Christer Löfqvist urodził się 4 czerwca 1944 roku w szwedzkim Visby. Zmarł w wieku 34 lat 1 lutego 1978 roku. Jego syn Dennis Löfqvista również był żużlowcem.
Na żużlowym torze po raz pierwszy pojawił się w wieku 21 lat w 1965 roku. Ale niedługo potem przestał się ścigać na żużlu, gdyż jego matka obawiała się, że zginie w wypadku na torze, tak jak jego ojciec.
Jednak dwa lata później wraca do spewedwaya i w 1967 roku, zdobywa Mistrzostwo Szwecji Juniorów (Eskilstuna) W 1971 roku z Tommym Janssonem zdobył tytuł mistrza Szwecji w parach. W 1972 roku dotarł do finału indywidualnych mistrzostw świata. Na słynnym stadionie Wembley zdobył 11 punktów zajmując doskonałe czwarte miejsce. Wówczas był pierwszym od 20 lat zawodnikiem Poole, który rywalizował w światowym finale. W finale IMŚ występuje także w 1974 roku. Wówczas w Goeteborgu jest dziewiąty. W 1975 roku zdobywa srebrny medal mistrzostw Szwecji Par.
Największe sukcesy międzynarodowe odnosi w rywalizacji drużynowej. Löfqvist jest dwukrotnym medalistą drużynowych mistrzostw świata: srebrnym z Chorzowa w 1974 roku oraz brązowym z Londynu w 1976 roku.
W lidze szwedzkiej startował w barwach klubów Bysarna Visby (1967–1975) oraz Njudungarna Vetlanda (1976).
Natomiast w lidze brytyjskiej reprezentował barwy trzech klubów. W latach 1970-1971 startował w West Ham Hammers. Później przez dwa sezony reprezentował barwy Poole Pirates (1972–1973) , by starty na Wyspach Brytyjskich zakończyć w 1975 walcząc w barwach Hackney Hawks.
Jak się możemy dowiedzieć Christer Löfqvist dołączył do Piratów w 1972 po zamknięciu klubu West Ham. Natychmiast wywarł niesamowite wrażenie na fanach Poole. Kibice zachwycali się jego niesamowitym i ekscytującym stylem jazdy. Szybko stał się jednym z najlepiej punktujących zawodników w klubie. Debiutancki sezon startów dla Piratów kończy ze średnią 8,86 pkt/mecz. Jest to najlepszy wynik w drużynie.
W 1972 roku został pierwszym zawodnikiem Poole, który zwyciężył w jednym z turniejów cyklu Golden Helmet Match Race Championship. Pod koniec czerwca na domowym torze w Poole pokonał Jima McMillana. Kilka dni później stracił Złoty Kask na rzecz Ole Olsena. Reprezentował Poole także w finale British League Riders Championship w 1972 roku.
Swoje osiągnięcia Christer Löfqvist poprawia w 1973 roku. Po raz kolejny kończy sezon zmagań ligowych na Wyspach Brytyjskich z najlepszą średnią w druzy nie. Wynosi ona 9,58 pkt/mecz. Przez uraz kostki musiał przedwcześnie zakończyć ostatni sezon w barwach Poole.
![](https://nawirazu.com/wp-content/uploads/2024/01/lofqvist-02.jpg)
W sezonie 1974 SCB wprowadziło zakaz startów w lidze brytyjskiej zawodników ze Szwecji. Löfqvist musiał więc startować na torach szwedzkich. Orzeczenie zostało zniesione w 1975 roku, ale Poole miał już podpisany kontrakt z Malcolmem Simmonsem stąd Christer musiał zmienić klub. Zatrudnienie znalazł w Hackney. Po sezonie 1975 zakończył swoją brytyjską karierę.
Christer Löfqvist zaliczył 49 występów w Pucharze Ligi i Knockout dla klubu z Poole. Zdobył w tych zmaganiach 453 punkty. W 1998 roku – a więc 20 lat po śmierci – został wprowadzony do Poole Hall of Fame.
Zmarł z powodu choroby nowotworowej układu nerwowego. Inne źródła podają, iż przyczyną śmierci Christera Löfqvista był guz mózgu.
Źródło i zdjęcia min: poole-speedway.co.uk, hackneyhawks.co.uk