Piotr Strugała urodził się 16 września 1962 roku we Wrocławiu. Do sekcji żużlowej Sparty Wrocław trafił w najgorszym z możliwych okresów wrocławskiego speedwaya. W 1980 roku Wrocławianie z hukiem spadli z najwyższej klasy rozgrywek o Drużynowe Mistrzostwo Polski.

Piotr Strugała licencję żużlową nr 780 uzyskał w 1981 roku. Od razu stał się jednym z podstawowych juniorów Sparty Wrocław. W tym samym czasie co Strugała pomyślnie egzamin licencyjny przeszedł rówieśnik Piotra Henryk Piekarski. Piekarski ma licencję żużlową nr 782.

Obaj młodzieżowcy zostali rzuceni od razu na głęboką wodę. Zarówno Strugała jak i Piekarski zadebiutowali w meczu 3 rundy DMP ówczesnej drugiej ligi 12 kwietnia 1981 roku z Unią w Tarnowie. Piotr Strugała w pierwszym biegu jechał razem z niewiele starszym od siebie Henrykiem Jaskiem (wówczas 23-letnim) przeciwko parze gospodarzy Stanisław Kępowicz-Jerzy Wilim. Sparta wygrała ten bieg 4-2, Piotr zajął trzecie miejsce, po tym jak zdefektował motocykl Kępowicza. Były to jedyne punkty Strugały w tym meczu. Piekarski w pięciu startach cztery razy do mety przyjeżdżał na trzecim miejscu. Mecz zakończył się wysokim zwycięstwem tarnowskiej Unii. Gospodarze pokonali Spartę 66-24.

Pierwsze i jedyne zwycięstwo w sezonie 2021 Piotr Strugała odniósł 24 maja 1981 w meczu Sparty Wrocław ze Stalą Rzeszów rozegranym na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu. Gospodarze przegrali ten mecz 39-51.

W całym sezonie 1981 Piotr Strugała był czwartym zawodnikiem Sparty pod względem średniej biegowej uwzględniając zawodników klasyfikowanych. Lepsi od niego byli Henryk Jasek, Henryk Piekarski i Krzysztof Zabawa. Strugała wystąpił w 11 meczach, a pod taśmą startową stawał 51 razy. Zdobył 37 punktów i 4 bonusy co dało mu średnią 0,804 pkt/bieg.

28 letni wówczas Robert Słaboń wystąpił tylko w jednym meczu ligowym, a mający 35 lat Piotr Bruzda w czterech. Medalista MŚP zakończył tym samym swoją karierę żużlową w Polsce.

W następnym sezonie Piotr Strugała wspólnie z Henrykiem Piekarskim był podstawowym zawodnikiem młodzieżowym Sparty. Wystąpił w 9 meczach i 38 biegach. Zdobył 34 punkty i 3 bonusy, co dało mu średnią 0,974 pkt/bieg. Była to najwyższa średnia biegowa Strugały w jego żużlowej karierze.

24 września 1982 roku Piotr Strugała wystąpił w finale Srebrnego Kasku w Rybniku. W następnym sezonie w finale Srebrnego Kasku Strugała był rezerwowym.

1982 był to ostatni rok, w którym zawodnik młodzieżowy mógł mieć 23 lata. Od 1983 roku zawodnik młodzieżowy nie mógł mieć więcej niż 21 lat.

W Sparcie 1982 roku było aż siedmiu zawodników młodzieżowych: Marian Bębas, Henryk Fiedor, Andrzej Mikołajczak, Henryk Piekarski, Marek Podpora, Piotr Strugała i Zbigniew Żuraw. Jednak po reformie w 1983 roku Tylko Strugała i Piekarski spełniali wymogi młodzieżowców.

Jednak Polonia Bydgoszcz miała swoje plany w stosunku do Piotra Strugały. W tamtych czasach była obowiązkowa służba wojskowa i gwardyjski klub jakim była Polonia Bydgoszcz (poza tym jeżdżąca w ówczesnej 1 lidze) ściągnęła do siebie – na dwa lata Piotra Strugałę. Sparta została z tylko jednym młodzieżowcem (Piekarski) i dopiero w drugiej części sezonu do drużyny dołączyli wychowankowie 18-letni Karol Kułtucki i rok starszy Mariusz Florków.

Piotr Strugała odjechał tylko jeden mecz w 1983 roku w barwach Sparty i został zawodnikiem Polonii Bydgoszcz. W zawodach o DMP zadebiutował w meczu 9 rundy 3 lipca 1983 roku. Wystąpił w trzech biegach swojego nowego zespołu zdobywając 2 punkty (0,-,2,u). Polonia wygrała wówczas z Wybrzeżem Gdańsk 53-36.

W najwyższej klasie rozgrywek Strugała uzyskał wówczas średnią 0,833 pkt/bieg. I był lepszy od 17-letniego wówczas Ryszarda Dołomisiewicza.

W kolejnym roku był w składzie Polonii ale nie wystąpił w żadnym meczu ligowym.

Po odbyciu służby wojskowej Piotr Strugała nie wrócił już do ścigania na żużlu.

W ciągu 4 lat startów na żużlu Piotr Strugała wystąpił w 29 meczach na torach 1 i 2 ligi. Odjechał 116 biegów. Zdobył 85 punktów i 15 bonusów, co dało mu średnią 0,862 pkt/bieg.

Na początku lat 80-ych XX wieku mówiło się o zmarnowanym talencie Sparty… Rówieśnik Strugały Henryk Piekarski przetrwał najgorsze czasy Sparty i później był członkiem drużyny która zdobywała złote medale drużynowych mistrzostw Polski.

Zdjęcie ze strony sparta.wroclaw.pl