W 1963 roku odbyła się trzecia edycja cyklu turniejów o Złoty Kask. Rywalizacja zainaugurowana w 1961 roku cieszyła się ogromnym zainteresowaniem samych zawodników jak i kibiców. Zwyciężca rywalizacji cieszył się ogromnym prestiżem, gdyż okazywał się najlepszym żużlowcem na przestrzeni całego sezonu.

Dodatkowo zwycięzca cyklu mógł w roku następnym występować w meczach polskiej ligi w złotym kasku.

W 1963 roku zaplanowano osiem turniejów (ale zawody nr 6 w Rzeszowie i nr 8 w Gdańsku odwołano i zrezygnowano z organizacji w innym terminie). Ostatecznie odbyło się sześć turniejów, 27 kwietnia w Gorzowie Wlkp. 25 maja w Rybniku, 8 czerwca w Lesznie, 6 lipca w Bydgoszczy, 27 lipca w Świętochłowicach i 21 września we Wrocławiu.

W klasyfikacji generalnej uwzględniano pięć najlepszych wyników uzyskanych przez żużlowców.

W pierwszym turnieju finałowym o Złoty Kask, 27 kwietnia 1963 roku w Gorzowie Wlkp. zwyciężył z kompletem punktów Stanisław Tkocz (Górnik Rybnik). Mieczysław Połukard z Polonii Bydgoszcz zdobył dwanaście oczek i był drugi. Trzecie miejsce z 11 punktami w dorobku zajął Henryk Żyto z Unii Leszno.

W trakcie zawodów była bardzo gorąco. Nie tylko na trybunach ale także wśród zawodników.

Podczas turnieju w Gorzowie doszło do zamieszek wśród kibiców. Na majowym posiedzeniu GKŻ zamknął gorzowski stadion na jeden mecz. Spotkanie w ramach DMP pomiędzy Stalą Gorzów a Wybrzeżem Gdańsk miało zostać rozegrane w Rzeszowie.

Karę meczu za zdarzenie z 17 biegu otrzymał również Andrzej Pogorzelski ze Stali Gorzów Wlkp.

Stal Gorzów odwołała się oczywiście od decyzji GKŻ do PZM. Sprawa trafiła do ponownego rozpatrzenia przez GKŻ. Ostatecznie w czerwcu GKŻ rozpatrzyła odwołanie Stali Gorzów i karę nałożona na Andrzeja Pogorzelskiego anulowano. Karę meczu dla Stali podtrzymano. W związku z tym Gorzowianie musieli najbliższy mecz z Unią Leszno rozegrać na obcym torze w Gnieźnie.

Wyniki pierwszego finału Złotego Kasku, 27 kwietnia 1963 r., Gorzów Wlkp.:
1. Stanisław Tkocz (Rybnik) – 15 pkt. (3,3,3,3,3)
2. Mieczysław Połukard (Bydgoszcz) – 12 (3,2,2,2,3)
3. Henryk Żyto (Leszno) – 11 (2,2,3,1,3)
4. Bronisław Rogal (Gorzów Wlkp) – 10 (1,1,2,3,3)
5. Paweł Waloszek (Świętochłowice) – 10 (2,2,1,3,2)
6. Marian Kaiser (Gdańsk) – 10 (2,3,1,2,2)
7. Andrzej Pogorzelski (Gorzów Wlkp) – 9 (u,3,3,3,w)
8. Joachim Maj (Rybnik) – 9 (3,1,2,2,1)
9. Adolf Słaboń (Wrocław) – 8 (2,0,3,2,1)
10. Stefan Kępa (Rzeszów) – 7 (3,0,1,1,2)
11. Edmund Migoś (Gorzów Wlkp) – 7 (1,1,2,1,2)
12. Karol Peszke (Leszno) – 4 (1,0,1,1,1)
13. Stanisław Rurarz (Częstochowa) – 3 (0,3,0,0,0)
14. Jan Kusiak (Leszno) – 3 (1,2,0,0,0)
15. Antoni Woryna (Rybnik) – 1 (0,1,0,0,0)
16. Jan Mucha (Świętochłowice) – 0 (0,0,0,0,0)

Ostatecznie w 1963 roku Złoty Kask padł łupem Joachima Maja z Rybnika. Drugi był jego kolega klubowy Stanisław Tkocz. Trzecie miejsce zajął Henryk Żyto z Unii Leszno.

Zdjęcie: Kolejarz Opole