Tytuł indywidualnego mistrza świata zdobył nie wygrywając wówczas żadnego turnieju Speedway Grand Prix. Mark Roysten Gregory Loram urodził się 54 lata temu, 12 stycznia 1971 roku w Mtarfie na Malcie. Ten brytyjski żużlowiec zdobył tytuł Mistrza Świata na żużlu w 2000 roku oraz tytuł Mistrza Wielkiej Brytanii w latach 1997, 1999 i 2001. Wystąpił w 36 meczach reprezentacji Anglii na żużlu i 10 meczach reprezentacji Wielkiej Brytanii.

Mark Loram rozpoczął karierę w Hackney Kestrels w sezonie British League w 1987 roku. Uzyskał imponującą średnią 5,08 i utrzymał miejsce w drużynie Hackney w sezonie National League w 1988 roku, w którym nie tylko był najlepszy w lidze, ale także poprowadził Hackney do zdobycia podwójnego tytułu: mistrza ligi i pucharu. Został także mistrzem Wielkiej Brytanii juniorów.

W 1989 roku na sezon National League podpisał kontrakt z Ipswich Witches i zdobył swoje pierwsze indywidualne wyróżnienia, wygrywając Riders’ Championship. Dotarł również do finału Mistrzostw Świata U-21. W kolejnym sezonie awansował do najwyższej ligi (British League) po dołączeniu do King’s Lynn Stars w 1990 roku. Pomimo zajęcia przez drużynę ostatniego miejsca, był najlepszy w klubowych średnich w sezonie, zdobył British Speedway Championship i wziął udział w Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Długim Torze w 1990 roku.

Przez kolejne trzy sezony (1991 , 1992 i 1993) jeździł dla King’s Lynn. W 1992 roku dotarł do drugiego finału Mistrzostw Świata U21, przegrywając tytuł mistrzowski po biegu dodatkowym  z Leigh Adamsem.  

W 1994 roku rywalizował z najlepszymi zawodnikami świata i dotarł do finału Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu, w którym zajął 8. miejsce. W kolejnym sezonie, w 1995 roku, przeniósł się z King’s Lynn do Exeter Falcons i wziął udział w Speedway Grand Prix 1995 (nowej wersji Mistrzostw Świata).

W 1997 roku został mistrzem Wielkiej Brytanii, wygrał Grand Prix Danii w Vojens i zdobył tytuł mistrza ligi z Bradford Dukes. Po sezonie w Wolverhampton Wolves w 1998 roku dołączył do Poole Pirates. W 1999 roku Loram został pierwszym zawodnikiem w historii Speedway Grand Prix, który wygrał GP, będąc zgłoszonym jako dzika karta, (wówczas wygrał Grand Prix Szwecji w Linköping. Został także mistrzem Wielkiej Brytanii po raz drugi.

Loram został Mistrzem Świata na Żużlu w 2000 roku, mimo że nie wygrał żadnej rundy z cyklu Grand Prix rozgrywanych w tym roku. Do tej pory dokonał tej sztuki jako jedyny zawodnik. Był jednak jedynym zawodnikiem, który dotarł do półfinałów we wszystkich sześciu turniejach, co wraz z drugim miejscem w pierwszych dwóch rundach w Czechach i Szwecji, a także trzecim w Wielkiej Brytanii w rundzie 4 dało mu wystarczająco dużo punktów, aby zapewnić sobie pierwszy i jedyny tytuł mistrza świata. Loram zdobył 102 punkty w ciągu sześciu rund, pokonując mistrza z 1996 roku Billy’ego Hamilla z wynikiem 95 oczek i obrońcę tytułu Tony’ego Rickardssona z wynikiem 94 punktów. Zwycięstwo Lorama sprawiło, że został siódmym brytyjskim zawodnikiem, który wygrał najważniejszą indywidualną imprezę na żużlu. Pozostał zawodnikiem Grand Prix do końca sezonu 2004.

Loram wygrał trzecie British Speedway Championship w 2001 roku i wygrał Knockout Cup z Peterborough Panthers w sezonie żużlowym Elite League 2001. Wygrał kolejny Knockout Cup z Eastbourne Eagles w następnym roku. Po dwóch sezonach w Eastbourne dołączył do Arena Essex Hammers na sezony 2004 i 2005.

W marcu 2007 roku Loram złamał udo i zwichnął rękę podczas jazdy w pierwszym meczu sezonu Elite League dla Ipswich Witches. To zakończyło jego udział w jeździe na żużlu w 2007 roku i uniemożliwiło ściganie w 2008 i 2009 roku. 17 grudnia 2009 roku Loram oficjalnie ogłosił zakończenie kariery zawodniczej.

Loram w Polsce startował w latach 1992 – 2006 reprezentując kluby z Częstochowy, Torunia, Ostrowa Wlkp., Bydgoszczy, Rybnika Gorzowa Wlkp oraz Leszna.