Jim Airey zwycięża po raz trzeci

Stadion Sydney Showground zbudowany na Royal Easter Show był miejscem do gry w baseball. Tor okalający boisko miał 450 metrów długości (490 jardów). Taki stan trwał do lat 2011 – 2012, kiedy dokonano przebudowy obiektu.

Na obiekcie w Sydney w latach 1926 – 1996 odbywały się głównie zawody żużlowe. Tor był ciasny i wąski i miał prawie kwadratowy kształt.

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku Showground był najbardziej znanym i najczęściej odwiedzanym torem żużlowym w Australii, który regularnie przyciągał w sobotnie wieczory tłumy przekraczające 10 000, a często ponad 30 000, co czyniło żużel jednym z najchętniej uczęszczanych widowisk sportowych podczas australijskiego lata. Promotor żużla, John Sherwood (Empire Speedways, który również promował Brisbane Exhibition Ground), zawsze szukał sposobów innych niż same wyścigi, aby przyciągnąć tłumy. Jednym z bardziej popularnych była obecność striptizerek z Kings Cross podczas ceremonii rozdania nagród.

17 stycznia 1970 roku na torze w Sydney rozegrano finał Indywidualnych Mistrzostw Australii – National Solo Grand Final. W turnieju zgłoszonych było 12 zawodników, ale Neil Street nie wystartował w tej imprezie. Zawody po raz trzeci z rzędu i po raz trzeci w Sydney wygrał zdobywca kompletu punktów Jim Airey. By wyłonić wicemistrza Australii konieczne było rozegranie biegu dodatkowego, w którym zwyciężył John Boulger, przed Kevinem Torpie’m.

Airey swój czwarty i ostatni tytuł IMA zdobył w 1972 zwyciężając w Adelajdzie przed Ole Olsenem i Johnem Boulgerem.

Wyniki IM Australii, Sydney Showground, 17 stycznia 1970 r.:
1. Jim Airey – 12 (3,3,3,3)
2. John Boulger – 11+3 (2,3,3,3)
3. Kevin Torpie – 11+2 (3,3,2,3)
4. Bert Harkins (Szkocja) – 8 (2,2,2,2)
5. Doug White – 8 (3,2,1,1)
6. Charlie Monk – 6 (2,1,1,2)
7. Warren Hawkins – 5 (2,1,2,1)
8. Chum Taylor – 3 (1,2,0,0)
9. Hec Haslinger (Austria) – 3 (0,0,3,u)
10. Greg Kentwell – 2 (w,1,w,1)
11. Peter Moore – 2 (1,0,0,1)
12. Neil Street – ns