26 września 1950 r Alfreda Smoczyka pokonało to co kochał najbardziej – szybka jazda na motocyklu. Tego dnia wracał do Leszna swoją czerwoną jawą. Jechał szutrową drogą jaka była wówczas na trasie Gostyń – Leszno. Niestety w okolicy lasu Kąkolewskiego uderzył w drzewo i poniósł śmierć na miejscu.
Przegląd sportowy tak napisał w 1950 r. o tym tragicznym wydarzeniu: „Sport polski okryty jest ciężką żałobą”.
Alfred Smoczyk ur. 11 października 1928 w Kościanie, w chwili śmierci nie miał nawet 22 lat. Był zawodnikiem klubów LKM Unia Leszno oraz CWKS Warszawa. Starszy brat Zdzisława Smoczyka.
23 października 1949 r na torze w Lesznie został Indywidualnym Mistrzem Polski na żużlu. Zdobył wówczas komplet 16 punktów (za zwycięstwo otrzymywało się 4 punktu). W rywalizacji uczestniczyło 13 zawodników.
W finale Indywidualnych Mistrzostw Polski rozegranych 8 października 1950 r na torze w Krakowie zwyciężył Józef Olejniczak (zawodnik Unii Leszno). Alfredowi Smoczykowi przyznany został honorowy tytuł mistrzowski.
Postanowieniem prezydenta Bolesława Bieruta z 30 września 1950 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polskii za wybitne zasługi położone w dziedzinie rozwoju i propagandy sportu polskiego[. Otrzymał także tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu
Od 1951 w Lesznie odbywa się turniej żużlowy jako Memoriał Alfreda Smoczyka, od 1953 rozgrywany na stadionie nazwanym imieniem żużlowca.
