Kariera jednego z najsłynniejszych austriackich motocyklistów, Rudolfa Runtscha, obejmowała zarówno okres przed, jak i po II wojnie światowej.

Urodzony 7 lutego 1905 roku w stolicy Austrii – Wiedniu, Rudolf „Rudi” Runtsch zaczął startować jako nastolatek w lokalnych wyścigach górskich oraz wyścigach szosowych. W 1927 roku wygrał klasę 175 cm 3 w Österreichische Tourist Trophy, rozgrywanym na 18,1-kilometrowym torze na drogach publicznych Breitenfurt bei Wien, jadąc do Puch. W tym wyczerpującym wyścigu odniósł drugie zwycięstwo w 1931 roku na fabrycznym NSU o pojemności 500 cm 3 .

Rudi Runtsch szybko dał się poznać jako zdolny jeździec i został zauważony przez Ferdinanda Eichlera, austriackiego importera motocykli Douglas, który sam odnosi sukcesy jako jeździec wyścigowy. Na szybkiej maszynie Douglas, napędzanej podłużnym silnikiem typu bokser, Runtsch odnosił zwycięstwa w wyścigach szosowych, wyścigach na torach dirty track, a przede wszystkim w wyścigach górskich (jazdy pod górę), stając się wielokrotnym górskim mistrzem swojego kraju. Podczas wyścigu górskiego Zirlerberg w 1930 r. w pobliżu Innsbrucka zdeklasował wszystkich swoich rywali, w tym Hansa Stucka , zwanego wówczas Bergkönig („Król Gór”), dosiadając motocykl Austro-Daimler.

W sobotę 13 kwietnia 1929 roku wystartował na Wyspach Brytyjskich w zawodach Bristol Open Handicap. W finale był drugi za Williamem Joyem. Upadek zaliczył Len Parker.

W 1931 roku NSU wprowadziło Rudiego Runtscha do swojego zespołu fabrycznego. Austriak dołączył do drużyny, w której składzie byli Anglik Tommy Bullus i Niemcy Paul Rüttchen, Toni Ulmen i Hans Soenius. Ścigając się w Niemczech, w sezonie 1931 wygrał klasę 500 cm 3 na torze Eilenriede Rennen w Hanowerze oraz klasę 1000 cm 3 na torze Bäderrennen Ostseering w Misdroy oraz w „Grand Prix Niemiec” na torze Nürburgring.

Podczas walki o prowadzenie z kierowcą fabrycznym Norton, Jimmiem Guthrie na Rund um Solitude w Stuttgarcie Runtsch zerwał łańcuch na dwa okrążenia przed metą. Później prowadził Avus-Rennen w berlińskim AVUS (Automobil-Verkehrs und Uebungs-Straße), kiedy awaria silnika zmusiła go do wycofania się. Zadebiutował także na Isle of Man Mountain Circuit, startując w Senior Tourist Trophy dla NSU, ale wyścigu nie ukończył.

Pod koniec 1931 r. Runtsch opuścił firmowy zespół NSU i aż do wybuchu wojny ścigał się jako zawodnik na maszynach AJS i Norton, wygrywając kilka wyścigów w kraju i za granicą. Po zakończeniu działań wojennych wznowił karierę w Austrii, mając grubo ponad 40 lat. W latach 1945-1948 odniósł w sumie pięć zwycięstw w Großen Preis der Stadt Wien, odbywającym się na ulicznym torze „Rund ums Heustadlwasser”, położonym w parku Prater w Wiedniu. W 1947 roku był motocyklowym mistrzem Austrii zarówno w klasie 350, jak i 500 cm3 , jeżdżąc na swoich przedwojennych motocyklach Norton. W następnym roku wygrał klasę 350 cm 3 na Autobahn-Rennen w Salzburgu.

Rudi Runtsch wygrywał wyścigi u siebie w kraju, a także na Węgrzech i w Czechosłowacji do 1951 roku, kiedy to przeszedł na sportową emeryturę. Zmarł 07 lutego 1955 roku, w tym samym dniu, w którym obchodził swoje 50. urodziny.