Dziś przypada 26 rocznica śmierci jednego z najlepszych żużlowców Sparty Piotra Bruzdy. W wieku zaledwie 50 lat, 22 stycznia 1996 r. zginął w Szwecji w wypadku związanym z wykonywaniem obowiązków służbowych.

Piotr Bruzda – w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych był liderem i podporą wrocławskiej drużyny, był też wielokrotnym reprezentantem Polski. Na pewno miał ogromny talent do żużla. Można powiedzieć, że urodził się albo za wcześnie, albo za późno. Najlepsze lata jego kariery przypadają na okres kiedy Sparta nie była zbyt mocna w lidze. W latach 70-ych XX w wrocławska ekipa zanotowała dwa spadki do niższej klasy rozgrywek (1972 i 1977). Co prawda pobyt w drugiej lidze trwał zaledwie jeden sezon, ale najgorsze dla Sparty dopiero miało nadejść (bardzo złe lata 80-e XX w.).

Karierę żużlową rozpoczął w wieku 19 lat w 1965 r. W drużynie Sparty liderem był wówczas Konstanty Pociejkowicz. W kadrze znajdowali się też doświadczeni Adolf Słaboń, Zygmunt Antos, czy Andrzej Domiszewski.

W drużynie był też starszy o rok od Bruzdy Jerzy Trzeszkowski. Ale Trzeszkowski na żużlu startował już w wieku 17 lat, od 1962 r. I w 1965 r był już solidnie punktującym zawodnikiem Sparty. Sezon zakończył ze średnią 2,20 pkt/bieg. Po zakończeniu kariery przez  Pociejkowicza był liderem Wrocławian.

Bruzda w debiutanckim sezonie wystąpił w 10 meczach i wystartował w 28 biegach. Nie wygrał jeszcze biegu indywidualnie, ale zdobył z bonusami 24 punkty co dało mu średnią 0,857 pkt/bieg.

Szybko stał się nie tylko czołowym zawodnikiem swojego klubu, członkiem kadry narodowej, ale i ulubieńcem kibiców, o których przychylność dbał równie sumiennie, jak o prezencję własną i swojego sprzętu. Jako jeden z pierwszych barwnymi drobiazgami starał się wprowadzić nieco kolorytu do sportu nazywanego czarnym.

A tak o Piotrze bruździe pisał Marek Smyła, fotograf, później sędzia żużlowy, w książce Asy żużlowych torów – Piotr Bruzda:

„Życie go nie rozpieszczało, szczególnie trudne miał dzieciństwo, dorastał właściwe bez rodziców. Ambicja i silny charakter sprawiły, że potrafił jednak pokonać przeszkody, stając nie tylko bardzo skutecznym zawodnikiem ligowym, ale sięgał także po sukcesy w kraju i na arenie międzynarodowej, z pamiętnym srebrnym medalem wywalczonym w mistrzostwach świata par w duecie z Edwardem Jancarzem.

Mimo bardzo dobrych wyników, stawiających Piotra Bruzdę w ścisłej krajowej czołówce, nie miał on szczęścia do działaczy, i to zarówno tych klubowych, jak i z żużlowej centrali. Często zamiast otrzymywać zasłużoną pomoc i wsparcie, zmagać się musiał z kłodami rzucanymi mu pod nogi.

Walczył na torze, ale także o możliwość podnoszenia swoich umiejętności poprzez pobieranie żużlowej nauki u najlepszych, czyli w ówczesnej lidze brytyjskiej. Nigdy na ten wyjazd nie uzyskał zgody. Ostatecznie sportową karierę, a także, w sposób tragiczny, zbyt krótkie życie, zakończył w Szwecji, która stała się jego drugą ojczyzną.”

W rozgrywkach o Drużynowe Mistrzostwo Polski startował w latach 1965–1981, przez całą karierę reprezentując klub Sparta Wrocław. Był dwukrotnym brązowym medalistą DMP (1967, 1968).

Wraz z Edwardem Jancarzem w 1975 roku zdobył srebrny medal Mistrzostw Świata Par na żużlu, które zostały rozegrane na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu. Polacy zdobyli 23 punkty i stracili tylko punkt do złotych medalistów – Szwecji. Para Jancarz-Bruzda w siódmym biegu jechała na podwójnym prowadzeniu przed Australijczykami Philem Crumpem (ojcem Jasona) i Johnem Boulgerem. Niestety defekt motocykla Bruzdy pozbawił Polaków kompletu punktów w tym biegu. Zamiast 5-1 było 3-3. Później Polacy mieli jeszcze szansę na wygraną w tych zawodach. Jednak w biegu czternastym Polacy przegrali 4-2 z parą szwedzką Anders Michanek-Tommy Jansson. Remis w tym biegu dałby „naszym” złoty medal MŚP.

Bruzda siedem razy startował w finałach Indywidualnych Mistrzostw Polski. W 1969 na torze w Rybniku z trzema punktami zajął 13 miejsca, a Jerzy Trzeszkowski był wówczas trzeci. Upragniony medal zdobył w 1974 r na torze w Gorzowie. W swoim piątym starcie w Finałach Mistrzostw Polski Piotr Bruzda zajął trzecie miejsce ulegając gospodarzom Zenonowi Plechowi I Edwardowi Jancarzowi. Bruzda w biegu o srebrny medal musiał uznać wyższość Jancarza. W 1974 w finale IMP wystąpiło jeszcze dwóch Wrocławian. Zygfryd Kostka z 10 pkt był piąty, a Jan Chudzikowski był 16.

Bruzda był również dwukrotnym uczestnikiem Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski, w latach 1967 (był 5 z 10 punktami na koncie) i 1971.

W 1968 r. zdobył „Srebrny Kask”. Dwukrotnie awansował do finałów kontynentalnych (eliminacji Indywidualnych Mistrzostwa Świata), w 1971 r. w Slanach zajął XV, a w 1975 r. w Leningradzie – X miejsce (wcześniej zwyciężając w rozegranym w Pradze turnieju półfinałowym).

W 1980 r nie startował w lidze, co odbiło się na wynikach Sparty. Jak się okazało młoda drużyna z jednym liderem Robertem Słaboniem zajęła ostatnie miejsce w lidze. Po pierwszym meczu sezonu 1980 karierę żużlową zakończył Bolesław Gorczyca. W Sparcie terminował wówczas reprezentant Jugosławii Kreso Omerzel.

Piotr Bruzda wsparł jeszcze swoją drużynę w rozgrywkach drugiej ligi w 1981 r. Wystąpił w czterech meczach i pojechał w 15 biegach. Karierę w Sparcie zakończył w wieku 35 lat.

Później wyjechał do Szwecji, gdzie startował w rozgrywkach tamtejszej ligi żużlowej.

Przez 16 lat startów w barwach Sparty wystąpił w 194 meczach. Pod taśmą startową stawał 824 razy. Zdobył 1368,5 pkt. oraz 108 bonusów. Jego średnia biegowa z 16 lat startów wynosi 1,792 pkt/bieg.

Można powiedzieć, że wraz z zakończeniem kariery przez Piotra Bruzdę, w klubie zakończył się pewien etap, a pozostałe po nim puste miejsce w kadrze drużyny było nie do zastąpienia przez wiele lat.

Pod względem ilości rozegranych meczów w barwach Sparty, Bruzda zajmuje piąte miejsce za Maciejem Janowskim, Adolfem Słaboniem, Konstantym Pociejkowiczem i Tomaszem Jędrzejakiem. Również piąty jest w klasyfikacji klubowej pod względem ilości zdobytych punktów dla Sparty (za Janowskim, Woffindenem, Pociejkowiczem i Śledziem).

Statystyki Piotra Bruzdy podczas startów w Sparcie:

RokWiekKlasaMBIIIIIIIVDUWTPktBonSumaŚr/bieg
196519Ekstraliga1028041112100019,0524.00.857
196620Ekstraliga1237061119010023,0730.00.811
196721Ekstraliga12436121211110054,0761.01.419
196822Ekstraliga13521314135151080,01292.01.769
196923Ekstraliga1458191668432095,06101.01.741
197024Ekstraliga14652322941060122,08130.02.000
197125Ekstraliga145920201170100111,07118.02.000
197226Ekstraliga145819161721030106,07113.01.948
1973271 Liga5145630000030,0434.02.429
197428Ekstraliga135321131130100109,04113.02.132
197529Ekstraliga1146201265102090,0191.01.978
197630Ekstraliga136823221281200124,512136.52.007
197731Ekstraliga189430262552330167,08175.01.862
1978321 Liga1050191565023093,011104.02.080
197933Ekstraliga1784162727122000129,07136.01.619
1981351 Liga4151372110016,0218.01.200
Razem:16 sezonów19482423523418710816202001368,51081476,51,792