Shawn Moran urodził się 19 listopada 1961 r. w Lakewood w Kalifornii. To były amerykański żużlowiec, który był jednym z najpopularniejszych i najbardziej utalentowanych zawodników w historii Sheffield Tigers, a także reprezentantem Stanów Zjednoczonych w międzynarodowych zawodach żużlowych. Jego starszy brat Kelly także jeździł na żużlu.

Moran po raz pierwszy pojawił się na Wyspach Brytyjskich mając 18 lat w 1979 roku. Startował wówczas dla Hull Vikings pod pseudonimem „David East”. Jednak w 1980 roku zaczął startować już pod swoim prawdziwym nazwiskiem. W tym samym roku za 8 000 funtów przeszedł z Hull do Sheffield z Hull i stał się ulubieńcem kibiców, osiągając  najwyższe średnie klubowe w każdym roku, w którym startował w Sheffield.

Po zajęciu 15. miejsca na Mistrzostwach Europy do lat 21 w 1980 roku, Moran wygrał te mistrzostwa w 1981 roku w Slaný w Czechosłowacji z maksymalną liczbą 15 punktów. Mistrzostwa te zostały przemianowane na Mistrzostwa Świata do lat 21 w 1988 roku. Shawn i jego kolega z Kalifornii Ron Preston, który zdobył tytuł w 1979 roku, są jedynymi amerykańskimi zawodnikami, którzy zdobyli tytuł Under-21 (stan na koniec 2023 roku).

W 1982 roku, wraz z panującym mistrzem świata Brucem Penhallem, Bobbym Schwartzem, Scottem Autreyem i swoim starszym bratem Kelly Moranem, Shawn wygrał Drużynowy Puchar Świata na White City Stadium w Londynie. Później powtórzył ten sukces z drużyną USA w 1990 roku na Svítkov Stadion w Pardubicach w Czechosłowacji wraz z Samem Ermolenko, Rickiem Millerem, Billym Hamillem i Kelly Moranem.

Moran pomógł również drużynie USA zająć drugie miejsce w 1985 i 1988 roku na Veterans Memorial Stadium w Long Beach (jedyne finały Drużynowego Pucharu Świata, które odbyły się poza Wielką Brytanią i Europą), a także zajął trzecie miejsce w 1984 (Leszno, Polska) i 1987 roku (trzy rundy rozegrane we Fredericii w Danii, Coventry w Anglii i Pradze w Czechosłowacji).

W 1986 roku do Morana w Sheffield dołączył jego brat Kelly. Shawn zdobył dla Tygrysów łącznie 3.257 punktów, uzyskując średnią 9,36 na mecz. Choć uważany był za zawodnika światowej klasy, nie udało mu się zdobyć indywidualnego mistrzostwa świata. Moran po raz pierwszy otrzymał przydomek „Shooey” od Bobby’ego „Boogaloo” Schwartza i przylgnął on do niego przez całą jego karierę.

Brał udział w trzech finałach indywidualnych mistrzostw świata: 1984 (Göteborg), gdzie zajął 8. miejsce, 1985 (Bradford), gdzie zajął 5. miejsce i 1990 (Bradford). Prawdopodobnie rok 1985 był jego najlepszym sezonem, ponieważ wygrał zarówno finały zagraniczne, jak i międzykontynentalne w drodze do finału światowego w Bradford. Finał światowy w 1985 roku na stadionie Odsal ukończył na piątym miejscu z 10 punktami i dwoma zwycięstwami w 5 biegach. W finale światowym w Odsal w 1990 roku przegrał w biegu dodatkowym o złoto z Perem Jonssonem ze Szwecji po tym, jak obaj zdobyli 13 punktów. Moran o 1 punkt wyprzedził wówczas Todda Wiltshire’a z Australii. Jednak po kilku dniach zdyskwalifikowano go za doping i odebrano mu medal. Drugiego miejsca w IMŚ 1990 roku nie przyznano.

Moran pozostaje jednak jedynym amerykańskim mistrzem świata w rywalizacji na długim torze. Tytuł czempiona globu zdobył w 1983 roku, startując w czechosłowackich Mariańskich Łaźniach z niewyleczoną kontuzją – dochodząc do siebie po złamaniu nogi. Jest także trzykrotnym zwycięzcą finału międzykontynentalnego, wygrywając w 1984 roku w duńskim Vojens, w 1985 w Vetlandzie w Szwecji i 1990 na Fjelsted Speedway Stadium w Danii.

W 1989 roku Moran wygrał Mistrzostwa Brytyjskiej Ligi Żużlowej, które odbyły się 1 października na stadionie Belle Vue oraz Peter Craven Memorial Trophy, również na stadionie Belle Vue.

Podczas swojej kariery Shawn Moran był regularnym gościem w Australii. Okazał się popularnym zawodnikiem „Down Under” i odnosił sukcesy na często większych australijskich torach. W australijskim sezonie 1989/90 Moran był zawodnikiem startującym na torze North Arm Speedway w Adelajdzie i jeździł dla drużyny „Reszty Świata” w serii meczów testowych z Australijczykami przez cały sezon.

W 1984 roku Moran wydał cover singla Chrisa Speddinga „Motor Bikin'” z 1975 roku.

Karierę sportową zakończył w 1993 roku. Jak sam powiedział:

W pewnym momencie, sam nie wiem dlaczego, bałem się odniesienia kontuzji. To przyszło samo. Nie chciałem już nawet wyjeżdżać do biegów. Nie pomogły interwencje lekarzy czy innych osób. Postanowiłem dać sobie spokój.

Niestety zawodnik ma problemy alkoholowe. W Stanach Zjednoczonych nie potrafił na dłużej wytrzymać w pracy. Jedno z zajęć znalazł mu były kolega z drużyny Bruce Penhall.

Jak zamieszkałem z mamą, to wstawałem i szedłem na skup złomu, aby zarobić parę dolarów, a alkohol powrócił. Picie to była moja ucieczka od braku umiejętności odnalezienia się po karierze na torach żużlowych

– wspomina tamten czas Moran.

Do dziś Shawn mieszka w Niemczech, gdzie 12 lat spędził wspólnie z Niemką, przelotnie poznaną podczas mistrzostw świata juniorów w Pocking w 1980 roku. Niestety w życiu byłego żużlowca znów powrócił alkohol i Shawn rozstał się ze swojąniemiecką partnerką…

Shawn Moran Racing: