W 2006 roku rywalizacja o tytuł Indywidualnego Mistrza Stanów Zjednoczonych (jak w poprzednich latach) składała się z trzech rund, które odbyły się w Costa Mesa (5 sierpnia), oraz Auburn (1 września oraz 7 października).

Tytuł mistrzowski zdobył Greg Hancock, wyrównując tym samym rekord wszechczasów Mike’a Basta. Był to również czwarty z rzędu tytuł AMA (IMUSA) Hancocka.

Każdy turniej składał się z 20 biegów. Potem w zależności od zajętych miejsc zawodnicy walczyli o konkretne miejsca (Finał D o 13-16, a finał o 1-4). Czterech najlepszych zawodników walczyło o zwycięstwo w finale A.

Punkty były następnie przyznawane w zależności od tego, na którym miejscu zawodnik ukończył każdy finał. Punkty w Finale „A” przyznano w ten sposób: 20, 18, 16 i 14. Przyznano również punkty bonusowe za zwycięstwo w części zasadniczej mistrzostw.

7 października 2006 roku, 36 letni wówczas Hancock cieszył się z siódmego tytułu indywidualnego mistrza USA. Ostatecznie w 2009 roku dorzucił jeszcze jedno zwycięstwo w tych zawodach. Jednak obecnie najwięcej tytułów indywidualnego mistrza Stanów Zjednoczonych posiada Billy Janniro – 10.

Szczęśliwy Greg 7.10 2006 r powiedział: To niesamowite uczucie dorównać rekordowi Mike’a Bast’a . Przez cały ten czas był moim bohaterem, moim mentorem, moim przyjacielem. Tak wiele się nauczyłem od Mike’a. Wspaniały sezon. Zdobycie drugiego miejsca w Mistrzostwach Świata to najlepszy wynik odkąd wygrałem je w 1997 roku. Jestem wdzięczny wszystkim ludziom, którzy mnie wspierali. Dzisiejsze zwycięstwo dedykuję mojemu przyjacielowi Johnowi Cookowi.

Mike Bast tak skomentował wyczyn Hancocka: Greg wykonał fantastyczną robotę. To był 35-letni rekord i nie sądziłem, że kiedykolwiek zobaczę, jak ktoś go wyrówna. Pamiętam Grega, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem go jeżdżącego na mini-motorku. Gratuluję mu i witam wśród sław amerykańskiego speedwaya.

Przed trzecią i ostatnią rundą na czele IMUSA byli Hancock i Charlie Venegas, którzy mieli po 36 punktów. Billy Hamill miał 35 oczek. Mistrzostwo mogło więc trafić do każdego z tych żużlowców.

Ostatecznie ostatnią rundę wygrał Hancock i to on siódmy raz został mistrzem swojego kraju.

Billy Hamill sięgnął po medal srebrny, a Mike Faria po brązowy, po wygranym biegu dodatkowym z Charlie Venegasem

Klasyfikacja końcowa IM Stanów Zjednoczonych w 2006 roku:
1. Greg Hancock (Costa Mesa, CA) – 57 pkt. (15,21,21)
2. Billy Hamill (Monrovia, CA) – 53 (16,19,19)
3. Mike Faria (Bloomington, CA) – 45 (18,11,16)
4. Charlie Venegas (San Bernardino, CA) – 45 (20,16,9)
5. Tommy Hedden (Auburn, CA) – 33 (7,12,14)
6. Eddie Castro (Ojai, CA) – 29 (11,8,10)
7. Bryan Yarrow (Citrus Heights, CA) – 28 (6,14,8)
8. Nate Perkins (Cypress, CA) – 27 (5,10,12)
9. Bart Bast (Auburn, CA) – 27 (9,7,11)
10. Shawn McConnell (Brea, CA) – 21 (8,6,7)
11. Bobby Schwartz (Costa Mesa, CA) – 19 (12,,4)
12. Shaun Harmatiuk (Garden Grove, CA) – 16 (1,9,6)
13. Josh Larsen (Costa Mesa, CA) – 15 (10,5,-)
14. Buck Blair (Grand Junction, CO) – 12 (3,4,5)
15. Gary Hicks (Riverside, CA) – 5 (4,1,-)
16. Josh West (Granite Bay, CA) – 3 (-,-,3)
17. Wiesław Ośkiewicz II (Polska) – 2 (2,-,-)
17. J. J. Martynse (Penryn, CA) – 2 (-,2-)
17. Ivan Sevart (Roseville, CA) – 2 (-,-,2)