Trzeba przyznać, że w Hiszpanii nigdy nie było dużej tradycji jeśli chodzi o speedway. Chociaż zawody na torze dirt track mają prawie stuletnią historię.
Wyścigi na stadionowym owalu można nazwać na różne sposoby, ale w gruncie rzeczy jest to ten sam tor, na którym rywalizują ze sobą zawodnicy.
Hiszpania nigdy nie była krajem, w którym speedway zakorzenił się, ale nie z powodu braku zainteresowania. Tradycje w wyścigach na torze są bardzo ogromne. Pierwsze zawody w tej specjalności sięgają 1929 roku, kiedy brytyjska firma Speedway Racing zwróciła się do Federacji Hiszpańskiej (RFME) z prośbą o pozwolenie na zorganizowanie w Hiszpanii wyścigów na torach na stadionie zarówno w Madrycie, jak i Barcelonie.
Brytyjczycy chcieli wiedzieć, co muszą zrobić by te zawody zorganizować
RFME odsyła Brytyjczyków do Real Moto Club de Espana i Real Moto Club de Cataluna, najważniejszych klubów motocyklowych w tamtym czasie w Hiszpanii. Wówczas organizacją wyścigów zajmowały się kluby motocyklowe, które przedkładały federacji swój regulamin do zatwierdzenia.
Ostatecznie brytyjscy organizatorzy imprez speedwayowych dopięli swego.
Pierwszy wyścig na torze dirt track odbył się 11 sierpnia 1929 roku w Barcelonie, na stadionie Montjuic, a uczestniczyli w nim wyłącznie brytyjscy zawodnicy. Później w kolejnych zawodach nie zabrakło już hiszpańskich rajderów. W tamtym czasie Barcelona była gospodarzem Wystawy Światowej na Montjuic. Zawody w dirt tracku na stadionie były źródłem nowych doświadczeń, hiszpańskich motocyklistów. Pozwoliło to na spopularyzowanie tej nowej dyscypliny na półwyspie iberyjskim. W Madrycie wyścigi organizowano na Stadionie Metropolitalnym, na torze okalającym boisko piłkarskie, na którym grał Athletic Club de Madrid, przyszłe Atlético de Madrid i który znajdował się w pobliżu Ciudad Universitaria. Obecnie na tym terenie rozciągającym się między stacjami metra Guzmán el Bueno i Metropolitano znajdują się budynki mieszkalne i biura.
Stadion Montjuic w Barcelonie, na którym 11 sierpnia 1929 roku rozegrano pierwsze zawody speedwayowe w Hiszpanii miał więcej szczęścia.
Krótka historia Estadi Olímpic Lluís Companys (Estadi Olímpic de Montjuic):
Stadion Olimpijski w Barcelonie powstał w 1927, w ramach przygotowań Barcelony do organizacji Expo 1928. Zaprojektowany z dbałością o detale i z wieloma monumentalnymi akcentami, jak wieże, bramy czy pomniki obiekt stał się później ozdobą Igrzysk Śródziemnomorskich 1955. Z biegiem czasu starzał się i niszczał, a w latach 70. jego stan zaczął budzić obawy. Remontu doczekał się w 1989 roku, dzięki przyznaniu Barcelonie Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 1989 oraz Igrzysk Olimpijskich 1992. Zachowano historyczne fasady, ale wewnątrz powstały zupełnie nowe, dwupoziomowe trybuny.
Igrzyska i Mistrzostwa w Lekkoatletyce to dopiero początek listy. Przez lata stadion gościł 9 finałów Pucharu Króla, walki bokserskie, wiele meczów futbolu amerykańskiego, spotkania rugby oraz kilkadziesiąt koncertów z udziałem największych gwiazd muzyki popularnej.
Jak na ironię, poza wielkimi widowiskami nie miał przez lata stałego użytkownika. Dopiero w 1997 wprowadził się tu Espanyol Barcelona, który jednak po 12 latach przeniósł się na swój nowy obiekt.
W 2001 obiekt otrzymał imię Lluisa Companysa, prezydenta Katalonii zamordowanego w pobliżu obiektu przez reżim generała Franco w 1940 roku.
Pojemność stadionu obecnie: 55.926 widzów.
Na podstawie: https://www.soymotero.net