Posiada także polskie obywatelstwo, które uzyskał w wieku 33 lat. Andrew (Andy) Smith urodził się 25 maja 1966 w Yorku w Anglii. W czasie swojej długoletniej kariery zaliczył 29 występów w reprezentacji Anglii na żużlu.

Smith przez pierwsze siedem lat swojej kariery występował w barwach Belle Vue Aces, było to w latach 1982 – 1988. Następnie dołączył do Bradford Dukes na dwa sezony ligi brytyjskiej i swoją postawą na torze sprawił, iż stał się wówczas jednym z czołowych brytyjskich zawodników.

Smith jeździł także w Australii, w sezonie 1990/91, kiedy stacjonował na torze Claremont Speedway w Perth w Australii Zachodniej. Pomimo tego, że Claremont jest prawie dwukrotnie dłuższy od większości brytyjskich torów, 18 stycznia 1991 Smith pokonał bohatera z rodzinnego miasta i dwukrotnego mistrza Australii Glenna Doyle’a w King of Claremont Classic. Smith zajął także drugie miejsce, za Szwedem Dennisem Löfqvistem na Międzynarodowych zawodach Boxing Day International w 1990 roku na torze w Melbourne Showgrounds.

Po dołączeniu do Coventry Bees w 1992 r. trzykrotnie z rzędu wygrał mistrzostwa Wielkiej Brytanii na żużlu w latach 1993, 1994 i 1995, co sprawiło, że był zaledwie jednym z trzech zawodników, którzy kiedykolwiek dokonali tego wyczynu.

Od 1998 do 2001 Smith po raz drugi jeździł w Belle Vue i zanotował średnią 8,27 pkt na mecz w sezonie żużlowym Elite League 1999. W sezonie 2002 nie jeździł w Wielkiej Brytanii, spędzając czas w Polsce.

Wcześniej dzieki staraniom działaczy klubowym w 1999 roku otrzymał polskie obywatelstwo. W 1999 r. zakwalifikował się (jako zawodnik rezerwowy) do finału Indywidualnych Mistrzostw Polski, rozegranego w Bydgoszczy. W turnieju tym wystąpił w jednym biegu, nie zdobywając punktów.

W 2003 roku wrócił do Wielkiej Brytanii i podpisał kontrakt z Oxfordem (znanym wówczas jako Silver Machine) na sezon żużlowy Elite League 2003. Następnie jeździł w Swindon Robins w 2004 roku, po czym wrócił do swojego pierwszego klubu Belle Vue na sezon żużlowy Elite League 2005, gdzie pomógł klubowi wygrać Elite League Knockout Cup.

Po debiucie w lidze polskiej w 1992 roku spędził 16 sezonów ścigając się w polskich ligach.

Występował w następujących drużynach w naszym kraju: Polonia Bydgoszcz (1992-1995, 1998, 2004), Stal Rzeszów (1996), Unia Tarnów (1997), Polonia Piła (1999-2000), Unia Leszno (2001), WKM Warszawa (2002-2003), Apator Toruń (2005) i Wybrzeże Gdańsk (2006-2007). Łącznie zdobył 5 medali Drużynowych Mistrzostw Polski: 2 złote (1992, 1999), 2 srebrne (1993, 2000) oraz 1 brązowy (1995).

Kontynuował także jazdę w różnych klubach w Anglii do końca sezonu 2007.

W swojej karierze był trzy razy indywidualnym mistrzem Wielkiej Brytanii (1993, 1994, 1995).

W swojej karierze Smith dotarł do dwóch finałów światowych i przez osiem lat startował w Grand Prix na żużlu. Reprezentował Wielką Brytanię, a jego występy obejmowały Puchar Świata na żużlu, czyli Drużynowy Puchar Świata na żużlu w 1999 roku.

Jego syn Jack Smith jest także żużlowcem.