Przez 16 sezonów startował w swojej ulubionej drużynie z Rybnika. Zdobył łącznie 14 medali drużynowych mistrzostw Polski na żużlu, w tym 10 złotych. W drużynie, w której startował zawsze było kilku jeźdźców, którzy błyszczeli na żużlowych torach, nie tylko w Polsce. W jednym z sezonów uzyskał średnią 1,98 pkt/bieg. Dziś byłby jednym z liderów swej drużyny. W 1962 r nie był nawet w pierwszej czwórce swojego zespołu. W tabeli wszech czasów rozgrywek o DMP zajmuje (wspólnie z Joachimem Majem) drugie miejsce za Stanisławem Tkoczem. Wśród 10 najlepszych zawodników tej kategorii jest jedynym, który osiągnął takie sukcesy tylko w rozgrywkach drużynowych w Polsce. Pozostałych dziewięciu najlepszych żużlowców tryumfy święcili na torach poza granicami Polski, a także w zawodach indywidualnych.
7 stycznia mija 85 rocznica urodzin Karola Peszke, żużlowca Górnika Rybnik i ROWu Rybnik. Dziś wspominamy tego dziesięciokrotnego złotego medalistę Drużynowych Mistrzostw Polski na żużlu.
W 1954 r na czele Górnika Rybnik stanął Tadeusz Trawiński. Swoją pracę zaczął od naboru młodzieży do szkółki żużlowej oraz od stworzenia pierwszej prawdziwej szkółki żużlowej w Polsce, z oddanym trenerem, sztabem mechaników, którzy mieli za zadanie szykować sprzęt dla młodzieży. Treningi z młodzieżą rozpoczął Józef Wieczorek. Na efekty pracy szkoleniowej u podstaw, nie trzeba było długo czekać. Już w drugiej połowie lat 50. pojawiły się nazwiska dla przyszłości żużla znaczące: Bogdan Berliński, Stefan Lipp. Stanisław Tkocz, Erwin Maj (brat Joachima), Ambroży i Apoloniusz Dzida, Karol Peszke, Jan Tkocz (brat Stanisława), Roman Wieczorek.
Karol Peszke urodził się 7 stycznia 1939 w Dębieńsku, zmarł w wieku 66 lat, 3 grudnia 2005 roku. Był wychowankiem Górnika Rybnik. W pierwszej drużynie swojego klubu zadebiutował w 1958 r. Jak na ówczesne czasy debiut w wieku 19 lat nie był czymś oczywistym. Wówczas w składzie Rybniczan jeździli seniorzy: Joachim Maj, Marian Philipp, Józef Wieczorek oraz zawodnicy młodzieżowi: Bogdan Berliński, Stefan Lipp, Erwin Maj, Stanisław Tkocz i właśnie Karol Peszke. Trudno sobie wymarzyć lepszy debiutancki sezon. Górnik Rybnik został drużynowym mistrzem Polski. Peszke w swoim pierwszym meczu 25.05.1958 r. w piątej kolejce rozgrywek o DMP pomiędzy Legią Warszawa a Górnikiem Rybnik rozegranym w Toruniu, zdobył 2 punkty.
Przez całą swoja karierę reprezentował barwy Górnika Rybnik a od 1965 ROWu Rybnik. Jego starty przypadają na „złoty okres” rybnickiego żużla. Dość powiedzieć, że podczas 16 sezonów startów w 1 lidze o DMP (lata 1958 – 1973), aż czternastokrotnie zdobywał z drużyną z Rybnika medale Drużynowych Mistrzostw Polski. A dziesięć z nich to medale złote. Jego dorobek medalowy uzupełniają dwa srebra i dwa brązy. Tylko w dwóch sezonach w 1960 (piąte miejsce) oraz w 1973 r. (czwarta lokata) rybnicka drużyna kończyła rozgrywki bez medalu. Warto zaznaczyć, iż Górnik (ROW) w całej historii startów w rozgrywkach o DMP wywalczył dwanaście tytułów mistrzowskich. Tylko dwa z nich nie były udziałem Karola Peszke.
Był solidnym punktem swojego zespołu. Jednak nigdy nie był wiodącą postacią drużyny. Trudno być liderem, gdy w składzie występowały takie gwiazdy polskiego speedwaya jak Andrzej Wyglenda, Antoni Woryna, Joachim Maj, czy Stanisław Tkocz.
Najlepszą średnią w DMP uzyskał w 1962. Wówczas wystąpił w 51 biegach i zdobył z bonusami 101 pkt, co dało mu średnią 1,98 pkt./bieg. Wówczas była to piąta średnia biegowa w Górniku Rybnik.
Znamiennym jest fakt, iż najgorszą średnią biegową Karol Peszke uzyskał w 1969 r. (0,556 pkt/bieg). W ostatnich dwóch sezonach jego średnia wynosiła powyżej jednego punktu – w 1972 – 1,167 pkt/bieg, a w 1973 – 1,136 pkt/bieg. Największą liczbę startów Karol Peszke zanotował w sezonie 1965. Wówczas 55 stawał pod taśmą w zawodach ligowych. Najmniej startów – sześć – zaliczył pod koniec kariery, w 1972 r., w swoim 15 sezonie występów na torze. Wtedy też zaliczył tylko trzy mecze w 1 lidze.
Osiągnięcia Karola Peszke w rozgrywkach o DMP w latach 1958 – 1973:
| Rok | Klub | DMP | M | B | Pkt | Bon | Suma | Śr/b | 1m | 2m | 3m | 4m | D | U | W | T |
| 1958 | Górnik Rybnik | 1 | 7 | 23 | 22,0 | 7 | 29 | 1,261 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1959 | Górnik Rybnik | 2 | 9 | 24 | 22,0 | 5 | 27 | 1,125 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1960 | Górnik Rybnik | 5 | 4 | 13 | 14,0 | 3 | 17 | 1,308 | 1 | 2 | 7 | 1 | 0 | 2 | 0 | 0 |
| 1961 | Górnik Rybnik | 2 | 12 | 47 | 73,0 | 7 | 80 | 1,702 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1962 | Górnik Rybnik | 1 | 14 | 51 | 81,0 | 20 | 101 | 1,980 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1963 | Górnik Rybnik | 1 | 11 | 42 | 50,0 | 13 | 63 | 1,500 | 4 | 10 | 18 | 6 | 2 | 2 | 0 | 0 |
| 1964 | Górnik Rybnik | 1 | 13 | 51 | 74,5 | 18 | 92,5 | 1,814 | 7 | 15 | 24 | 4 | 0 | 1 | 0 | 0 |
| 1965 | ROW Rybnik | 1 | 14 | 55 | 61,0 | 13 | 74 | 1,345 | 6 | 9 | 25 | 12 | 1 | 2 | 0 | 0 |
| 1966 | ROW Rybnik | 1 | 6 | 19 | 10,0 | 1 | 11 | 0,579 | 1 | 0 | 7 | 9 | 1 | 1 | 0 | 0 |
| 1967 | ROW Rybnik | 1 | 14 | 49 | 55,0 | 13 | 68 | 1,388 | 5 | 13 | 14 | 15 | 0 | 1 | 1 | 0 |
| 1968 | ROW Rybnik | 1 | 12 | 41 | 45,0 | 13 | 58 | 1,415 | 6 | 12 | 3 | 10 | 1 | 3 | 6 | 0 |
| 1969 | ROW Rybnik | 3 | 4 | 9 | 4,0 | 1 | 5 | 0,556 | 0 | 1 | 2 | 4 | 0 | 0 | 2 | 0 |
| 1970 | ROW Rybnik | 1 | 14 | 54 | 77,0 | 21 | 98 | 1,815 | 8 | 16 | 21 | 5 | 0 | 1 | 3 | 0 |
| 1971 | ROW Rybnik | 3 | 5 | 11 | 6,0 | 1 | 7 | 0,636 | 0 | 2 | 2 | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1972 | ROW Rybnik | 1 | 3 | 6 | 6,0 | 1 | 7 | 1,167 | 0 | 2 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 1973 | ROW Rybnik | 4 | 9 | 22 | 19,0 | 6 | 25 | 1,136 | 0 | 4 | 11 | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| RAZEM | 16 sezonów | 151 | 517 | 619,5 | 143 | 762,5 | 1,475 |
Jak widać z powyższego zestawienia, Karol Peszke odjechał 517 biegów w 151 meczach. Uzyskał średnią biegową z całej kariery wynoszącą 1,475 pkt/bieg. (16 sezonów startów).
Podczas swoich startów zdobył cztery komplety punktów, w tym trzy „płatne”: 1962 – 1, 1964 – 2, 1970 – 1. W każdym z sezonów pojawiał się na torze i zdobywał punkty wraz z bonusami.
Niewątpliwie ogromny wpływ na karierę tego zawodnika miała kontuzja, której nabawił się w październiku 1959 roku. W wyniku obrażeń na torze musiał przejść trepanację czaszki (złamana podstawa czaszki), przez co częściowo stracił pamięć. Na szczęście czasowo i odwracalnie. Niestety nigdy już nie wrócił do pełnej dyspozycji oraz do charakterystycznej brawurowej jazdy na torze.
Karol Peszke nie osiągał oszałamiających wyników indywidualnych. Do najważniejszych jego osiągnięć należy zaliczyć dwukrotny udział w finałach IMP. Najlepsze miejsce zajął w 1962 roku w Rzeszowie, gdzie z czterema punktami był trzynasty. W drugim swoim finale IMP w 1967 r. w Rybniku był rezerwowym i ani razu nie wyjechał na tor. Ponadto był dwukrotnym finalistą Memoriału Zbigniewa Raniszewskiego. W 1961 r w Bydgoszczy z 5 punktami zajął 9 miejsce. Pięciokrotnie startował w finałach Pucharu ROW.
W 1973 roku, w ostatnim sezonie startów Karola Peszke, w drużynie ROWu występowali następujący zawodnicy – seniorzy: Antoni Fojcik, Jerzy Gryt, Antoni Masłowski, Andrzej Wyglenda (oczywiście również Karol Peszke). Młodzieżowcami wówczas byli: Henryk Goik, Stanisław Kiljan, Jan Koczy, Piotr Pyszny, Grzegorz Szczepanik, Franciszek Szostak, Andrzej Tkocz, Jerzy Wilim. Z kolegów z jego pierwszego sezonu startów na żużlu nie występował już nikt.
Po zakończeniu kariery zawodniczej pełnił na stadionie w Rybniku funkcję kierownika parku maszyn oraz chronometrażysty.
Karol Peszke na stałe zapisał się w historii polskiego speedwaya. Z dorobkiem 10 złotych medali DMP jest na drugim miejscu, wspólnie z Joachimem Majem (również z Rybnika) w tabeli wszechczasów tych rozgrywek. Wyprzedza go tylko jego kolega klubowy Stanisław Tkocz z 11 zwycięstwami w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo Polski na żużlu. „Eksportowi” zawodnicy ROWu Andrzej Wyglenda, czy Antoni Woryna z dziewięcioma złotymi medalami DMP plasują się za Karolem Peszke na pozycjach 4 i 5 w tabeli wszechczasów.
Warto zwrócić uwagę na fakt, iż Karol Peszke miał 33 lata, gdy z ROWem zdobywał swój dziesiąty tytuł drużynowego mistrza Polski.
