Bewicz, Paweł Bukiej, Andrzej Maroszek, Kaziemierz i Marek Ziarnikowie i oczywiście Wiesław Patynek. Do tego dochodzą doświadczeni seniorzy Henryk Gluecklich, Andrzej Koselski, Marian Michaliszyn i Marian Zaranek.

Bydgoszczanie w 1976 roku zajęli w tabeli końcowej DMP piąte miejsce. Na koncie zgromadzili 16 punktów, tyle samo co 6 Sparta Wrocław. W tamtym czasie o  mistrzostwo Polski rywalizowało 10 drużyn.

Niestety dla pozostałych ekip walczących w DMP, w drugiej połowie lat 70-ych XX wieku na polskich torach dominowała Stal Gorzów. Później do głosu doszła Unia Leszno (DMP 1979 i 1980), a w 1981 roku pierwszy tytuł mistrzowski wywalczył Falubaz Zielona Góra.

To czego nie zdobył w dorosłych zawodach drużynowych, Wiesław Patynek wywalczył jako młodzieżowiec.

Największe sukcesy w karierze odniósł w zawodach z cyklu Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski, dwukrotnie (Opole 1976, Leszno 1978) zdobywając złote medale. Był również brązowym medalistą Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski (1978). Trzykrotnie startował w turniejach o „Srebrny Kask” (najlepszy wynik: 1976, VI miejsce). W 1978 r. zajął w Częstochowie XI m. w ćwierćfinale kontynentalnym (eliminacji Indywidualnych Mistrzostw Świata).

Był wielką nadzieją Polonii lat 70-tych. Karierę jego przedwcześnie przerwał wypadek w roku 1981 w Anglii. Był to polonista, który dostał angaż w lidze angielskiej w zespole Sheffield Speedway, gdzie właśnie podczas treningu doznał złamania kręgosłupa.

W trwającej zaledwie 7 sezonów karierze wystąpił w 69 meczach i odjechał 276 biegów w rozgrywkach o DMP. Zdobył (z bonusami) 441,5 pk co dało mu średnią z wszystkich lat startów na poziomie 1,600 pkt/bieg.

W 2011 roku był wśród 20 zawodników nominowanych do ósemki wszech czasów Polonii Bydgoszcz.

Po przedwcześnie zakończonej karierze wychowanek Polonii zajął się szkoleniem adeptów szkółki żużlowej w Bydgoszczy.

Wiesław Patynek cieszy się, że jego wychowanek – Jacek Woźniak – przekazuje wiedzę młodym polonistom. Kibice zapamiętali go z błyskawicznych wyjść spod taśmy z których słynął podczas występów na żużlowych torach. Żałują bardzo tego, iż kontuzja przerwała przedwcześnie jego karierę.