Kariera Andrzeja Huszczy trwała 33 lata. Ten urodzony 10 marca 1957 r. w Krępie (obecnie jest częścią Zielonej Góry) zawodnik dzięki temu zyskał miano „niezniszczalnego i niezatapialnego”. Licencję żużlową uzyskał w wieku 18 lat, w 1975 i przez 31 sezonów reprezentował barwy zielonogórskiego klubu
Pod koniec kariery w 2006 i 2007 r reprezentował barwy PSŻ Poznań. Był najstarszym spośród aktywnych zawodników sportu żużlowego w Polsce i najstarszym zawodowcem na świecie. Na oficjalnej prezentacji Kronopolu Zielona Góra, która odbyła się 20 grudnia 2007 poinformował o zakończeniu trwającej 33 lata kariery.
Jego karirę można scharakteryzować słowami jednej z przyśpiewek zielonogórskich kibiców: Andrzej Huszcza nigdy nie odpuszcza.
Rodzice Andrzeja o żużlu wiedzieli tyle, że bardzo łatwo zginąć na torze i pewnie nie wyrazili by zgody na starty swojego syna. Zgodę na udział w treningach Zgrzeblarek podpisała siostra Andrzeja – Zosia.
W wywiadzie udzielonym dla Tylko Falubaz, tak o początkach kariery powiedział Huszcza:
Zosia podpisała zgodę, a zanim trafiłem do szkółki, moi rodzice nigdy żużla nie widzieli. Za to słyszeli, że to ciężki sport, niemal pewna śmierć. Na mecze Zgrzeblarek zabierał mnie brat. Jak kupił motor, czasem dał się nim przejechać. Woził najpierw z tyłu, potem na baku. Ciągnęło mnie w stronę motoryzacji. Choć nie chciałem sprzeciwiać się rodzicom, prędkość i jazda ślizgiem kontrolowanym robiła na mnie niesamowite wrażenie, chęć, by spróbować, była większa niż cokolwiek innego. Dla mnie, chłopaka z podzielonogórskiej wioski było to jak skosztowanie zakazanego owocu w raju
Pierwszym trenerem Andrzeja był Stanisław Sochacki, któremu sam zawodnik bardzo wiele zawdzięcza:
Moim pierwszym trenerem był Stanisław Sochacki. Gdyby nie on, nie byłoby Andrzeja Huszczy. Kiedy dobrze sobie poczynałem na torze, widziałem jego uśmiech i to było dla mnie niesamowicie ważne i budujące. Trener jest potrzebny szczególnie na początku kariery, aby nauczyć podstaw. To na początku można nauczyć adeptów prawidłowych nawyków. W żużlu duże znaczenie ma talent i ciężka praca.
Początki jak to zwykle bywa są trudne. W pierwszym sezonie 18 letni Andrzej Huszcza, podczas zawodów nie radził sobie zbyt dobrze na żużlowym torze. Podczas jednych z zawodów po uderzeniu w bandę nabawił się kontuzji, która wyeliminowała go na jakiś czas ze startów. Jedynie w pierwszym sezonie startów nie odniósł biegowego zwycięstwa (w ogóle nie zdobył punktu). Później przez 32 lata sezon ligowy kończył z co najmniej jednym zwycięstwem biegowym na koncie.
Z czasem Huszcza radził sobie na torze bardzo dobrze. Został zauważony przez trenera kadry narodowej i w 1978 wspólnie z Edwardem Jancarzem, Markiem Cieślakiem, Jerzym Rembasem,oraz Zenonem Plechem zdobył 16 września w niemieckim Landshut brązowy medal. Zielonogórzanin był w tych zawodach rezerwowym, ale wyjechał na tor i zdobył bardzo ważny 1 punkt w tym finale. Przed tym biegiem nasza reprezentacja o 1 punkt wyprzedzała ekipę Czechosłowacką. W XV (przedostatnim) wyścigu Huszcza zastąpił słabo spisującego się tego dnia Plecha. Młody polski zawodnik mógł spokojnie dowieźć jeden punkt, gdyż Vaclav Verner został z tego biegu wykluczony. DMŚ zostali wówczas Duńczycy, przed Anglikami.
Drugi i ostatni medal światowej imprezy Huszcza zdobył w wieku 23 lat. 21 września 1980 r. na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu rozegrano finał Drużynowych Mistrzostw Świata. Polacy z 15 punktami zajęli trzecie miejsce. Jedyne indywidualne zwycięstwo biegowe dla naszego kraju odniósł w tej imprezie Edward Jancarz. Niestety były to jego jedyne punkty w finale DMŚ. Andrzej Huszcza zdobył 2 punkty w trzech startach. W X biegu Huszcza uległ Chrisowi Mortonowi ale pokonał Vaclava Vernera z Czechosłowacji i Rona Prestona z USA. Zwyciężyli wówczas Anglicy przed USA, Polską i Czechosłowacją.
W 1977 r wystąpił w Vojens w pierwszych zawodach o Indywidualne Mistrzostwo Europy Juniorów, w których mogli startować zawodnicy do 23 roku życia. Z powodu deszczu zawody przerwano po 3 seriach startów, a Huszcza z 3 punktami na koncie (jedno zwycięstwo) zajął 10 pozycję.
W 1981 r był jednym z liderów drużyny, która zdobyła po raz pierwszy w historii zielonogórskiego żużla złoto w DMP. „Tomek” zakończył sezon ze średnią 2,342 pkt/bieg.
Jednak najbardziej udany dla niego jeśli chodzi o występy w Polsce był sezon 1982. Wówczas Andrzej Huszcza zdobył złoto w Drużnie, był najlepszy w mistrzostwach Polski Par Klubowych (wspólnie z Janem Krzystyniakiem), które rozegrano w Gorzowie Wlkp.
Jednak największy sukces osiągnął 22 lipca 1982 r. Pierwotnie Huszcza miał być w tym finale rezerwowym, ale do winnego grodu nie dotarł jeden z uczestników zawodów i Huszcza automatycznie „wskoczył” do składu uczestników turnieju. Na torze w Zielonej Górze został indywidualnym mistrzem Polski. Nieoczekiwanie przegrał swój pierwszy start z opolaninem Leonardem Rabą. Obaj zgromadzili po 14 punktów i o tytule mistrzowskim musiał zdecydować bieg dodatkowy. W nim ku niesamowitym aplauzie kibiców na stadionie Huszcza okazał się lepszy od Raby. Trzeci wówczas był Roman Jankowski.
Andrzej Huszcza jest pierwszym żużlowcem Falubazu, który został indywidualnym mistrzem Polski. W ogóle początek lat 80-ych XX w to pasmo sukcesów klubu z Zielonej Góry, w których znaczący udział miał Andrzej Huszcza.
A tak ten dzień wspomina IMP z 1982 r:
1982 rok był najlepszym w mojej karierze. Zdobyłem drużynowe, indywidualne i parowe mistrzostwo Polski, wygrałem też Puchar Polski. W dniu gdy zdobyłem Indywidualne Mistrzostwo Polski urodziła mi się druga córka – był to bardzo miły dzień. To będę wspominał do końca.
Łącznie Andrzej Huszcza aż 18-krotnie był finalistą najważniejszej indywidualnej imprezy w naszym kraju i cztery razy meldował się na podium (w swojej kolekcji ma złoty, srebrny i dwa brązowe medale IMP).
Do tego należy dodać 15-krotny udział w finałach Mistrzostw Polski Par Klubowych (3 razy złoty medal) oraz 18-krotny start w finałach Złotego Kasku.
Huszcza największe sukcesy sportowe w kraju osiągał w czasach, gdy polski żużel nie liczył się na arenie międzynarodowej. Za sukces wówczas uważano sam awans do jakiegokolwiek finału światowego. Niestety kraje zachodnie „odjechały” nam technologicznie.
W 1985 r wspólnie z Grzegorzem Dzikowskim uczestniczył w finale Mistrzostw Świata Par , które rozegrano w Rybniku. Polska jako gospodarz miała zagwarantowane miejsce w finale z urzędu. Nasz duet zajął ostatnie 7 miejsce a każdy z naszych reprezentantów zdobył po 4 punkty.
W 1988 ponownie w Vojens był uczestnikiem- tym razem finału IMŚ. Jednak z pozycji rezerwowego w tych zawodach nie dane było mu wyjechać na tor.
Po sezonie 2007 r w wieku 50 lat postanowił zakończyć swoją karierę żużlową. A tak poinformował o tym fakcie:
Tak sobie postanowiłem, że kiedyś trzeba skończyć karierę. Nikt o tym nie wiedział, tylko ja. Przy tak dużej pomocy, od góry, rodziny, sponsorów kibiców – serdecznie im za to dziękuję. Przyszedł czas na skończenie kariery żużlowej. Trwała ona bardzo długo, bo aż 32 lata. 33. sezon skończyłem szczęśliwie i myślę, że już wystarczy
Tomek ma niesamowitą średnią biegową z całej kariery. Przez 33 lata startów uzyskał średnią 2,203 pkt/bieg.
Po zakończeniu kariery żużlowej przez jakiś czas Huszcza trenował zielonogórskich adeptów speedwaya.
W Zielonej Górze Huszcza cieszy się olbrzymią sympatią kibiców. Nic w tym dziwnego, bowiem przez wiele lat dostarczał swoim fanom wielu emocji. Ceniono go najbardziej za tzw. sportowy charakter – zadziorność, waleczność, ambicję, solidność.
Podczas jego kariery dla kibiców bardzo istotna była jego skromność, prostolinijność, rzadko dziś spotykana wierność klubowym barwom.
Andrzej Huszcza jest legendą zielonogórskiego klubu. 27 listopada 1997 Rada Miejska w Zielonej Górze „w uznaniu za zasługi dla miasta Zielona Góra” nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Zielona Góra
Pomysł, by uhonorować znanego zielonogórskiego sportowca pojawił się wiosną 2017 roku. Na wjeździe do Raculi i Drzonkowa wybudowano rondo, które nazwano imieniem Andrzeja Huszczy. Od 35 lat mieszka on w Raculi. Poza tym niedaleko stąd na stadion żużlowy. Ustawiono mu także pomnik na deptaku alei Niepodległości w Zielonej Górze
Osiągnięcia Andrzeja Huszczy podczas startów o DMP:
Rok | Wiek | Klub | Klasa | M | B | I | II | III | IV | D | U | W | T | Pkt | Bon | Suma | Śr/bieg |
1975 | 18 | Zielona Góra | 1 Liga | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0.0 | 0 | 0.0 | 0.000 |
1976 | 19 | Zielona Góra | Ekstraliga | 16 | 66 | 3 | 12 | 28 | 15 | 2 | 3 | 3 | 0 | 61.0 | 10 | 71.0 | 1.076 |
1977 | 20 | Zielona Góra | 1 Liga | 12 | 59 | 40 | 11 | 5 | 0 | 0 | 1 | 2 | 0 | 147.0 | 5 | 152.0 | 2.576 |
1978 | 21 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 121 | 91 | 18 | 7 | 1 | 3 | 0 | 1 | 0 | 316.0 | 2 | 318.0 | 2.628 |
1979 | 22 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 98 | 65 | 19 | 7 | 1 | 3 | 2 | 1 | 0 | 240.0 | 5 | 245.0 | 2.500 |
1980 | 23 | Zielona Góra | Ekstraliga | 2 | 12 | 6 | 0 | 4 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 22.0 | 1 | 23.0 | 1.917 |
1981 | 24 | Zielona Góra | Ekstraliga | 15 | 79 | 41 | 25 | 5 | 0 | 3 | 1 | 4 | 0 | 178.0 | 7 | 185.0 | 2.342 |
1982 | 25 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 91 | 44 | 30 | 12 | 1 | 0 | 1 | 3 | 0 | 204.0 | 11 | 215.0 | 2.363 |
1983 | 26 | Zielona Góra | Ekstraliga | 17 | 87 | 55 | 21 | 8 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 215.0 | 2 | 217.0 | 2.494 |
1984 | 27 | Zielona Góra | Ekstraliga | 16 | 83 | 50 | 20 | 10 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 200.0 | 5 | 205.0 | 2.470 |
1985 | 28 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 93 | 70 | 19 | 1 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 249.0 | 3 | 252.0 | 2.710 |
1986 | 29 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 98 | 69 | 20 | 4 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 251.0 | 1 | 252.0 | 2.571 |
1987 | 30 | Zielona Góra | Ekstraliga | 17 | 92 | 61 | 18 | 7 | 1 | 5 | 0 | 0 | 0 | 225.5 | 1 | 226.5 | 2.462 |
1988 | 31 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 91 | 59 | 21 | 9 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 228.0 | 7 | 235.0 | 2.582 |
1989 | 32 | Zielona Góra | Ekstraliga | 17 | 84 | 60 | 20 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 224.0 | 4 | 228.0 | 2.714 |
1990 | 33 | Zielona Góra | Ekstraliga | 20 | 104 | 43 | 35 | 19 | 3 | 2 | 0 | 2 | 0 | 218.0 | 5 | 223.0 | 2.144 |
1991 | 34 | Zielona Góra | Ekstraliga | 12 | 60 | 28 | 20 | 9 | 1 | 0 | 0 | 2 | 0 | 133.0 | 7 | 140.0 | 2.333 |
1992 | 35 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 88 | 34 | 33 | 15 | 1 | 0 | 1 | 4 | 0 | 183.0 | 15 | 198.0 | 2.250 |
1993 | 36 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 98 | 32 | 43 | 19 | 3 | 1 | 0 | 0 | 0 | 201.0 | 7 | 208.0 | 2.122 |
1994 | 37 | Zielona Góra | Ekstraliga | 17 | 89 | 24 | 29 | 22 | 9 | 1 | 1 | 1 | 2 | 152.0 | 5 | 157.0 | 1.764 |
1995 | 38 | Zielona Góra | 1 Liga | 18 | 87 | 38 | 36 | 9 | 1 | 2 | 1 | 0 | 0 | 195.0 | 11 | 206.0 | 2.368 |
1996 | 39 | Zielona Góra | 1 Liga | 21 | 100 | 57 | 27 | 8 | 4 | 2 | 1 | 1 | 0 | 233.0 | 13 | 246.0 | 2.460 |
1997 | 40 | Zielona Góra | Ekstraliga | 17 | 88 | 26 | 34 | 15 | 9 | 2 | 0 | 1 | 1 | 161.0 | 9 | 170.0 | 1.932 |
1998 | 41 | Zielona Góra | Ekstraliga | 18 | 89 | 23 | 20 | 30 | 12 | 0 | 1 | 3 | 0 | 139.0 | 9 | 148.0 | 1.663 |
1999 | 42 | Zielona Góra | 1 Liga | 24 | 120 | 68 | 38 | 9 | 2 | 1 | 0 | 2 | 0 | 289.0 | 13 | 302.0 | 2.517 |
2000 | 43 | Zielona Góra | 1 Liga | 20 | 103 | 39 | 38 | 17 | 5 | 4 | 0 | 0 | 0 | 209.5 | 14 | 223.5 | 2.170 |
2001 | 44 | Zielona Góra | Ekstraliga | 20 | 108 | 12 | 40 | 43 | 10 | 3 | 0 | 0 | 0 | 159.0 | 13 | 172.0 | 1.593 |
2002 | 45 | Zielona Góra | 1 Liga | 19 | 95 | 33 | 34 | 20 | 7 | 0 | 0 | 1 | 0 | 187.0 | 19 | 206.0 | 2.168 |
2003 | 46 | Zielona Góra | Ekstraliga | 20 | 91 | 23 | 22 | 33 | 11 | 2 | 0 | 0 | 0 | 146.0 | 16 | 162.0 | 1.780 |
2004 | 47 | Zielona Góra | Ekstraliga | 20 | 98 | 11 | 26 | 35 | 22 | 4 | 0 | 0 | 0 | 120.0 | 17 | 137.0 | 1.398 |
2005 | 48 | Zielona Góra | Ekstraliga | 10 | 39 | 1 | 9 | 14 | 13 | 2 | 0 | 0 | 0 | 35.0 | 11 | 46.0 | 1.179 |
2006 | 49 | Poznań | 2 Liga | 15 | 66 | 36 | 13 | 10 | 3 | 1 | 0 | 3 | 0 | 144.0 | 9 | 153.0 | 2.318 |
2007 | 50 | Poznań | 1 Liga | 7 | 18 | 1 | 4 | 7 | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 18.0 | 2 | 20.0 | 1.111 |
Razem | 33 sezony | 536 | 2697 | 1243 | 755 | 445 | 142 | 53 | 18 | 38 | 3 | 5683 | 259 | 5942 | 2,203 |
Nowe komentarze