Rok 1955 był trzecim z rzędu, w którym indywidualnego mistrza Polski wyłaniano w cyklu turniejów. Po raz pierwszy zasadę wyłaniania mistrza Polski w taki sposób przyjęto w 1953 roku. Wówczas w cyklu trzech turniejów najlepszym okazał się Florian Kapała z Kolejarza Rawicz.
W 1955 roku zaplanowano cztery turnieje finałowe. Zawody rozgrywano w Rybniku, Lesznie, Bydgoszczy i Wrocławiu. Pierwszy z finałów IMP 1955 odbył się 26 czerwca 1955 roku w Rybniku. Była to jednocześnie rywalizacja o Puchar Śląska. Do klasyfikacji generalnej każdemu z zawodników zaliczano trzy najlepsze wyniki.
Na starcie oczywiście nie mogło zabraknąć medalistów IMNP z 1954 roku: Mieczysława Połukarda, Janusza Sucheckiego oraz Edwarda Kupczyńskiego. Jednak nie oni odgrywali pierwszoplanowe role w Rybniku.
26 czerwca 1955 roku w Rybniku najlepszy okazał się Andrzej Krzesiński (Leszno), który wygrał wszystkie swoje biegi. Zbigniew Raniszewski (Bydgoszcz) wywalczył drugą lokatę, a Florian Kapała (Rawicz) zakończył zmagania na trzeciej pozycji.
Wyniki 1 finału IMP, Rybnik, 26 czerwca 1955 roku:
1. Andrzej Krzesiński (Leszno) – 15 pkt.
2. Zbigniew Raniszewski (Bydgoszcz) – 13
3. Florian Kapała (Rawicz) – 13
4. Mieczysław Połukard (Bydgoszcz) – 12
5. Janusz Suchecki (Budowlani Warszawa) – 10
6. Edward Kupczyński (Wrocław) – 9
7. Stanisław Kowalski (Leszno) – 9
8. Tadeusz Fijałkowski (Budowlani Warszawa) – 8
9. Tadeusz Teodorowicz (Wrocław) – 7
10. Marian Spychała (Rawicz) – 7
11. Kazimierz Bentke (CWKS Warszawa) – 5
12. Eugeniusz Nazimek (Rzeszów) – 4
13. Paweł Dziura (Rybnik) – 4
14. Waldemar Miechowski (Częstochowa) – 3
15. Bernard Kacperak (Częstochowa) – 1
16. Marian Kaiser (CWKS Warszawa) – 0
Medalistów z Rybnika w końcowej klasyfikacji pogodził „ten czwarty” – nie startujący w Rybniku Włodzimierz Szwendrowski. Wicemistrzem Polski został Andrzej Krzesiński, a brąz IMP wywalczył Zbigniew Raniszewski
