W roku 1954 indywidualnego mistrza Polski wyłaniano w cyklu pięciu turniejów (na wzór dzisiejszego Grand Prix). Do ogólnej klasyfikacji każdy z zawodników zaliczone miał trzy najlepsze wyniki. Wliczano punkty uzyskane przez żużlowców na torze. Zmiany w wyłanianiu mistrza Polski zastosowano od 1953 i funkcjonowały do 1956 r.
W 1954 turnieje finałowe rozgrywano wg tabeli 13 biegowej, gdyż w każdych zawodach brało udział tyko 13 żużlowców. Wielu fachowców uważa tabelę dla 13 rywali za najbardziej sprawiedliwą. Każdy uczestnik spotyka się z rywalem raz i z każdego pola startuje tylko jeden raz.
Tylko pięciu żużlowców wystąpiło we wszystkich pięciu rundach. Byli to Janusz Suchecki z Budowlanych Warszawa, Edward Kupczyński ze Spójni Wrocław, Eugeniusz Nazimek z Gwardii Bydgoszcz, Zbigniew Raniszewski z Gwardii Bydgoszcz i Alojzy Frach ze Spójni Wrocław. Jednak najlepszy okazał się Mieczysław Połukard ze Spójni, który zmagania o tytuł IMP 1954 rozpoczął od drugiego turnieju.
Poszczególne zawody finałowe (poza tymi w Katowicach) rozgrywane były o jakiś puchar bądź były memoriałem.
10. Finał IMP „Puchar Ziem Zachodnich/Odzyskanych, 30.05.1954 Wrocław, zawody nr 1:
1. Józef Olejniczak (Unia Leszno) – 10 pkt
2. Edward Kupczyński (Spójnia Wrocław) – 9 pkt (w pierwszym swoim starcie miał defekt)
3. Eugeniusz Nazimek (Gwardia Bydgoszcz) – 9 pkt
4. Janusz Suchecki (Budowlani Warszawa) – 9 pkt
10. Finał IMP, 20.06.1954 Katowice, zawody nr2:
1. Mieczysław Połukard (Spójnia Wrocław) – 12 pkt
2. Edward Kupczyński (Spójnia Wrocław) – 8 pkt
3. Zbigniew Raniszewski (Gwardia Bydgoszcz) – 8 pkt
4. Bernard Kacperek (Włókniarz Częstochowa) – 7,5 pkt
10. Finał IMP, „Memoriał Alfreda Smoczyka”, 08.08.1954 Leszno, zawody nr 3:
1. Andrzej Krzesiński (Unia Leszno) – 11 pkt
2. Janusz Suchecki (Budowlani Warszawa) – 10 pkt
3. Włodzimierz Szwendrowski (Ogniwo Łódź) – 10 pkt
4. Eugeniusz Nazimek (Gwardia Bydgoszcz) – 8 pkt
5. Edward Kupczyński (Spójnia Wrocław) – 8 pkt
10. Finał IMP „Criterium Asów” – 03.10.1954 Bydgoszcz, zawody nr 4:
1. Edward Kupczyński (Spójnia Wrocław) – 10 pkt
2. Mieczysław Połukard (Spójnia Wrocław) – 9 pkt
3. Zbigniew Raniszewski (Gwardia Bydgoszcz) – 9 pkt
4. Janusz Suchecki (Budowlani Warszawa) – 9 pkt
Jak widać rywalizacja o tytuł Indywidualnego Mistrza Polski trwała do ostatnich zawodów w Warszawie. Po czterech turniejach finałowych najwięcej punktów (uwzględniając trzy najlepsze występy) miał Janusz Suchecki. Na jego koncie widniało 28 punktów. Drugi był Edward Kupczyński 27 punktów. Trzeci był Mieczysław Połukard, który zdobył tylko 23 punkty. Jednak późniejszy indywidualny mistrz Polski nie wystartował w pierwszych zawodach we Wrocławiu i szczególnie nie wyszedł mu turniej w Lesznie (zdobył tylko 2 punkty).
10. Finał IMP „Puchar Stolicy”, 17.10.1954 Warszawa, zawody nr 5:
| Msc. | Zawodnik | Klub | Pkt | |
| 1 | Mieczysław Połukard | Spójnia Wrocław | 12 | (3,3,3,3) |
| 2 | Janusz Suchecki | Budowlani Warszawa | 10 | (2,3,2,3) |
| 3 | Włodzimierz Szwendrowski | Ogniwo Łódź | 10 | (3,3,2,2) |
| 4 | Florian Kapała | Kolejarz Rawicz | 8 | (2,1,2,3) |
| 5 | Eugeniusz Nazimek | Gwadia Bydgoszcz | 7 | (3,1,3,d) |
| 6 | Andrzej Krzesiński | Unia Leszno | 6 | (3,2,d,1) |
| 7 | Edward Kupczyński | Spójnia Wrocław | 6 | (3,2,1,0) |
| 8 | Tadeusz Fijałkowski | Budowlani Warszawa | 6 | (1,2,1,2) |
| 9 | Marian Kaznowski | Włokniarz Częstochowa | 5 | (2,1,1,1) |
| 10 | Zbigniew Raniszewski | Gwardia Bydgoszcz | 5 | (0,2,1,2) |
| 11 | Bernard Kacperak | Włókniarz Częstochowa | 2 | (1,1,0,0) |
| 12 | Alojzy Frach | Spójnia Wrocław | 1 | (0,1,0,0) |
| 13 | Józef Wieczorek | Górnik Rybnik | 0 | (u) |
| rez. | Jan Krakowiak | Ogniwo Łódź | 0 | (0,0,0) |
Jednak komplet (12) punktów w Warszawie sprawił, że tytuł Indywidualnego Mistrza Polski wywalczył Mieczysław Połukard. Drugi był Janusz Suchecki z Budowlanych Warszawa (4 punkty straty) a trzeci Edward Kupczyński – Indywidualny Mistrz Polski z 1952 r. Na podium IMP sezonu 1954 stanęło dwóch zawodników Spójni Wrocław.
Klasyfikacja końcowa Indywidualnych Mistrzostw Polski w sezonie 1954:
| Msc. | Zawodnik | Klub | Pkt | |
| 1 | Mieczysław Połukard | Spójnia Wrocław | 33 | (-,12*,2,9*,12*) |
| 2 | Janusz Suchecki | Budowlani Warszawa | 29 | (9*,5.5,10*,9,10*) |
| 3 | Edward Kupczyński | Spójnia Wrocław | 27 | (9*,8,8*,10*,6) |
| 4 | Włodzimierz Szwendrowski | Ogniwo Łódź | 27 | (-,7*,10*,0,10*) |
| 5 | Andrzej Krzesiński | Unia Leszno | 25 | (8*,6*,11*,-,6) |
| 6 | Eugeniusz Nazimek | Gwardia Bydgoszcz | 25 | (9*,4,8*,8*,7) |
| 7 | Józef Olejniczak | Unia Leszno | 23 | (10*,-,6*,7*,-) |
| 8 | Zbigniew Raniszewski | Gwardia Bydgoszcz | 23 | (5,8*,6*,9*,5) |
| 9 | Marian Kaznowski | Włókniarz Częstochowa | 15 | (-,2,4*,6*,5*) |
| 10 | Florian Kapała | Kolejarz Rawicz | 15 | (-,6*,1*,-,8*) |
| 11 | Alojzy Frach | Spójnia Wrocław | 14 | (6*,1,4*,4*,1) |
| 12 | Tadeusz Fijałkowski | Budowlani Warszawa | 13 | (5*,-,2*,1,6*) |
| 13 | Bernard Kacperak | Włókniarz Częstochowa | 9,5 | (-,7.5*,0*,-,2*) |
| 14 | Józef Wieczorek | Górnik Rybnik | 5 | (5*,0*,-,-,0*) |
Mieczysław Połukard swoją żużlową karierę rozpoczął więc we Wrocławiu, w barwach miejscowego Związkowca. Brał tam udział w dolnośląskiej lidze maszyn przystosowanych.
W barwach różnych wrocławskich klubów (Spójnia, CWKS, ponownie Spójnia) występował przez kilka następnych lat, aż do roku 1954. Początkowe lata jego kariery nie wskazywały na to, że w przyszłości Połukard może odnieść aż tak znaczące sukcesy jako zawodnik i trener. Choć oczywiście miał już osiągnięcia dużej rangi: dwa srebrne medale DMP wywalczone w latach 1952 i 1954. O Połukardzie mówiło się jako o mocnym zawodniku, ale nie traktowano go raczej jako przyszłego mistrza świata (złoto w DMŚ w 1961 r we Wrocławiu).
Po przejściu w 1955 r do Gwardii Bydgoszcz Połukard zostaje liderem tej drużyny. W 1959 r. jako pierwszy Polak awansował do finału indywidualnych mistrzostw świata na żużlu. Na Wembey zdobył 5 pkt i zajął 12 miejsce.
