W 1971 roku odbyła się już 11 edycja cyklu turniejów o Złoty Kask.

Organizatorzy zaplanowali rozegranie 7 turniejów w różnych miastach Polski. Wówczas rywalizacja ta trwała cztery miesiące. Celem tych zawodów było wyłonienie najlepszego zawodnika danego sezonu, który potrafił utrzymać wysoką formę przez niemal cały sezon. Turnieje te przypominały cykl Grand Prix. Zawodnikom do klasyfikacji generalnej nie zaliczano dwóch najsłabszych zawodów. Pierwszy turniej odbył się 16 kwietnia 1971 roku na stadionie w Gorzowie Wielkopolskim. Ostatnia impreza tego cyklu została rozegrana 12 sierpnia 1971 roku.

W początkowych latach Złoty Kask cieszył się dużym prestiżem. Był dla najlepszych polskich zawodników przepustką do udziału w Indywidualnych czy Drużynowych Mistrzostw Świata. Dodatkowo triumfator miał prawo przez cały sezon startować w kasku w odcieniu złota.

16 kwietnia 1971 roku pierwszy finał zawodów o Złoty Kask w Gorzowie wygrał Pawła Waloszek ze Świętochłowic, drugie miejsce zajął Jerzy Trzeszkowski z Wrocławia, a Zygmunt Pytko z Tarnowa uplasował się na trzeciej pozycji. Czwarty był Piotr Bruzda.

Dla zawodników wrocławskiej Sparty były to miłe złego początki. W pozostałych turniejach nie poszło już im tak dobrze i ostatecznie zajęli dalsze miejsca w klasyfikacji końcowej Złotego Kasku za 1971 rok. Jerzy Trzeszkowski był 8, a Piotr Bruzda – 13 – ostatni z klasyfikowanych zawodników.

W 1971 roku turnieje o Złoty Kask odbyły się na siedmiu torach: Gorzów Wlkp. Opole, Rybnik, Bydgoszcz, Tarnów, Wrocław, Świętochłowice.

Pierwszy turniej Złotego Kasku, 16 kwietnia 1971, Gorzów Wlkp:
1. Paweł Waloszek (Świętochłowice) – 13 pkt. (2,3,3,3,2)
2. Jerzy Trzeszkowski (Wrocław) – 12 (3,2,2,2,3)
3. Zygmunt Pytko (Tarnów) – 11 (1,3,3,1,3)
4. Piotr Bruzda (Wrocław) – 10 (3,3,2,2,0)
5. Andrzej Wyglenda (Rybnik) – 10 (2,2,1,2,3)
6. Jan Mucha (Świętochłowice) – 9 (0,0,3,3,3)
7. Zbigniew Podlecki (Gdańsk) – 9 (0,2,3,3,1)
8. Henryk Gluecklich (Bydgoszcz) – 8 (1,3,u,3,1)
9. Antoni Woryna (Rybnik) – 8 (3,1,2,0,2)
10. Jerzy Szczakiel (Opole) – 7 (2,w,2,1,2)
11. Jerzy Gryt (Rybnik) – 6 (3,0,1,2,0)
12. Stanisław Kasa (Bydgoszcz) – 5 (2,0,1,1,1)
13. Zdzisław Dobrucki (Leszno) – 4 (w,2,0,0,2)
14. Jerzy Padewski (Gorzów Wlkp.) – 3 (1,1,0,1,0)
15. Stanisław Bombik (Opole) – 2 (1,0,0,0,1)
16. Henryk Żyto (Gdańsk) – 2 (0,1,1,d,0)
17. Józef Jarmuła (Częstochowa) – 0 (u,-,-,-,-)
18. Zbigniew Marxcinkowski (Zielona Góra) – ns

W 1971 roku równą i wysoką formę prezentował zwycięzca Złotego Kasku z 1968 – Paweł Waloszek. Jednak mimo zwycięstw w trzech (z 7) turniejach nie wygrał rywalizacji w 1971 roku. Po raz drugi i jednocześnie ostatni w karierze triumfował Antoni Woryna z Rybnika. Paweł Waloszek był drugi tracąc do zwycięzcy tylko dwa oczka. Trzecie miejsce w Złotym Kasku sezonu 1971 zajął Jerzy Szczakiel z Opola.

Zdjęcie: swiony.pl