Józef Olejniczak urodził się 5 września 1918 w Haspe. Należał więc do pokolenia Kolumbów. Zmarł w wieku 83 lat 13 marca 2001 roku w Lesznie. Zanim rozpoczął karierę żużlową, w młodości uprawiał pływanie, żeglarstwo, koszykówkę, siatkówkę i lekkoatletykę. Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku brał udział, w stopniu plutonowy podchorąży, w bitwie nad Bzurą. Po wojnie rozpoczęła się jego przygoda ze sportem żużlowym.
Sport ten – z racji podeszłego, jak na żużlowca, wieku – uprawiając stosunkowo krótko, w latach 1948–1956. Swoją przygodę ze speedwayem rozpoczął więc mając już 30 lat. Przez wszystkie lata startów reprezentował barwy Unii Leszno. Ze swoją drużyną sześć razy zdobył tytuł Drużynowych Mistrzów Polski. Było to w latach 1949, 1950, 1951, 1952, 1953 oraz 1954.
Był nie tylko zawodnikiem, ale również trenerem sportu żużlowego i działaczem sportowym. Od drugiego roku życia mieszkał w Lesznie i z tym miastem związany był przez całe życie.
W 1949 r. został prezesem leszczyńskiej Unii. Rok później zajął pierwsze miejsce w mistrzostwach Polski. 12 dni przed turniejem finałowym, który miał odbyć się w Krakowie, w wypadku drogowym zginął pod Lesznem przyjaciel Olejniczaka i również jeden z prekursorów polskiego żużla – Alfred Smoczyk. W uznaniu zasług Smoczyka Polski Związek Motorowy przyznał mu tytuł mistrza za rok 1950, a uczestnicy krakowskiego finału ścigali się już tylko o srebro . Dopiero w 1984 roku zweryfikowano wyniki: Smoczyk otrzymał tytuł honorowego mistrza Polski, a najlepszy na krakowskim torze Józef Olejniczak – złoto i szarfę mistrzowską.
W 1951 i 1952 r. zwyciężył w turniejach o Łańcuch Herbowy Miasta Ostrowa Wielkopolskiego.
W latach 1949-1954 reprezentował także barwy Polski. Karierę na torze zakończył w 1956 r., ale już wcześniej prowadził zgrupowania kadry i szkolił młodszych kolegów. Pod wodzą Olejniczaka Polska trzykrotnie zdobywała złote medale Drużynowych Mistrzostw Świata. Józef Olejniczak do końca był związany z Unią Leszno.
Był trenerem kadry narodowej, jak również klubowym, m.in. w leszczyńskiej Unii. W latach 1951–1980 był przewodniczącym Podkomisji Szkoleniowej Głównej Komisji Sportu Żużlowego w Warszawie. Przez kilka lat zajmował stanowisko prezesa Unii, był również współautorem modernizacji stadionu im. Alfreda Smoczyka (w latach 50. XX wieku).
Tuż po śmierci Józefa Olejniczaka w 2001 roku, tak Go wspominał ówczesny prezes Unii Leszno Leszek Jankowski:
Mieszkał niedaleko stadionu i przychodził na wszystkie nasze spotkania. W ostatnich dniach przed śmiercią Józef Olejniczak prawie codziennie przebywał w siedzibie klubu. Chciał zorganizować spotkanie mistrzów Polski przy okazji Memoriału Alfreda Smoczyka.
Józef Olejniczak jest pochowany na starym cmentarzu parafialnym przy ul. Kąkolewskiej w Lesznie.
W 20 rocznicę śmierci Józefa Olejniczaka kibice ze Stowarzyszenia Sympatyków Klubu Unia Leszno wyszli z kolejną inicjatywą. Chcieli aby planowany nowy skwer vis a vis stadionu Smoczyka nosił imię jednej z legend leszczyńskiego sportu żużlowego – Józefa Olejniczaka.
– Uważamy, że to bardzo zasłużony zawodnik, trener i działacz, a także żołnierz kampanii wrześniowej 1939 roku. Naszym zdaniem jest on trochę niestety zapomniany, i właśnie z tego względu w ten sposób chcielibyśmy go przypomnieć, zwłaszcza temu młodszemu pokoleniu kibiców – mówi jeden z pomysłodawców Dawid Krause.
Jednak już wiadomo, że prezydent Leszna Łukasz Borowiak zaproponował inne miejsce – zalesione tereny w pobliżu kas biletowych stadionu im. A. Smoczyka, które niebawem zostaną poddane rewitalizacji.
Zdjęcie: fb Unia Leszno. Drużyna LKM-u z sezonu 1948. Od lewej: Zbigniew Stencel – kier.drużyny, Alfred Smoczyk, Stanisław Przybylski, Józef Olejniczak, Antoni Osiecki
