W pierwszej części naszego podsumowania składów ekip PGE Ekstraligi zaprezentowaliśmy cztery drużyny. Dziś czas na przedstawienie czterech najlepszych ekip sezonu 2022.

4. Apator Toruń

Lider –  Robert Lambert – już nie jako u/24. Zawodnik, który w ostatnim sezonie o medal SGP walczył do ostatniego turnieju. Ostatecznie zabrakło 3 pkt. W lidze 9 średnia. Z roku na rok jeździ coraz lepiej.

Objawienie  – Paweł Przedpełski – przed sezonem oprócz ligi startował też w SGP. W tym roku jak skupi się na lidze jest w stanie pokazać klasową jazdę.

Znak zapytania – Wiktor Lampart – jako junior jeździł znakomicie, lecz poziom seniorski to już inna bajka. Jakoś ostatni sezon juniorski miał słabszy niż poprzedni, więc nie wierzę w jego progres. Niektórzy zastanawiają się nad formą Emila, jednak to klasowy zawodnik, do tego również głodny  jazdy. O jego formę nie ma co się martwić.

Najsłabsze ogniwo – juniorzy. Obaj niestety dosyć słabi.

Lambert jako senior zastąpi Holdera, a Lampart wskoczy w jego miejsce w formacji U-24. Dochodzi także zmiana jednego juniora. Formacje młodzieżowe słabe i ich występy to jest duży znak zapytania. Czy któryś z juniorów odpali , wątpliwe? Na plus pozostanie dwójki liderów Dudka i Lamberta i powrót Sajfutdinowa – 3 zawodnik świata sprzed roku na pewno będzie wzmocnieniem. Półfinał powinien być.

3. Włókniarz Częstochowa

Lider  –  Leon Madsen – wicemistrz Świata 2022, 4 w średniej biegowej, już w ostatnich sezonach zdecydowany lider zespołu.

Objawienie  – Franciszek Karczewski – w 1 lidze silne ogniwo aktualnego beniaminka Wilków. Ma szansę pokazać swoją wartość w ekstralidze, zwłaszcza że na pozycjach juniorskich jest w nowym sezonie posucha.

Znak zapytania – Maksym Drabik – zawodnik mocno utalentowany, na pewno bardzo zmotywowany. Wrócił do swojego miasta, w zeszłym sezonie w Częstochowie zdobył 9+2 pkt. Jedynie Michelsen pojechał lepiej – 12 pkt mimo przegranej (również nowy zawodnik Włókniarza od 2023 roku). Drabik ostatni sezon jednak mocno w kratkę. Niektórzy uważają że należy postawić znak zapytania również przy Miśkowiaku. W 2023 będzie walczył już jako senior. Ale wielokrotnie pokazał, że potrafi z bardziej doświadczonymi zawodnikami wygrywać.

Najsłabsze ogniwo – drugi junior i chyba patrząc na zeszły sezon – jednak Drabik.

Duże zmiany składu. W miejsce Lindgrena przyszedł Michelsen, który powinien stworzyć świetny duet z Madsenem. Do tego Maks Drabik w miejsce Bartosza Smektały. Spore zmiany też w formacji juniorskiej. Dwóch nowych juniorów, w u-24.  Szansę dostanie najlepszy junior ostatnich lat Miśkowiak. Jak Drabik będzie w formie, Karczewski potwierdzi formę to będzie to kolejny zespół tylko ze słabym drugim juniorem. Również kompletny skład – walka o złoto.

2. Stal Gorzów

Lider –  Martin Vaculik  – 5 średnia biegowa. W nowym sezonie będzie musiał dostarczyć jeszcze więcej punktów, będzie widoczny brak Mistrza Świata. Od lat czołówka ekstraligowa.

Objawienie  –  każdy może się okazać objawieniem – ciężko będzie zastąpić Bartosza Zmarzlika. Ja jednak typuję Oskara Palucha na objawienie sezonu może nawet. To olbrzymi talent i w końcu dostanie szansę. Będzie liderem formacji młodzieżowej.

Znak zapytania – Oskar Fajfer – bardzo dobre występy na poziomie I i II ligi. Jednak czy przeniesie się to na ekstraligę? 29 lat i chyba już ostatnia szansa na pokazanie się na najwyższym poziomie. I drugi znak zapytania czy ktokolwiek chociaż częściowo będzie w stanie zastąpić Zmarzlika?

Najsłabsze ogniwo – obaj zawodnicy U-24, słaby poziom, brak doświadczenia, zdecydowanie jedna ze słabiej obsadzonych w lidze formacji.

Również spore zmiany – u24. Hansena który zawodził i odszedł do I ligi,  zastąpi duet Jasiński – Salonen. Natomiast w miejsce Zmarzlika sprowadzono mało doświadczonego Oskara Fajfera. Żeby cokolwiek osiągnąć wszyscy musieliby pojechać na max swoich możliwości. Tutaj pewniaków jest dwóch i są to zagraniczni seniorzy. Moim zdaniem walka o utrzymanie.

1. Motor Lublinie

Lider – Bartosz Zmarzlik – trzykrotny Mistrz Świata, najlepszy żużlowiec ligi, po raz pierwszy zmienia barwy klubowe. (w rundzie zasadniczej w Lublinie 10 pkt, w finale w 7 startach 19 pkt)

Objawienie – Tutaj ciężko o takiego zawodnika, Kubera już rok temu udowodnił swoją wartość. Ja bym obstawiał jednak Cierniaka – ostatni sezon juniorski. Z sezonu na sezon coraz lepszy. Pora udowodnić, że zasługuje na miano juniora nr 1 w lidze i na świecie.

Najsłabsze ogniwo – seniorzy zagraniczni – Lindgren od lat stawia na GP i w lidze spisuję się przeciętnie. Holder miał również zdecydowanie słabszy sezon. Słabością tego zespołu mogą też być zmiany w składzie – przed sezonem tworzyli prawdziwy zespół.

Bardzo duże zmiany w skałdzie. Michelsena i Łagute zastąpili Holder i Lindgren. Moim zdaniem obaj słabsi od Michelsena. Ciężko będzie zastąpić w formacji juniorskiej Lamparta. Drabika zastąpi bez wątpienia z powodzeniem Zmarzlik. Jednak rok temu to była zgrana drużyna, w tym roku sporo zmian. Zostali Kubera, Hampel (który jest coraz starszy) i Cierniak. Moim zdaniem walka o finał.

Sezon będzie zupełnie inny niż ostatni – w końcu normalny sezon z normalną ilością kibiców, bez ograniczeń. Sporo zmian w klubach, aż 6 z 15 stałych uczestników GP zmieniło kluby. Najgłośniejsze transfery to zdecydowanie Zmarzlik, Doyle i Piotr Pawlicki. Jednak widać też że można ligę podzielić na dwie czwórki – walczącą o medale(Motor, Włókniarz, Sparta, Apator) i drugą walczącą o utrzymanie  i play off (Stal, Unia, GKM, Wilki)

Moje typy:

1. Sparta

2. Włókniarz

3. Motor

4. Apator

5. GKM

6. Unia

7. Stal

8, Wilki

Dlaczego tak – tutaj co do miejsc 1-2 miałem duży dylemat – oba zespoły oprócz drugiego juniora mają naprawdę mocny skład. Sparta wzmocniła się Pawlickim i jeszcze bardziej powrotem Łaguty, Włókniarz zyskał Mikkelsena, który doprowadził Motor do Mistrzostwa. Motor zajmie 3 miejsce, bo w zeszłym roku liczyło się zgranie i drużyna, w tym za dużo zmian. Apator jest mocny i wzmocniony powrotem Sajfutdinowa. Jednak z czołówki ma zdecydowanie najsłabiej obsadzone pozycje juniorskie i u-24, stąd poza podium DMP. GKM jeśli Pedersen pojedzie jak przed kontuzją, Fricke dalej się rozwinie do tego Krakowiak i Czugunov – mają sporą szansę na play off. Unia zawsze znajduje jakieś talenty juniorskie, do tego mają Kołodzieja, ale Holder to nie ten sam zawodnik co przed laty, stąd 6 miejsce. Stal straciła bardzo dużo do tego się nie wzmocniła. Stąd walka o utrzymanie (słabi u-24, seniorzy polscy). Wilki – jakoś nie wierzę w ten projekt. Podkupywanie zawodników nie wyjdzie im na dobre.