Henryk Ciorga urodził się 4. stycznia 1937 roku. Zmarł przeżywszy nieco ponad 45 lat – 2. lutego 1983 roku. Był jednym z pierwszych zawodników Falubazu. Barwy KSF reprezentował w latach 1957-69. Z małym wyjątkiem. W 1959 roku, od sierpnia startował w najwyższej klasie rozgrywek ligowych w Polsce, w Legii Warszawa. (wystąpił w 4 meczach i odjechał 10 biegów, uzyskując średnią 1,200 pkt/bieg). Niektóre źródła podają, iż Henryk Ciorga w 1960 roku (oprócz startów w Zielonej Górze) występował także w Legii Gdańsk. Jest to całkiem prawdopodobne, gdyż w tamtych czasach służba wojskowa trwała dwa lata, a drużyny z Warszawy i Gdańska były klubami wojskowymi. Sekcję żużlową z Warszawy przeniesiono do Gdańska i trójmiejska Legia w 1960 roku zajęła drugie miejsce w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo Polski.

Na początku kariery Ciorga był zawodnikiem sekcji rajdowej LPŻ a później, gdy w Zielonej Górze po kilkuletniej przerwie reaktywowano speedway, przeszedł do sekcji żużlowej. 19.06.1958 w Zielonej Górze odbyły się pierwsze międzynarodowe zawody żużlowe, między czechosłowacką drużyną Ruda Hvezda a Polonią Bydgoszcz, w której gościnnie wystąpił Ciorga. Polonia zwyciężyła 38:30. Kolejnym międzynarodowym wydarzeniem w winnym grodzie był przyjazd zawodników z Wiednia (1960r.) z którymi zielonogórska drużyna wygrała 45:32. Ciorga zdobył wówczas 8 punktów.

W roku 1961 nastąpiło przekazanie sekcji żużlowej do Lubuskiej Fabryki Zgrzeblarek Bawełnianych. W sezonie tym Zgrzeblarki uplasowały się na przedostatniej pozycji w drugiej lidze. Dokumentacja z tego okresu jest bardzo niekompletna, wiadomo jednak, że Ciorga zdobywał mniej więcej 5 punktów w meczu, najlepszy wynik notując w pierwszym spotkaniu sezonu z późniejszym mistrzem drugiej ligi – Stalą Gorzów – zdobywając 13 pkt..

Rok później brał udział w turnieju o Srebrny Kask, który w tamtym czasie był cyklem siedmiu mniejszych turniejów, a klasyfikacja końcowa oparta była na sumowaniu wyników. Ciorga wziął udział tylko w jednym turnieju w Gnieźnie gromadząc 9 punktów i w końcowym rozrachunku zajął 18. lokatę.

W roku 1963 zapadła decyzja o rozgrywaniu jednego sezonu w dwa lata. W pierwszym roku zielonogórska drużyna uplasowała się na drugim miejscu, a w drugim – na miejscu trzecim, a w podsumowaniu było to miejsce pierwsze i tym sposobem w roku 1964 Zgrzeblarki zanotowały awans do pierwszej ligi a Henryk przyczynił się do tego sukcesu notując średnio ponad 8 punktów w meczu.

Dwa kolejne lata nie były już tak udane, i po kolejnym „długim” sezonie, w roku 1966, zespół z grodu Bachusa spadł z powrotem do drugiej ligi. Według zapisów Ciorga wystartował wówczas w 11 spotkaniach zdobywając łącznie 59 punktów, co daje średnią meczową 5,36.

Największym sukcesem indywidualnym tego zawodnika był awans do finału IMP ‘68. Był to pierwszy zawodnik w historii zielonogórskiego klubu, któremu udało się to osiągnąć. Niestety, po zajęciu 3. miejsca w ćwierćfinale w Zielonej Górze (3, 2, 3, 3, 2) i 7. pozycji w półfinale we Wrocławiu (3, 2, 1, 1, 2), w finale rozegranym w Rybniku zajął ostatnie miejsce (w, 0, 1, 0, 0). Jednak sam udział w finale był ogromnym sukcesem, przede wszystkim ze względu na poważne problemy klubu, który nie miał pieniędzy, a zawodnicy – sprzętu. 1968 był to jeden z najgorszych sezonów Zielonogórzan w historii. Drużyna wygrała tylko 2 spotkania i w sezonie 1967/68 zajęła przedostatnie miejsce na drugim froncie rozgrywek ligowych.

Ostatni sezon Henryka to rok 1969, w którym osiągnął średnią biegową na poziomie 1,50 pkt/bieg. Dane na temat ilości meczów i biegów z udziałem Ciorgi są niekompletne. W roku 1970 roku Henryk Ciorga zakończył karierę żużlową.

Później zajął się szkoleniem adeptów żużlowych w Zielonej Górze. Między innymi był pierwszym szkoleniowcem zmarłego niedawno Henryka Olszaka.

Źródło i zdjęcie: falubaz.com