12 maja 1963 roku stawką ćwierćfinału indywidualnych mistrzostw świata w Ufie był awans ośmiu najlepszych żużlowców do półfinału kontynentalnego, który zaplanowano 3 czerwca we Lwowie.
W zawodach ćwierćfinałowych zwyciężył zawodnik gospodarzy Farit Szajnurow. Polak Andrzej Pogorzelski stanął na drugim stopniu podium. Zawodnik z Czechosłowacji Miroslav Smid był trzeci. Awans do półfinału wywalczyli także dwaj inni reprezentanci biało-czerwonych – Joachim Maj i Mieczysław Połukard. Odpadł tylko zdobywca jednego punktu Emil Jakubowski.
Zawodnicy startujący w eliminacjach z tzw Europy Kontynentalnej ponieśli ogromną klęskę. W Finale Europejskim z zawodów rozeranych w Ufie wystąpił tylko Joachim Maj. Oprócz niego w Goeteborgu o awans do finału IMŚ na Wembley walczyli jeszcze Henryk Żyto (był wtedy najlepszym naszym zawodnikiem – zajął 10 miejsce), Stanisław Tkocz i Marian Kaiser.
W finale indywidualnych mistrzostw świata 14 września 1963 roku mieliśmy jednak polski akcent. Rezerwowym w tamtych zawodach był były zawodnik Sparty Wrocław Tadeusz Teodorowicz. Tylko, że wtedy – po ucieczce z kraju w 1958 roku – miał już obywatelstwo brytyjskie. I przez wiele lat uważany był za zdrajcę i władze PRL starały się żeby wymazać jego nazwisko z kart historii.
Wyniki ćwierćfinałi IMŚ, 12 maja 1963 Ufa:
1. Farit Szajnurow (ZSRR) – 14 pkt.
2. Andrzej Pogorzelski (Polska) – 13
3. Miroslav Smid (Czechosłowacja) – 12
4. Jurij Czekranow (ZSRR) – 12
5. Stanislav Kubicek (Czechosłowacja) – 11
6. Joachim Maj (Polska) – 10
7. Mieczysław Połukard (Polska) – 9
8. Wiktor Kuzniecow (ZSRR) – 8
9. Walentin Moisejew (ZSRR) – 7
10. Antoni Woryna (Polska) – 6
11. Jurij Oleniew (ZSRR) – 6
12. Miloslav Verner (Czechosłowacja) – 5
13. Jochen Dinse (NRD) – 3
14. Jurgen Hehlert (NRD) – 2
15. Gunter Schelenz (NRD) – 2
16. Emil Jakubowski (Polska) – 1
