Najstarszy z żużlowego klanu zmarł 19 lat temu

Urodzony 14 października 1928 w Małoszycach, najstarszy z klanu Słaboniów, Adolf , zmarł 19 lat temu, 11 czerwca 2005 roku. Sport żużlowy uprawiał 21 lat w latach 1950 – 1971. Całą swoją karierę reprezentował żużlowe kluby wrocławskie: Związkowca, Stal, Spójnię, Ślęzę, i Spartę.

Adolf jest ojcem żużlowca Roberta Słabonia i dziadkiem także żużlowca Krzysztofa Słabonia.

Słaboń senior karierę sportową zaczynał w 1950 r w barwach Związkowca Wrocław. Wówczas drużyna ta występowała w Drużynowych Mistrzostwach Maszyn Przystosowanych Dolnośląskiej Ligi Okręgowej (odpowiednik 3 ligi wówczas). Związkowiec Wrocław rywalizował wtedy z drużynami z Żagania, Legnicy, Wałbrzycha, z AZS-em Wrocław i drugą ekipą wrocławskiego Związkowca. Pierwsza drużyna Związkowca zajęła drugie miejsce w tych rozgrywkach za Związkowcem Legnica. W ekipie wrocławskiej występowali wówczas min. Adolf Słaboń, Edward Kupczyński czy Mieczysław Połukard.

W 1951 r w wyniku reorganizacji rozgrywek Spójnia Wrocław występuje w 1 lidze, a Adolf Słaboń jeździ na drugim froncie w drużynie Stali Wrocław.

Od 1952 r. Adolf Słaboń jeździ już w pierwszej drużynie Spójni Wrocław. W latach 50-ych XX w. przez siedem lat wrocławianie nie schodzili z podium DMP, ale ani razu nie udało im się zdobyć tytułu mistrzowskiego. Wówczas kibice w stolicy Dolnego Śląska mieli swoich żużlowych idoli. Zaliczali się do nich m.in. Edward Kupczyński, Mieczysław Połukard (obaj mieli w dorobku złote medale IMP) czy Adolf Słaboń.

Znamienne jest to, iż Adolf Słaboń jeździł na żużlu aż do 43 roku życia, a swoją karierę zakończył w 1971 r. W 1973 r we wrocławskiej Sparcie swoje starty rozpoczął syn Adolfa – Robert. Później rodzinne tradycje Słaboniów kontynuował wnuk Adolfa – Krzysztof.

Adolf Słaboń zawsze był solidnym żużlowcem. Najlepsze wyniki w karierze ligowej osiągnął w wieku powyżej 30 lat. Poza oczywiście wynikami jakie osiągał jeżdżąc w rezerwach wrocławskiej drużyny w 2 i 3 lidze.

Najwyższa średnią biegową w karierze w najwyższej klasie rozgrywkowej osiągnął w sezonie 1963, mając już 35 lat „na karku”. Wówczas w 13 meczach wystąpił w 51 biegach i uzyskał średnią 2,196 pkt./bieg. W wieku 37 lat w 1965 r jego średnia na zakończenie sezonu wyniosła prawie 2 pkt/bieg (1,943 pkt/bieg).

W sumie Adolf Słaboń dla Sparty zdobył 1.409,5 pkt i 64 bonusy w 226 biegach, co dało mu średnią ze wszystkich lat startów (21 sezonów) 1,713 pkt/bieg.

Dla pierwszej drużyny Sparty Adolf Słaboń w 210 meczach, startując w 806 biegach zdobył 1.300,5 pkt i 64 bonusy. Daje to średnią 1,693 pkt/bieg.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż nie ma danych statystycznych z lat 1950-1951. Ogólny wynik Słabonia seniora byłby jeszcze wyższy.

Wraz ze Spartą zdobył łącznie 9 medali Drużynowych Mistrzostw Polski: 4 srebrne (1954, 1956,1957, 1958) oraz 6 brązowych (1952, 1953, 1963, 1967, 1968).

W finale Indywidualnych Mistrzostw Polski w Rybniku 12 września 1965 z dorobkiem 4 punktów zajął 12 miejsce. Był jedynym reprezentantem Sparty w tamtym finale.

W 1958 r w finale Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze (Long Track World Championship) w niemieckim Muhldorf zajął 17 pozycję z 1 pkt. na koncie. Adolf Słaboń jest jednym z trzech Polaków, którzy wystartowali w finałach Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze.
W ponad sześćdziesięcioletniej historii Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze, wystąpiło w nich tylko trzech Polaków: Stanisław Burza, Adam Łabędzki i Adolf Słaboń. Niestety żaden z nich medalu nie zdobył.

Jako ciekawostkę można podać fakt występu Adolfa Słabonia w reprezentacji Polski II (a właściwie drużynie Sparty Wrocław) w półfinale kontynentalnym Drużynowych Mistrzostw Świata w 1965 r. Kalendarz w 1965 roku wyglądał tak, że aby dostać się do finału DMŚ należało przebrnąć przez eliminacje.

Dwa półfinały kontynentalne rozegrano 1 sierpnia na niemieckich torach. Co ciekawe wystąpiły w nich dwie reprezentacje Polski. W Miśni na torze pojawił się jednak skład, złożony tylko z zawodników Sparty Wrocław, bez prawa do awansu. Z tego turnieju do finału kontynentalnego awans uzyskały ZSRR (45 punktów – 1 miejsce) i z trzeciego miejsca zawodnicy NRD (13 punktów). „Drugi garnitur Polski” zajął drugą lokatę, gromadząc 25 „oczek”. W składzie tym wówczas znaleźli się Adolf Słaboń (9), Konstanty Pociejkowicz (8), Bogdan Jaroszewicz (5) i Piotr Bruzda (3) oraz rezerwowy Władysław Wawszczyk (nie startował).

Osiągnięcia Adolfa Słabonia w polskiej lidze żużlowej w latach 1950-1971:

Sezon	Wiek	Klub	Klasa	Mecze	Biegi	Pkt	Bonusy	Razem	Śr /bieg
1950	22	Związkowiec	3 liga	bd	bd	bd	bd	bd	bd
1951	23	Stal Wrocław	2 liga	bd	bd	bd	bd	bd	bd
1952	24	Spójnia	1 Liga	6	18	27.0	0	27.0	1.500
1953	25	Spójnia	1 Liga	5	15	18.0	0	18.0	1.200
1954	26	Spójnia	1 Liga	9	24	31.0	0	31.0	1.292
1956	28	Ślęza	1 Liga	4	16	22.0	0	22.0	1.375
1956	28	Ślęza II	2 Liga	12	36	73.0	0	73.0	2.028
1957	29	Sparta	1 Liga	13	50	54.0	0	54.0	1.080
1958	30	Sparta	1 Liga	11	47	79.5	0	79.5	1.691
1958	30	Sparta II	3 Liga	4	18	36.0	0	36.0	2.000
1959	31	Sparta	1 Liga	14	62	111.0	0	111.0	1.790
1960	32	Sparta	2 Liga	9	43	95.0	0	95.0	2.209
1961	33	Sparta	1 Liga	13	60	112.0	0	112.0	1.867
1962	34	Sparta	1 Liga	14	59	125.0	0	125.0	2.119
1963	35	Sparta	1 Liga	13	51	109.0	3	112.0	2.196
1964	36	Sparta	1 Liga	14	59	105.0	5	110.0	1.864
1965	37	Sparta	1 Liga	13	53	97.0	6	103.0	1.943
1966	38	Sparta	1 Liga	13	52	68.0	12	80.0	1.538
1967	39	Sparta	1 Liga	14	46	68.0	5	73.0	1.587
1968	40	Sparta	1 Liga	13	49	63.0	11	74.0	1.510
1969	41	Sparta	1 Liga	10	38	48.0	11	59.0	1.553
1970	42	Sparta	1 Liga	11	33	38.0	7	45.0	1.364
1971	43	Sparta	1 Liga	11	31	30.0	4	34.0	1.097