Klaus Lausch urodził się 19 lutego 1964 w Rott am Inn. Lausch to były niemiecki zawodnik, który startował na żużlu, longtracku oraz grasstracku. Dotarł do ośmiu finałów mistrzostw świata w longtracku, zajmując drugie miejsce w 1988 roku. W latach 80. XX wieku należał do ścisłej czołówki niemieckich żużlowców.

Jedną z wyjątkowych cech Klausa Lauscha, którego wybitna natura nie tylko zjednuje mu przyjaciół, jest jego determinacja. Interesuje się też wszystkim, co w jakikolwiek sposób związane jest z jego sportem i życiem. Było więc oczywiste, że pewnego dnia Bawarczyk postanowił zostać zawodowym sportowcem. Choć sport motorowy miał absolutny priorytet, nie zaniedbywał tradycyjnego szkolenia zawodowego. Wręcz przeciwnie, uczył się jednocześnie trzech zawodów (inżynier mechanik, mechanik samochodowy i sprzedawca ubezpieczeń) i wszystkie szkolenia ukończył z ocenami doskonałymi.

Swoją karierę rozpoczął w 1978 roku w młodzieżowej klasie licencyjnej, a w 1993 roku, mając zaledwie 29 lat, zakończył aktywną karierę zawodniczą. Następnie poświęcił się tuningowi silników do motocykli wyścigowych.

Już w 1982 roku jako 18-latek zwrócił na siebie uwagę 5. miejscem na finale Speedway-DM w Bremen-Arsten i dotarł do finału U21 Indywidualnych Mistrzostw Świata (wtedy były to mistrzostwa Europy juniorów) w Anglii w 1984 roku na torze King’s Lynn. Zdobył wówczas jeden punkt i po trzech seriach startów wycofał się z zawodów. Wojciech Załuski był w tamtych zawodach 15. W tym samym roku został wicemistrzem Niemiec na żużlu za Egonem Müllerem, oraz podpisał kontrakt z Oxford Cheetahs w brytyjskiej lidze żużlowej.

W 1985 roku w wieku zaledwie 21 lat walczył w swoim pierwszym finale mistrzostw świata na długim torze w Korskro/DK. W Danii zwyciężył Simon Wigg, a Klaus Lausch zajął 11 miejsce.

Zakwalifikowałby się do finału Indywidualnych Mistrzostw Świata na żużlu w 1985 roku w Bradford/Wielka Brytania, gdyby w jednym z biegów w półfinale nie został wykluczony.

Najważniejsze wydarzenia w karierze Lauscha to wywalczenie wicemistrzostwa świata w na długim torze w 1988 roku, w niemieckim Schleessel. Zdobył wówczas 32 punkty, a zwycięzca Karl Maier miał ich 42. Trzeci na niemieckim torze był Chris Morton z Wielkiej Brytanii z 31 punktami.

Lausch zdobył także tytuły indywidualnego mistrza Niemiec na żużlu w latach 1988, 1989 i 1990. Oprócz tego ma trzy medale srebrne (1984, 1985, 1986) oraz jeden brązowy (1991).

Do największych sukcesów tego niemieckiego żużlowca należy zaliczyć także udział w finałach  mistrzostw świata par w latach 1986 (Pocking z Karlem Maierem), 1990 (Landshut z Gerdem Rissem) i 1991 (Poznań z Gerdem Rissem).

Od 1985 do 1992 Lausch był także członkiem narodowej drużyny żużlowej Niemiec.

W trakcie trwającej  14 lat karierze żużlowej Lausch startował także w lidze brytyjskiej, w której był nawet mistrzem Wielkiej Brytanii z Oksfordem.

W 1991 roku reprezentował barwy Stali Gorzów. Odjechał 34 biegi w 7 meczach ligowych. Zdobył 54 punkty i 4 bonusy co dało mu średnią 1,706 pkt/bieg. Ze swoją polską drużyną zajął wówczas 4 miejsce.

W swoim ostatnim wyścigu wziął udział w październiku 1993 roku w Ludwigslust.

Po aktywnej karierze Klaus Lausch poświęcił się tuningowi silników motocyklowych i wyposażył w nie wielu czołowych zawodników biorących udział w Grand Prix na żużlu, Mistrzostwach Świata na długim torze, a także w Mistrzostwach  Świata na lodzie.

Od czasu, kiedy Lausch zajmował się tuningiem silników, na jego sprzęcie zdobyto łącznie osiem tytułów mistrzostw świata i niezliczone mistrzostwa krajowe. Oprócz tuningu silników żużlowych, w warsztacie Lauscha stale prowadzone są również prace rozwojowe i kontraktowe dla przemysłu samochodowego i motocyklowego. Tak więc zdarza się czasem, że znani producenci samochodów i motocykli wynajmują warsztat na kilka dni, aby w spokoju opracować nowe części z własnymi inżynierami, a następnie przetestować je pod kątem przydatności na wewnętrznym stanowisku do testowania silników. Oczywiście wszystko to stało się możliwe tylko dzięki dobrym relacjom i najnowocześniejszemu zakładowi produkcyjnemu. Jest nawet piec do odlewania i hartowania elementów metalowych.

A tak sam pisze o swoim tuningu silników do motocykli:

Tuning silników powstał z mojej pasji do technologii. Sam byłem aktywnym zawodnikiem w międzynarodowych wyścigach motocyklowych przez długi czas (1980-1993), w tym kilka lat jako zawodowy żużlowiec za granicą.

Ale myśl o doskonaleniu technologii nigdy mnie nie opuściła. Od zawsze szukałem celu, zawsze starałem się mieć własną firmę, w której mogę realizować swoje pomysły.

Jako wyszkolony inżynier mechanik założyłem KLM-Tuning w 1991 roku.

Dla mnie nigdy nie było problemów, zawsze były rozwiązania. To mnie fascynuje w mojej pracy.

W mojej pracy zawsze skupiłem się na drodze od rysunku do gotowego produktu,.

Sukces zawsze mnie inspiruje.

Zdjęcie: fb Tauron Speedway Euro Championschip