27 czerwca 1969 r. w Ufie w ówczesnym ZSRR odbył się finał kontynentalny Indywidualnych Mistrzostw Świata na żużlu.
Tor żużlowy w tym mieście powstał 10 lat wcześniej i miał długość 380 metrów. Szerokość na prostych wynosiła 8, a na wirażach 12 metrów.
W 1969 r w eliminacjach do indywidualnych mistrzostw świata wystartowało 12 polskich zawodników. Do finału kontynentalnego w Ufie dotarło aż 12 z nich.
Przepustki do finału europejskiego uzyskiwało 8 najlepszych z Ufy. Przed zawodami wiadomo było więc, że co najmniej czterech Polaków odpadnie z dalszych rozgrywek.
Niektórzy turniej ten nazywają wyjazdowymi indywidualnymi mistrzostwami Polski, gdyż oprócz naszych reprezentantów startowało tylko czterech zawodników z innych krajów – dwóch żużlowców z ZSRR i dwóch z Czechosłowacji.
Polacy dominowali w tych zawodach i aż siedmiu zakwalifikowało się do finału europejskiego, który odbywał się 24 sierpnia 1964 r w niemieckim (wówczas RFN) Olching.
W Ufie Polacy zaciekle walczyli o awans. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż aż siedmiu zawodników zgromadziło 9 punktów. Dwóch Rosjan i pięciu Polaków. Niestety jadący znakomity sezon Jerzy Trzeszkowski ze Sparty Wrocław mimo, iż uzyskał 9 oczek zajął dopiero 10 miejsce i w finale europejskim nie mógł być nawet rezerwowym.
Andrzej Martynkin w wydanej w latach 70-ych książce „Czarny sport” uznał zawody w Ufie za jeden z największych sukcesów w dotychczasowych dziejach polskiego sportu żużlowego. Awans wszystkich 12 żużlowców z jednego kraju do finału kontynentalnego IMŚ był wówczas niespotykany.
Polacy zdominowali wtedy całe podium. Wygrał Antoni Woryna przed Andrzejem Wyglendą i Edwardem Jancarzem. Niestety z medalistów w Ufie w finale IMŚ na Wembley wystąpili Andrzej Wyglenda i Edward Jancarz. Antoni Woryna nie przebrnął finału europejskiego…
Wyniki finału kontynentalnego IMŚ Ufa, 27.06.1969 r.:
1. Antoni Woryna (Polska) – 11 pkt.
2. Andrzej Wyglenda (Polska) – 10
3. Edward Jancarz (Polska) – 10
4. Walerij Klemientjew (ZSRR) – 9
5. Henryk Glucklich (Polska) – 9
6. Zbigniew Podlecki (Polska) – 9
7. Jan Mucha (Polska) – 9
8. Andrzej Pogorzelski (Polska) – 9
————-
9. Giennadij Kurilenko (ZSRR) – 9
10. Jerzy Trzeszkowski (Polska) – 9
11. Stanisław Tkocz (Polska) – 8
12. Jan Holub (Czechosłowacja) – 8
13. Paweł Waloszek (Polska) – 6
14. Zygmunt Pytko (Polska) – 3
15. Karel Prusa (Czechosłowacja) – 1
16. Zdzisław Dobrucki (Polska) – 0