1 marca 1930 roku na torze Claremont Speedway w Perth odbył się finał Indywidualnych Mistrzostw Australii na dystansie sześciu okrążeń.

W zawodach zwyciężył zawodnik z Wielkiej Brytanii Arthur Atkinson, który pokonał żużlowca z Australii Południowej Jacka Chapmana. Chapman miesiąc wcześniej na połowę krótszym dystansie został indywidualnym mistrzem Australii. Trzecie miejsce zajął Bill Dunne. Turniej mistrzowski odbywał się na zasadach pucharowych.

Przebieg zawodów 1.03.1930 r. w Perth:

Biegi eliminacyjne:
1. B. Dunne
2. L. Stewart
3. S. Parsons
4. B. Potter, L. Glendenning
5. H. Lewis, D. Wise
6. A. Atkinson, J. Sharpe
7. B. McCornick, J. Chapman

Półfinały:
8. B. Dunne, S. Parsons
9. A. Atkinson, B. Potter
10. J. Chapman, D. Wise

Finał:
11. A. Atkinson, J. Chapman, B. Dunne

****

Arthur Atkinson urodził się w 1911 roku. Data jego śmierci nie jest znana. Był żużlowcem, który  wystąpił w pierwszym finale mistrzostw świata na żużlu w 1936 roku. Był także promotorem speedwaya.

Atkinson zaczął jeździć na motocyklach w wieku trzynastu lat. Zanim zaczął uprawiać żużel w 1928 roku w Blackpool, startował w trialu i na torze trawiastym,. [W 1929 dołączył do Leeds jako kapitan drużyny, a w 1930 zdobył mistrzostwo Australii. W 1930 roku dołączył do zarządzanego przez Johnniego Hoskinsa Wembley Lions. Drużyna wygrała Ligę Południową, ale w ostatnim ligowym spotkaniu sezonu Atkinson stracił przytomność po wypadku. Większość sezonu 1931 stracił w wyniku sporu z klubem z Wembley, ale we wrześniu 1931 dołączył do Młotów z West Ham.

Atkinson skoncentrował się na startach w Australii w latach 1929/30, wygrywając w 1930 roku Mistrzostwa Australii na dystansie 2 mil (6 okrążeń) na torze Claremont Speedway w Perth.

W 1936 roku Atkinson został wybrany do reprezentacji Anglii w serii test meczów przeciwko Australii. W reprezentacji występował regularnie aż do wybuchu wojny.

W 1937 roku Hammers zdobyli mistrzostwo Ligi Narodowej, a w 1938 zdobyli Puchar ACU. Atkinson pozostał w Hammers aż do wybuchu II wojny światowej, kiedy to Atkinson służył w Królewskich Siłach Powietrznych (RAF).

Po wojnie zarządzał West Ham Hammers u boku Stana Greatrexa od 1946 do 1949 roku. W 1950 roku Atkinson i jego żona Eileen „Tippy” Thorpe (którą poślubił w 1937 roku – poznali się, gdy pracowała jako sekretarka Johnniego Hoskinsa) zostali promotorami w nowo powstałego klubu Rayleigh Rockets. Podczas promocji w Rayleigh wrócił ponownie do ścigania, dla West Ham, ale dwanaście lat przerwy odbiło się na jego dorobku punktowym. Po słabym początku w sezonie 1953 roku Atkinson wycofał się ze ścigania na torach.

W lidze brytyjskiej reprezentant klubów Leeds Lions (1929), Wembley Lions (1930), West Ham Hammers (1931–1939, 1951) oraz Harringay Racers (1952–1953). Sześciokrotny medalista drużynowych mistrzostw Wielkiej Brytanii: złoty (1937), dwukrotnie srebrny (1938, 1953) oraz trzykrotnie brązowy (1933, 1935, 1952).

Oprócz kariery żużlowej prowadził wraz z żoną gospodarstwo rolne.

Udział w Indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu:
1936 Londyn, Stadion Wembley- 16. miejsce – 3 pkt + 6 punktów półfinałowych
1937 Londyn, Stadion Wembley- 14. miejsce – 6 pkt + 8 punktów półfinałowych
1938 Londyn, Stadion Wembley- 11. miejsce – 5 pkt + 5 punktów półfinałowych

Atkinson jest wymieniony jako numer 2 z 50 w kolekcji kart papierosów Playera z lat 30. XX wieku:

Zdjęcia: janettemillersstrangelife.blogspot.com, speedwayandroadracehistory.com