Maciej Janowski i Sparta liderem!

Nowy zapis GKSŻ zmieniający Regulamin Indywidualnych Mistrzostw Polski i MIMP w artykule 640 mówiącym o gospodarzu Finału IMP sprawił, iż przyjrzeliśmy się bliżej tym rozgrywkom. Pod uwagę wzięliśmy ostatnią dekadę, podsumowując jednocześnie ostanie 10 lat zmagań o tytuł najlepszego żużlowca w Polsce.

Medaliści IMP w latach 2011 – 2020:

Rok	Miasto	Złoto		Srebro		Brąz
2011	Leszno	Jarosław Hampel	Unia Leszno	Przemysław Pawlicki	Polonia Piła	Piotr Prostasiewicz	Falubaz Zielona Góra
2012	Zielona Góra	Tomasz Jędrzejak	Sparta Wrocław	Rafał Okoniewski	Stal Rzeszów	Krzysztof Buszkowski	Polonia Bydgoszcz
2013	Tarnów	Janusz Kołodziej	Unia Tarnów	Krzysztof Kasprzak	Stal Gorzów	Maciej Janowski	Unia Tarnów
2014	Zielona Góra	Krzysztof Kasprzak	Stal Gorzów	Piotr Pawlicki	Unia Leszno	Janusz Kołodziej	Unia Tarnów
2015	Gorzów Wlkp.	Maciej Janowski	Sparta Wrocław	Bartosz Zmarzlik	Stal Gorzów	Tomasz Gapiński	Stal Gorzów
2016	Leszno	Patryk Dudek	Falubaz Zielona Góra	Piotr Pawlicki	Unia Leszno	Maciej Janowski	Sparta Wrocław
2017	Gorzów Wlkp.	Szymon Woźniak	Sparta Wrocław	Przemysław Pawlicki	Stal Gorzów	Patryk Dudek	Falubaz Zielona Góra
2018	Leszno	Piotr Pawlicki	Unia Leszno	Maciej Janowski	Sparta Wrocław	Janusz Kołodziej	Unia Leszno
2019	Leszno	Janusz Kołodziej	Unia Leszno	Bartosz Zmarzlik	Stal Gorzów	Maciej Janowski	Sparta Wrocław
2020	Leszno	Maciej Janowski	Sparta Wrocław	Bartosz Zmarzlik	Stal Gorzów	Szymon Woźniak	Stal Gorzów

W ciągu ostatnich 10 lat gospodarzem finału IMP były tylko cztery miasta: Leszno 5 razy, Gorzów Wlkp. i Zielona Góra po 2 razy i raz Tarnów.
„Własne śmieci” wykorzystano czterokrotnie i wówczas zawodnik gospodarzy zdobywał tytuł mistrzowski. Trzy razy niegościnni byli zawodnicy Unii Leszno (Jarosław Hampel w 2011, Piotr Pawlicki w 2018 oraz Janusz Kołodziej w 2019), a raz Unii Tarnów (znów Janusz Kołodziej w 2013 roku). Jak widać z powyższego zestawienia, w przypadku finałów IMP, własny tor nie jest aż tak ogromnym atutem, żeby odbierać drużynowemu mistrzowi Polski organizację finału Indywidualnych Mistrzostw Polski na żużlu w roku następnym.

Na 10 rozdanych kompletów medali, aż sześć krążków zawiesił na swojej szyi zawodnik wrocławskiej Sparty – Maciej Janowski. Jest niewątpliwie najlepszym zawodnikiem dekady jeśli chodzi o finałowe rozgrywki o tytuł Indywidualnego Mistrza Polski. Magic tylko jeden ze swoich medali zdobył na klubowym torze. Było to w 2013 r w Tarnowie i wówczas zajął trzecie miejsce. Pozostałych pięć medali – w tym swoje dwa złote zdobył na obcych torach (złoto w Gorzowie w 2015 r i w Lesznie w 2020 r, srebro w 2018 r w Lesznie i dwa pozostałe brązy w Lesznie w 2016 i 2019 r.). Dość powiedzieć, że Janowski w ciągu ostatnich 6 lat, aż pięć razy stawał na podium IMP – za każdym razem na obcych torach. Jednak trzeba zwrócić uwagę na fakt, iż cztery z tych medali zdobył na torze w Lesznie (1 złoty, 1 srebrny i 2 brązowe).

Janusz Kołodziej – drugi na liście najlepszych zawodników pod względem ilości zdobytych medali IMP swoje trzy medale (na cztery zdobyte ogółem) w ciągu ostatniego dziesięciolecia zdobywał będąc zawodnikiem klubu, który organizował finał IMP. Jako zawodnik Unii Tarnów złoto wywalczył w 2013 roku, by powtórzyć ten sukces w Lesznie w 2019 r w barwach Unii Leszno. „Po drodze” zdobył brąz w Lesznie w 2018 r (jako zawodnik miejscowej Unii). Jedynie brąz z 2014 r wywalczył na torze w Zielonej Górze. Atut własnego toru wykorzystali również: Jarosław Hampel w 2011 r, kiedy to był najlepszy w Lesznie oraz Piotr Pawlicki, który wywalczył złoto na swoim torze w 2018 r.

Na ośmiu zawodników, którzy w latach 2011 – 2020 zdobyli tytuł indywidualnego mistrza kraju po trzech reprezentantów miały kluby z Wrocławia i Leszna. Z tym, że Spartanie mają cztery złota – dwa zdobyte przez Magica, i po jednym przez Tomasza Jedrzejaka (2012 – Zielona Góra) i Szymona Woźniaka (2017 r – Gorzów Wlkp). Wszystkie te krążki wywalczone zostały na „obcych” torach. Dla Unii Leszno złote medale zdobywali Jarosław Hampel, Piotr Pawlicki i Janusz Kołodziej – wszystkie na swoim torze w Lesznie. Pozostali Indywidualni Mistrzowie Polski swoje złoto wywalczyli „na wyjazdach” – Patryk Dudek w 2016 r w Lesznie i Krzysztof Kasprzak w 2014 r w Zielonej Górze.

Warto zwrócić uwagę, na fakt, iż wszyscy wrocławscy medaliści Indywidualnych Mistrzostw Polski ostatniej dekady mają w swoim dorobku przynajmniej jeden złoty medal.

Bartosz Zmarzlik dwukrotny Indywidualny Mistrz Świata nie zdobył jeszcze tytułu Indywidualnego Mistrza Polski. W swoim dorobku ma na razie 3 srebrne medale wywalczone na torach w Gorzowie Wlkp. (2015 r.) oraz w Lesznie (2019 i 2020). Dwa razy indywidualny mistrz świata musiał w finałach IMP uznać wyższość Macieja Janowskiego, który najpierw pokonał Bartosza na jego torze w Gorzowie w 2015 r. Wówczas zwycięstwo finałowe Macieja Janowskiego było jedyną wgraną Magica w całych zawodach. Wcześniej przywoził sześć razy dwa punkty. W ostatnim sezonie Zmarzlik również przegrał w finale z Maciejem Janowskim. Podobnie jak Bartosz chce zdobyć złoto IMP, tak Magic pragnie medalu IMŚ. Myślę, że w przypadku obu tych zawodników zdobycie ich upragnionych medali to kwestia czasu.

Ogółem 14 zawodników zdobywało medale IMP w ostatnim dziesięcioleciu. Największą ilością zawodników, którzy zdobywali medale dla jednego klubu może poszczycić się Stal Gorzów. Aż pięciu reprezentantów klubu znad Warty zawieszało na szyi medale IMP. Jednak dwóch z nich w ostatniej dekadzie wywalczyło krążki IMP najpierw dla innych klubów (Przemysław Pawlicki srebro 2011 dla Polonii Piła, srebro 2017 Stal Gorzów, Szymon Woźniak złoto 2017 dla Sparty, brąz 2020 dla Gorzowa). Maciej Janowski, wychowanek Sparty Wrocław swój pierwszy medal IMP wywalczył w barwach Unii Tarnów.

Klasyfikacja medalowa ostatniego dziesięciolecia:

Lp.	Zawodnik	Złoty	Srebrny	Brązowy	Razem
1	Maciej Janowski	2	1	3	6
2	Janusz Kołodziej	2		2	4
3	Piotr Pawlicki	1	2		3
4	Krzysztof Kasprzak	1	1		2
5	Patryk Dudek	1		1	2
6	Szymon Woźniak	1		1	2
7	Jarosław Hampel	1			1
8	Tomasz Jędrzejak	1			1
9	Bartosz Zmarzlik		3		3
10	Przemysław Pawlicki		2		2
11	Rafał Okoniewski		1		1
12	Piotr Protasiewicz			1	1
13	Krzysztof Buczkowski			1	1
14	Tomasz Gapiński			1	1

Jak w klasyfikacji indywidualnej tak i „drużynowej” IMP w ostatnim dziesięcioleciu dominują zawodnicy Sparty Wrocław. Choć najwięcej medali na swoim koncie mają zawodnicy Stali Gorzów – osiem, ale tylko jeden jest z najcenniejszego kruszcu. Spartanie w ciągu ostatnich dziesięciu lat wywalczyli 7 medali – w tym cztery medale złote. Ani jeden nie był zdobyty na własnym torze. Drugie miejsce – jak i indywidualnie zajmuje Unia Leszno z trzema złotymi medalami, dwoma srebrnymi i jednym brązowym. Kolejne miejsca zajmują drużyny, dla których zawodnicy zdobyli po jednym złocie: wspomniana Stal Gorzów oraz Falubaz Zielona Góra i Unia Tarnów (po jednym złotym i po dwa brązowe medale).

Po jednym medalu srebrnym mają na swoim koncie drużyny Stali Rzeszów i Polonii Piła, a jeden brąz Polonia Bydgoszcz.

Medale indywidualnych mistrzostw Polski zdobywali zawodnicy reprezentujący zaledwie osiem klubów.

Znamienny jest fakt, iż żadnych medali IMP w ostatniej dekadzie nie zdobyli zawodnicy Włókniarza Częstochowa, Apatora Toruń, o dominujących w latach 60-ych XX w. zawodnikach ROWu Rybnik nie wspominając…

Kto i na jakim torze zdobędzie tytuł Indywidualnego Mistrza Polski w tym roku? Jeśli pandemia i/lub pogoda nie przeszkodzi, dowiemy się o tym 11 lipca wieczorem.

Medale IMP w latach 2011 – 2020 zdobyte wg klubów:

Lp.	Klub	Złoty	Srebrny	Brązowy	Razem
1	Sparta Wrocław	4	1	2	7
2	Unia Leszno	3	2	1	6
3	Stal Gorzów	1	5	2	8
4-5	Falubaz Zielona Góra	1		2	3
4-5	Unia Tarnów	1		2	3
6-7	Polonia Piła		1		1
6-7	Stal Rzeszów		1		1
8	Polonia Bydgoszcz			1	1